Doornvogels in Vuursche Bos

Na lange tijd - zeker een half jaar - weer eens meegewandeld met De Doornvogels. Vanmorgen reisde de Haagse afvaardiging (Walter en ik) af naar Baarn, dus eerst naar Amersfoort en daar een overstap. Uitgangspunt was uitspanning 'De Generaal' waar je direct na het verlaten van station Baarn op uit komt.

Wij waren er aan de vroeg kant, een kwartier later kwam de rest van het gezelschap: Dea, Loes, Coos, Jan en Hugo. Na de koffie gingen we op weg.

Direct na het verlaten van De Generaal volgden we het met kabouterpaaltjes aangegeven pad voor een vele kilometers lange boswandeling. Typisch bossen zoals deze in ons land zijn, groot en statig, maar ook wat rechtlijnig met brede rechte bospaden. Een mooie boswandeling kortom, maar vooral de eerste kilometers ook wat saai. Dat kwam ook doordat de zon niet scheen, het weer wat druilerig was en de vrolijke lentekleuren die je elders steeds meer ziet hier nog niet zijn doorgedrongen.



Wel grappig waren de door zeer grillig gevormde bomen omlijste laantjes over een lengte van ca. een kilometer.

Na een kilometer of drie kwamen we uit op Paleis Soestdijk, waar ooit Koningin Juliana en Prins Bernhard met hun vijf dochters woonden en op Koninginnedag het jaarlijkse defilé plaatsvond.

Het koninklijk echtpaar van weleer verblijft, zij het in brons gegoten, nog steeds in de tuin van het paleis alwaar zij de passerende onderdanen vriendelijk toewuiven. Het beeld is destijds gemaakt door de beroemde kunstenaar Kees Verkade.

Verder ging de wandeling door de Vuursche Bossen. Na weer een aantal kilometers was het lunchtijd en gingen we op een omgevallen boomstam zitten om de meegebrachte bammetjes en drank te nuttigen. Dit terwijl een onzichtbaar gebleven specht om de zoveel tijd een diepe roffel ten beste gaf. Het ging waarschijnlijk om de middelste bonte specht, al sluit ik niet uit dat het een zwarte specht was. 

Halverwege de wandeling kwam de broodnodige verandering, want toen ging het bos over in een zeer uitgestrekt heideveld (De Stulp), met grillige paden en een gelaagd landschap. 

We kwamen ook langs een vogelobservatiepost, een uit boomstammen opgetrokken hut, waar je kon uitkijken over Het Pluismeer. Even later kwamen we aan in Lage Vuursche, we waren toen op driekwart van de wandeling. We dronken daar nog wat om aangesterkt het laatste stuk van de wandeling - door het Maartensdijkse Bos tot aan station Hollandse Rading - af te leggen.

Met de trein keerden we terug naar ons uitgangspunt De Generaal in Baarn. Daar genoten we de maaltijd als afsluiting van een mooie wandeltocht.