Wat leeft en groeit, kruipt, vliegt en... rent!

Na de training zat het merendeel van onze groep bijeen in de kantine om thee te drinken. Met dank aan Peter! Het gesprek kwam op een fietstocht die hij meer heeft ondernomen, vanaf Den Haag zuid-west tot even na Noordwijk. En wie er zin had om ditmaal mee te gaan. Hij had het ook over de herten die hij onderweg soms tegenkomt.

Zelf ga ik elk najaar naar de hertenbronst kijken en er zo mogelijk foto's van maken. Eerst de edelherten op de Hoge Veluwe (medio tot eind september), daarna de damherten in de Amsterdamse Waterleidingduinen (eind oktober). Klik op de links om het verschil te zien.

Maar goed, dit was zomaar een tussendoortje. Zover is het nog niet, ik bedoel de hertenbronst.

Maar hoewel ik geen echte fotograaf ben vind ik het wel leuk om plaatjes te schieten van 'wat leeft en groeit en ons altijd weer boeit' zoals Dr. Fop I. Brouwer elke week in het radioprogramma 'Weer of geen weer' zijn natuurcolumn afkondigde. Was in de jaren vijftig...

Vandaar dat niet alleen herten, maar ook andere dieren waaronder amfibieën, reptielen, vogels en insecten die je op je pad tegenkomt, vereeuwigd worden. Voor zover dat lukt uiteraard.

Vandaag waren er veel vlinders te zien. Opvallend daarbij is dat de 'vlinderdichtheid' per wijk verschilt. In de Vogelwijk bijvoorbeeld zag ik er vandaag aanmerkelijk meer dan bij ons in de buurt, bijna een kilometer terug. Eén buddleja in een Vogelwijkse voortuin werd erg druk bezocht, ik zag tegelijkertijd atalanta's, gehakkelde aurelia's, citroenvlinders, koolwitjes en nog meer van dat fladderende spul.

Maar ook in onze tuin geen klagen, ik zag er zelfs een die ik niet kon thuisbrengen, een geelachtig gekleurde spanner. Verder ook hier witjes, boomblauwtjes, aurelia's en atalanta's.

Tweehonderdjes als minutenwals

Waar het wel zover mee was: de maandagavond-training. Sanny was trainer van dienst. Na het inlopen, de oefeningen, de loopscholing en de inleidende versnellingen kwamen we tot de kern van het programma: maar liefst achttien 'tweehonderdjes', in drie series onderverdeeld van 6 x 200m, met 30 seconden herstel tussen de tempo's en 5 minuten herstel tussen de series.

Omdat, in tegenstelling tot wat je op grond van dit programma zou verwachten, de training niet op de baan plaatsvond maar 'buiten' in de duinen en op landgoed Ockenburgh, werden de tweehonderdjes 'één minuutjes'.

Hoe dan ook, het was lekker rennen geblazen. Na die vijf kilometer van zondag zou het wellicht een probleem worden, maar dat was geenszins het geval. Alle tweehonderdjes netjes afgewerkt.