Nazomerse coopertest

Dat niet iedereen verzot is op de coopertest, blijkt uit dit filmpje. Maar goed, in dat geval gaat het om de verplichte, van bovenaf opgelegde coopertest. Er zijn echter van die types die volstrekt vrijwillig twaalf minuten lang de benen uit hun lijf lopen. En er lopen heel wat van die types - letterlijk - rond bij onze club, dat bleek gisteravond weer.

Gisteren was de derde coopertest van dit jaar. In tegenstelling tot voorgaande jaren, kan de coopertest zich dit jaar verheugen op veel deelnemers, sommige series zitten al lang van te tevoren 'vol'. Dat komt vooral door de 'aanwas' van de wat snellere lopers uit de loopgroepen, die behoefte hebben hun snelheid te testen.

Zelf natuurlijk ook meegedaan, ik startte in de vroegste serie, om 18:30 uur. Het blijft leuk, ook al hoor ik tegenwoordig tot de langzame lopers. Deze keer hinkte ik op twee gedachten: enerzijds zo ingehouden mogelijk lopen (want zaterdag is De Bradelierloop), aan de andere kant wil je toch proberen meer meters te lopen dan de vorige keer.

Ik bleef in het spoor van Pierre lopen, zes rondjes lang. Hij loopt normaliter iets langzamer dan ik, dus het gevaar dat ik mezelf zou 'opblazen' leek niet groot. Toch ging het niet echt makkelijk, het was zelfs zwaar (misschien de warmte?) maar toen de laatste minuut inging  kon ik toch nog iets versnellen en Pierre voorblijven. Het werd 2420 meter, 40 meter sneller dan de laatste keer maar ik moest het wel uit mijn tenen halen.

Snel is het natuurlijk niet en als iemand vraagt hoe het ging, is het geijkte antwoord: "Prima, ik heb er twaalf minuten over gedaan". Maar ja, voor mijn leeftijd is het 'zeer goed' als je afgaat op de gangbare tabellen.

Na afloop nog even gekeken naar twee groepen die erna kwamen. Daar lopen behoorlijk snelle lopers en loopsters bij waarvan een aantal tussen de 3000 en 3500 meter uitkomt. Fillumpies!