Zurück in Berlin (Zeil 1)

'Icke war einmal in Berlin'. Hele tijd geleden dat ik in Berlijn was, dat was in de jaren tachtig van de vorige eeuw. Tijdens de Filmfestspiele Berlin mocht ik als onderdeel van een promotie- annex informatieteam voor de Nederlandse Film een stand bemannen. Voor mij persoonlijk waren het gedenkwaardige dagen, maar het voert te ver om die belevenissen op te rakelen.

Feit was wel dat de beruchte muur van Berlijn nog niet 'gevallen' was. Wat mij het meest is bijgebleven was het schrille contrast tussen het leven aan de westelijke en dat aan de oostelijke kant van de muur. Zelf zaten we in het westelijke deel waar het straatbeeld werd beheerst door immense welvaart. Het was een waar loflied op het kapitalisme: mooie winkels en warenhuizen, dure restaurants, luxe hotels, het was er allemaal. Een glossy overkill van Amerikaans imperialisme en liberalisme, het leek een dikke middenvinger naar het communistische oosten. Er werd daar in West Berlijn, zeker in materiële zin, van het leven genoten.

Op een van die dagen reden we met een speciaal voor toeristen 'grensoverschrijdende' bus via Checkpoint Charlie Oost-Berlijn binnen waarbij een strenge vrouwelijke gids uitsluitend stilstond bij en wees op glorieuze culturele uitingen van het socialisme zoals het Pergamon Museum. Dat hebben we toen wel bezocht, mij staan vooral de immens grote pompeuze beelden bij.

Op straten en pleinen was het opvallend stil en ongezellig: grauwbruin was de overheersende kleur, er was amper verkeer, wel zag je af en toe zo'n trabantje terwijl de mensen er wat gelaten en neerslachtig rondliepen.

Anno 2017 ging ons stadstripje naar Berlijn. Voor veel hardlopers geen onbekend oord want de jaarlijkse marathon van Berlijn behoort met die van Rotterdam en Parijs tot de grootste loopevenementen van Europa.

Na een lange treinreis - van huis via Amersfoort naar Berlijn is het bijna 10 uur reizen - arriveerden we afgelopen zondag in Berlijn. Vanaf de Hauptbahnhof was het nog een flink stuk wandelen naar ons hotel. Wat niet erg was na zo'n lange maar tevens comfortabele rit.

Na ons te hebben geïnstalleerd gingen we de naaste omgeving verkennen. We kwamen vrijwel meteen op zo'n soort kerstmarkt terecht, onder de 'Hohler Zahn' van de Gedächtniskerk. Kerstmarkt zonder kerst, maar er waren wel Reibekuchen. Konden we toch niet versmaden, en het Berlijnse bier was er prima bij.

En over die marathon gesproken: zelf heb ik de afgelopen dagen elke ochtend een stukje hardgelopen: niet lang maar gemiddeld drie kwartier. De route ging naar en door de Tiergarten, het grootste groengebied binnen Berlijn, grenzend aan de Zoo. Vanaf ons hotel (Hotel Air) dat vlak bij de Gedächtniskirche (vanwege de vorm van de toren 'Holle Kies'genoemd) ligt, was de weg erheen eenvoudig. De weg over, vervolgens langs de buitenmuur van het Aquarium en een winkelgalerij totdat bij een kruising uitkomt, daar sla je meteen een paadje linksaf in en vervolgens loop je een stuk door tot aan de opvallende ijzeren Rosa Luxembourg brug. Na daaroverheen te zijn gelopen kom je in een groot parkgebied met veel wandelpaden. Meer foto's van de trimroute...



Er zijn in Berlijn tientallen musea te bezichtigen, onmogelijk om deze allemaal in drie dagen tijd te bezichtigen. Als je dat al zou willen: in veel van die musea vormen de geschiedenis van Berlijn en de vele (wereld)oorlogen de centrale thema's.

Ik ga ook niet beschrijven wat er allemaal te zien is, ik beperk mij tot de foto's die ik er heb gemaakt. Dat was achtereenvolgens het Mauer Museum in de Friedrichstrasse, tegenover Checkpoint Charlie; het is er druk en er valt best het een en ander te zien maar nog veel meer te lezen, veel lappen tekst op borden en bij vitrines. De meeste mensen hebben daar niet het geduld of/en de tijd voor. Ik zeker niet.

Later bezochten we het Duits Historisch Museum waar van alles te zien is. Kortheidshalve verwijs ik naar de link.

Op dinsdag bezochten we - na een moeizame tocht daarheen - Slot Charlottenburg en op woensdag 'The Story of Berlin'.

Morgen volgt deel 2 van ons tripje Berlijn, want in één keer wordt het teveel. Dan ook meer aandacht voor andere musea en dergelijke, en ook voor een bootochtje over de Spree.