Het was een mooi weekend. Zowel zaterdag- als zondagmiddag was ik op De Hoge Veluwe; het was voor mijn jaarlijkse reisje naar de hertenbronst.
Wat de Vredesloop op zondagmorgen betreft: ditmaal had ik voor de vijf kilometer gekozen. Vond het inschrijfgeld voor de 10 kilometer wat aan de hoge kant, bovendien had ik op zondag andere activiteiten gepland.
Het was veel drukker dan - door mij - verwacht bij De Vredesloop, met vermoedelijk veel na-inschrijvers. Het ronduit schitterende weer zal hier ongetwijfeld aan hebben bijgedragen.
Opvallend was de megalange rij voor de inschrijving, waar ook de startnummers konden worden opgehaald. Het was zelfs zó druk, dat de start van de vijf kilometer vijf minuten werd uitgesteld. Wat niet wegnam dat, op het moment dat er werd afgeteld voor de start, ik mijn sporttas nog moest 'stallen'. Helemaal achteraan - vrij naar Jochem Meijer: heul, heul, heulemaal achteraan - mocht ik aansluiten. Dat betekende wel een trage start, ook de eerste kilometer ná het overschrijden van de startmat, kwam ik niet weg. Maar daarna ging ik lekker los. Dat resulteerde in een exacte netto-tijd van 26 minuten. Bruto was dat 28'20'' en daarmee werd ik 398ste van de 1389 lopers.
Er deden ook veel leden van Haag Atletiek mee, wat niet zo onlogisch is natuurlijk. Van onze groep zag ik onder anderen Sanny, Ana en Jan Rensen die voor de gelegenheid Henk Moesman heette. En heel veel anderen. Zij gingen vooral voor de 10 kilometer. En ook zij hebben prima gelopen als ik zo naar de uitslagen kijk.
Terugkomend op die andere activiteiten op zondag: daarmee doelde ik natuurlijk op De Hoge Veluwe waar ik mij op beide dagen trouwens ook ongans heb getrapt op zo'n witte fiets. Van Otterlo naar bezoekerscentrum en Kröller Muller, naar de Wildbaanweg en Oud Reemst vice versa.
Zaterdag was ik vrij vroeg De Hoge Veluwe. Aangezien de herten zich doorgaans pas in de namiddag laten zien, besloot ik eerst de folkloristische markt met typisch veluwse streekgerechten en producten te bezoeken (was alleen op zaterdag) en daarna het museum Kröller Muller. Daar ben ik al veel vaker geweest, maar het blijft een mooie lokatie om de tijd te overbruggen (klinkt wat oneerbiedig, maar goed). Pas rond half vier ging in naar de Wildbaan waar elk jaar meer auto's langs de kant staan en fotografen met engelengeduld urenlang posten om wild te spotten. Vooral edelherten natuurlijk, al laten wilde zwijnen en moeflons zich ook soms zien.
Edelherten heb ik wel gezien op zaterdag, grote plaatsherten met machtige geweien en roedels hinden, maar erg dichtbij kwamen ze niet. Bovendien was het op De Wildbaanweg megadruk, een gekkenhuis van startende en langsrijdende auto's en luid pratende mensen, waardoor het burlen van de herten met moeite te horen was.
Op zondag was ik wat later, maar het was minder druk en toen gebeurde wel het een en ander. Check bovenstaand filmpje, waar het wat mij betreft minder om de cinematografische kwaliteit dan om de spectaculaire beelden gaat.
Met excuses voor het gepraat van de aanwezige wildspotters, mijzelf niet uitgezonderd, maar het 'natuurtheater' waarvan wij getuige waren was zó indrukwekkend en leverde dermate spectaculaire beelden op dat wij ons enthousiasme niet konden bedwingen...
Ik heb nog meer van deze filmpjes, een paar heb ik op Youtube gezet. Zoals deze hieronder. Deze twee plaatsherten lijken aan elkaar gewaagd. Hun roedels hinden lopen een beetje door elkaar wat af en toe tot grensoverschrijdend gedrag - gevolgd door een 'corrigerend gevecht' - leidt.
En deze. De twee mannetjesputtertjes vertonen nog steeds imponeer- en dreiggedrag, maar tot een schermutseling komt het niet meer. Bijna wel, maar kennelijk vonden ze het wel genoeg voor vandaag...
Na enige tijd ben ik doorgefietst naar Oud Reemst, waar je een wijds uitzicht over de heidevelden hebt en de herten meer in de verte ziet. Dat wil zeggen, later op de dag kwam een groot roedel de grasvlakte op. Ron en Jacqueline hadden hier gisteren (zaterdag) ook een gevecht gezien. Ditmaal bleef dat uit, maar van een aantal kanten weerklonk het rauwe burlen van de plaatsherten, wat vooral tegen de bosrand zo indrukwekkend klinkt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten