Leuk trainingsgroepje (37.000 personen) actief bij 7^^ loop

Op weg naar de Zevenheuvelenloop...

Het zit er weer op! Na de Zevenheuvelenloop van 2008 en 2016 besloot ik een maand of wat terug om mij wederom in te schrijven voor een van Neerlands drukste hardloopevenementen.

In de trein op weg naar Nijmegen (eerst vanaf CS naar Breda met aldaar overstap op de IC naar Zwolle) trof ik uiteraard een aantal andere leden van Haag onder wie Berry Verkijk met enkele pupillen (nou ja, volwassen dames), Rob Tieleman en een trainingsmaatje. In Nijmegen zelf trof ik Sonja en Cor en Ilja. Ze hadden er allemaal zin in! Er waren overigens aanmerkelijk meer Haag-leden maar die heb ik niet gezien. Ik kwam ze tegen in de uitslagen!

Met bijzonder snelle tijden voor Haag-toppers Khalid Choukoud,  Jeroen van Aken, Jesse van Straten, Moniek van Lieshout en Hilde Pape!

Op Buienradar hadden we al gezien dat het weer zou meevallen, vooral 's middags in Nijmegen. Dat klopte aardig, afgezien van een kort buitje onderweg bleef het droog en vrij zonnig. En de wind viel te verwaarlozen. Kortom: prima weer!

Zelf had ik een vrij hoog startnummer (11206) dat correspondeerde met de locatie waar ik mij kon omkleden, de parkeergarage van de ABN/AMRO bank. Daar mijn tas geparkeerd onder een van de vele lange houten tafels die daar stonden opgesteld, en mij deels omgekleed. Daarna even een stukje ingelopen, zoekend naar mijn startvak ('bruin'). Toen ik dat had gevonden, weer terug naar de garage en mezelf getracteerd op warme chocolademelk.

Ruim een half uur voor de start (die was om 13:00 uur) stond ik weer in het bruine vak, in een van de zijstraten. Echter gingen de lopers van ons vak ruim 25 minuten later van start dan de toppers, en al die tijd stonden we te blauwbekken in de straat die niet door de uitbundige zonnestralen kon worden beschenen. Na bij elkaar een uur wachten kwam er toch het verlossende startschot.

Ik had geen 'plannen' of het zou moeten zijn: ontspannen proberen te lopen, tijd is onbelangrijk. Maar toch kan je zo'n loop niet als een soort training lopen, is mijn ervaring. Je gaat meteen mee in 'the flow', niemand loopt op zijn gemakkie, eerder met een bepaalde 'drive' waarvan je nog maar moet afwachten of je dat kunt volhouden. En dat was in mijn geval de vraag, ik voelde mij van tevoren niet honderd procent fit, had nog napijn van een nachtelijke kuitkrampaanval en dat zeurderige gevoel in de onderbil was ook nog niet over. Maar goed, er viel te lopen en dat ging niet eens zo slecht.

Zwaar had ik het wel, vooral bij een aantal grote heuvels. Daar gingen tientallen mensen mij voorbij, terwijl ik stuk ging. En ook moest ik nog een keer opzij om een boom water te geven. Maar waar het parcours vlakker werd of zelfs iets omlaag ging kon ik wat herstellen.

Hoe dan ook bleef ik wel 'doordouwen' wat uiteindelijk tot een eindtijd van 1:24'48'' leidde. En daar ben ik meer dan tevreden mee, weliswaar 13 minuten langzamer dan in 2008 ("Ja dûh") maar vier minuten sneller dan vorig jaar toen ik aanmerkelijk meer problemen onderweg had.

Hahaha, deze foto is van 2008, toen het wel wat sneller ging...

Vrij snel na afloop keerde ik terug naar de parkeergarage waar ik droge spullen aandeed, daarna meteen maar terug naar huis. Ook de terugreis ging voorspoedig, vroeger dan verwacht (kwart over zes) was ik thuis.

Veel foto's heb ik niet bij dit verhaal, misschien komen die de komende dagen.