Geploeter door Westduinpark en Drouwenerzand

Ontspannen cross door Drouwenerzand (Gasselte) 
(foto: Toli Schanssema)

Paar daagjes niet in staat geweest om een bericht te plaatsen. Op de op één na laatste dag van het jaar, net terug van een paar dagen Drenthe, een update.

Eerste kerstdag lijkt alweer lang geleden. Dat was een familiedagje met bioscoopbezoek (als je het Omniversum een bioscoop kunt noemen) en veel in de keuken gestaan.

foto: Lodewijk van Dongen

26 december: tweede kerstdag. 's Ochtends de traditionele kerstcross van Haag Atletiek. Echter deze keer voor mij geen acht, maar drie kilometer. Dit omdat we 's middags naar Drenthe gingen en daar niet te laat wilden aankomen. Drie kilometer dus, de 'korte cross', niettemin een zeer pittig parcours. Het ging best goed al ging ik twee keer bij het beklimmen van die steile zandheuvel naar het verharde voetpad flink stuk. Maar eenmaal boven, kon ik weer lekker doortrekken. Uiteindelijk toch nog in een (voor mij) redelijke tijd de finish gehaald.

Loopveteranen Hans en Bert voor de start

Na de cross gedouched, omgekleed en snel naar huis. En dan de lange treinreis naar Drenthe en het kerstmaal bij schoonfamilie. Op dat moment wist ik nog niet dat ik de volgende dag nogmaals een korte cross zou gaan lopen. Maar hardlopen in Drenthe is altijd geweldig dus even gegoogeld of er iets te lopen viel tussen kerst en de jaarwisseling. En zowaar, er was er eentje, vlakbij waar wij logeerden: De Drouwenerzand Cross bij Gasselte.

Er kon ter plekke worden ingeschreven, dus ik erheen. Met de regionale bus was ik er binnen een half uur. In het gezellige Dorpshuis De Trefkoel, waar ook sportvereniging VOMOS actief is, kon ik mij inschrijven. En dat voor slechts drie euro: dit inclusief consumptiebon voor een broodje dat je kreeg bij inleveren van het startnummer na afloop.

Nu maakte deze cross deel uit van een circuit, het Geopark Hondsrug Circuit. Echter als 'loslopende recreant' kon ik ook éénmalig meedoen, zij het dat ik dan in de categorie 'overige uitslagen' zou worden opgenomen. Boeien, ik had gewoon zin in een Drents loopje.

Het grappige bij deze cross was dat je van tevoren moest aangeven hoe lang je over 5 km (want dat was de afstand die ik koos) dacht te doen. Wie bij de finish het dichtste bij de van tevoren opgegeven tijd zat, kreeg een prijs. Voorwaarde was wel dat je je (sport)horloge of i.d. moest afdoen, want dan zou het té gemakkelijk worden.
Best lastig, want loop ik op een vlak parcours om en nabij de 26 minuten, ik had geen idee hoe het parcours zou zijn. Nou, dat was zwaar, zo werd mij verzekerd. Met aardig wat klimmetjes. Dus gokte ik op 32 minuten eindtijd, temeer daar ik allesbehalve een crosser ben.

foto: Toli Schanssema

Het crossje heb ik vervolgens in een vrij rustig tempo gelopen, deels noodgedwongen, want zwaarder nog dat de klimmetjes waren de modderige bospaden, die voor minstens 85 procent deel uitmaakten van het parcours. Of modderig, dat is het woord niet, de paden waren hier en daar zó blubberig dat je genoodzaakt werd om - letterlijk - de kantjes er af te lopen. En dat deed ik dan ook.

Het gevolg was dat ik er ruim 34 minuten over deed. Bruto weliswaar, maar goed, die 32 minuten is geen overdreven bescheiden prognose gebleken. Dat menig loper en loopster aldaar zo'n tien minuten langer over de dubbele afstand zouden doen maakt alleen maar nederig. Maar ja, die zijn allemaal wel een stuk jonger...

Het broodje kaas, de - echt heel lekkere - groentesoep met balletjes en de warme chocolademelk (met veel slagroom) na afloop liet ik mij goed smaken.

Ik zag trouwens nog een paar bekende gezichten van andere lopen in Drenthe, onder wie Toli Schanssema en Frans Scheuneman. Zij zijn net als ik oudere veteranen die er nog steeds en onverminderd 'zin an hebben'. Aan het lopen wel te verstaan. Ook nog even gepraat met een leeftijdgenoot-loper die raadslid van de gemeente Aa en Hunze is en zich ook als 'buitencategorie loper' had ingeschreven.

Vrijdagochtend een lange duurloop gedaan van 80 minuten. Al met al zo'n dertien kilometer. Was ik wel weer aan toe na al dat korte werk. Flink stuk gelopen van Gieten over de Hondsrug naar Gasselte, door het wijdse Drentse landschap. De weg terug het tempo vijf kilometer lang iets verhoogd, het werd dus een rustige duurloop met extensieve uitschieters.