Bertusloop na Kayak-avontuur...

Zaterdagavond na vrij lange tijd weer eens een concert bijgewoond. Daar kom ik straks op terug. 

Vanmorgen (zondag dus) met de OLA naar Delft afgereisd, daar viel weer iets te lopen. Ditmaal de zogeheten Bertus-loop. Chauffeur Jan en ik kozen voor de vijf kilometer, 'andere Jan' had gisteren lang en zwaar getraind en stond vandaag langs het groeneveld (..) als supporter.

Uiteraard weer de bekende gezichten, het is een vrij grote 'harde kern' die altijd deelneemt aan deze Delftse loopjes. Wie er ook was: Hans van Klaveren en zijn Gudy, bekenden uit mijn persoonlijke 'weblog-verleden'. Ze hadden nog nooit aan deze loop deelgenomen. Het leek hen wel leuk als onderdeel van hun training. Hans deed de 10 km, evenals clubvrienden Paul Kruijssen en Michel Out. Gudy, Hizkia, Jan W. en ik de vijf.

Zelf heb ik vrij relaxed de 5 kilometer uitgelopen, zonder veel forceren. Uiteindelijk kwam ik als 24ste over de meet in 26'49'', precies goed. 

We zijn nog vrij lang blijven hangen bij Onder Ons, onder het genot van cappucino en later chocolademelk met slagroom. Het gesprek kwam al snel op politiek en aanverwante zaken, zoals de discussie over straatnamen. Al pratend kwamen we er achter dat de achternamen van maar liefst vier van de vijf personen aan tafel overeenkomen met straatnamen: de Jan Wierengaweg in Ruinen, de Netscherstraat in Den Haag, Landgoed Groeneveld, de Taalstraat in Vught. Maar die hebben naar ons weten niets op hun kerfstok staan dus die moeten sowieso blijven bestaan.

Dak er af bij Kayak

En dan nu het concert van gisteravond! Dat was een optreden van de befaamde symphorock groep Kayak, de 'niet ingewijden' zullen wellicht hun grootste hit 'Ruthless Queen' nog kennen.

De Kayak die Ton Scherpenzeel heden ten dage bestuurt is van een stevige, solide kwaliteit. Daarvan waren onder meer Murat en ik getuige tijdens een concert van Neerlands beste symfogroep in Cultuurpodium Boerderij. Maar ook andere bekenden onder wie Mattijs Dulkenraad en zijn vader (de van o.a. Muziekexpress beroemde Ruud van Dulkenraad) en Peter van Soest waren van de partij. een letterlijk 'Spartaans' gezelschap. Dat was gisteravond, dus 27 januari 2018. 

Scherpenzeel en zijn mannen zijn op tournee met hun nieuwste album 'Seventeen' dat zowel op vinyl als cd verkrijgbaar is. Inmiddels staat het album op nummer 1 in de Vinyl Top 30 en op nummer 6 van de album-top 50. Of dit laatste helemaal klopt weet ik niet precies maar hooggenoteerd is zeker!

Dat zowel de nieuwe line up van de band (met naast Scherpenzeel aan de toetsen Kristoffer Gildenlöw op bas, Collin Leijenaar achter de 'dubbele' drumkit, Marcel Singor sologitaar en zanger Bart Schwertmann). Een voorproefje zag ik eerder bij Velvet in Delft - een zogeheten 'in store' optreden - dus wist wat ik kon verwachten. En het was steengoed. Kayak 2018 stond als het spreekwoordelijke huis. Niet zo handig voor een boot zou je zeggen, maar in dit geval wel.


Niet lang na het ca. veertig minuten durende voorprogramma van Gungfly - een goede band uit Denemarken met prima musici en een zanger die tevens multi-instrumentalist is - kwamen de mannen van Kayak het podium op en de beuk ging er meteen in.
Daarna volgde een set waarbij oude en nieuwe nummers (van hun album 'Seventeen') elkaar afwisselden. Het spelplezier spatte er af en met de nieuwe line up - waarbij vooral gitarist Singor en de niet van gevoel voor dramatiek en emotie gespeende zanger Bart Schwertmann opvielen - heeft Scherpenzaal een goede keus gemaakt. 
Bepaalde stukken uit het concept-album 'Merlin' werden ook ten gehore gebracht, altijd goed voor wat fishermans friend momenten waaraan vooral de fraaie Kayakaanse (of Scherpenzaliaanse?) overgangen van subtiel naar bombastisch debet zijn alsmede Singors 'huilende' gitaaruithalen.

Kortom: een topconcert! Murat kocht nog de plaat en kon deze na afloop in de foyer laten signeren door de bandleden. Moest daarvan in de tram op weg naar huis natuurlijk even een foto maken...