Vandaag was na lange tijd weer een wandeling met een paar Doornvogels. Wij hadden afgesproken in Paviljoen Malieveld ('de poffertjestent'). Naast clubgenoot Wim van Es - wat toevallig - was daar de sterk afgeslankte wandelclub. Van de zeven nog actieve doornvogels gaven namelijk vier acte de presence (inclusief blogger dezes). Van degenen die niet meegingen heeft één last van een peesontsteking, een ander is al maandenlang aan het reizen, eerst door Afrika en momenteel door Brazilië, en leider-gids-organisator Hugo is door een herseninfarct helaas niet meer in staat om mee te wandelen. Maar al tijdens de koffie bleek dat van de vier overblijvers nog één afviel omdat de zool van haar rechterwandelschoen over de hele lengte was losgeraakt. Dat viel niet op korte termijn te repareren. Dus moest zij onverrichter zake huiswaarts keren.
De wandeling is ook kort gebleven: vanaf Paviljoen Malieveld via De Koekamp en Het Haagse Bos naar het Louwman Museum. Daar zouden we een paar uur doorbrengen, daarna weer terug.
Op weg naar de poffertjestent bleek dat de gemeentelijke verkiezingskoorts al is losgebarsten: aan de korte zijde van de Koekamp stonden alle posters van de deelnemende partijen opgesteld.
Het Haagse Bos bood zo vroeg in de ochtend een winters aanzicht. Op de grotere plassen werd druk geschaatst. Tientallen mensen - volwassenen en kinderen - trotseerden het ijs, dat in het midden kennelijk dikker was dan aan de kant, waar veel brede wakken en niet-bevroren water zichtbaar was. Toch maakte kennelijk niemand zich hierover zorgen.
Het Louwman Museum - zelf noem ik het steeds 'Het Automuseum' - had ik zelf al diverse malen bezocht, in tegenstelling tot mijn beide wandelcompanen. Het is hun goed bevallen: vanaf de derde etage, die ook met de lift bereikbaar is, kun je de museumroute volgen waarbij de bezoeker een geschiedenisles krijgt voorgeschoteld.
Honderden bolides zie je, vanaf de allereerste koetsachtige (voorgangers van de) auto, tot aan de hypermodern gestroomlijnde race-auto's van heden ten dage. Verder zijn er tientallen affiches, schilderijen, beeldjes en andere voorwerpen die een relatie met de auto hebben. Ook worden hier en daar zwart-wit filmpjes gedraaid met beelden van zo'n honderd jaar geleden.
Zelf heb ik niets met auto's, maar ik raad iedereen een bezoek aan dit museum met de prachtige collectie van harte aan. Als je wilt kun je er uren doorbrengen.
In mei 2015 heb ik vrij veel foto's gemaakt in dit museum, zie mijn album. Veel veranderd is er inmiddels niet, alleen is De Gouden Koets nu elders.
Na afloop nog warme chocolademelk met slagroom en een flink stuk 'home made' taart genomen bij een gezellig oud-hollands ingericht tentje naast het museum (Chalet Ten Bosch), waarna we ieder ons weegs gingen. In het bos bleek de sneeuw al deels gesmolten en ook de ergste kou was uit de lucht. Het wordt geleidelijk aan zachter komende week. Heel erg kan ik dat niet vinden, eerlijk gezegd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten