Vrijdag was ook een echte 'buiten-in-de-tuin-zitdag', niet in de laatste plaats vanwege de stralende zon en de aangename temperatuur.
Vandaag (zaterdag) was de maandelijkse wandeling van de Doornvogels. Om elf uur hadden we afgesproken op station Bilthoven. Omdat ik echter vanmorgen vroeg wakker was, ben ik eerst gaan hardlopen. De bedoeling was een duurloopje in rustig tempo, en zowaar, voor de eerste keer sinds maanden liep ik langer dan een uur achter elkaar: 75 minuten om precies te zijn. En het ging nog redelijk ook.
Na het ontbijt naar Centraal Station Den Haag, waar ik met Walter had afgesproken. Met de trein naar Utrecht CS, daar overstappen op de sprinter naar Baarn. Op station Bilthoven hadden we met de anderen afgesproken, alhoewel Loes ook al in de sprinter was.
De route die we vandaag liepen was de NS-wandeling van Bilthoven naar Utrecht CS, ca. 14 kilometer. Mocht je willen weten waar en hoe we hebben gelopen, ziehier de beschrijving. Ik beperk me tot de foto's die ik onderweg maakte.
Hoewel er natuurrijkere wandelingen zijn, viel er onderweg genoeg te genieten aan bos, weiland en stadsparken. Ik vond het een heel aardige wandeling. Veel kwinkelerende vogels, lammetjes in de wei, doldrieste hazen, kleurrijke stinzenplanten in menige berm en ontspruitend groen aan - vooral jongere - bomen en struiken. Het is lente!
Wel moesten wij vanaf Bilthoven zeker zes kilometer sjieke villawijken, boslanen en weidegebied trotseren voordat we iets tegenkwamen waar je koffie kon drinken.
Dat was een pittoresk, 'Pipo de Clown' achtig huisje op wielen, tegenover Fort Voordorp. Je kon hier zelf koffie zetten en daarvoor een euro in een daartoe bestemd doosje deponeren.
Daarvoor passeerden we diverse opmerkelijke - maar voor het publiek niet toegankelijke - locaties, zoals de Kees Boekeschool, waar onder anderen Prinses Beatrix en haar zusjes vroeger onderwijs genoten.
Even later gingen we linksaf bij het Verloren Kerkhof, een monument voor zwervers en zelfmoordenaars. We betraden vervolgens natuurgebied De Leyen. Via statige boslanen, afgewisseld met stukken weiland en boerderijtjes, kwamen we bij Landgoed Beukenburg. Op de weilanden ernaast hadden de hazen de lente al aardig in hun bol, ze renden elkaar in hoog tempo achterna, vermoedelijk allemaal 'rammelaars' die om de gunst van de vrouwtjes - of het vrouwtje - streden.
Tenslotte liepen we via een lang verhard stuk weg dat grotendeels langs zandwinningsplas De Hooge Kampse Plas liep, naar voornoemd koffietentje.
Daarna was het nog een aardig stuk lopen. Vrij snel stuitten we op een uitspanning met een groot buitenterras met zowel loungebanken als loungemuziek. Het was er begrijpelijkerwijze erg druk. De zon scheen met volle kracht en de wind, die eerder deze ochtend nog gemeen koud blies, was gaan liggen.
Daarna wandelden we verder en via een mooi park waar lentebloemen lustig bloeiden bereikten we allengs bewoond gebied, de mooie buitenrand van Utrecht: Emmalaan, Museumlaan, Maliebaan en het grillige Utrechtse singelgebied waar onder meer sterrenwacht Sonnenburg ligt.
Uiteindelijk bereikten we het centrum van Utrecht, waar de terrassen allemaal druk bezet waren, dus gingen we ergens naar binnen om een lekker biertje te vatten met een 'croque monsieur' erbij.
Daarna liepen we - inmiddels met z'n drieën, wandelgenote Tinie was iets eerder afgehaakt - naar Centraal Station Utrecht. Voor wie er een tijd niet geweest is, ziet dat niet alleen Hoog Catharijne maar ook het hele binnenwerk van het station sterk is veranderd. Uiteindelijk wijzen de vele bordjes de dolende reiziger wel de juiste weg. Bij het station namen we afscheid van Loes en namen de trein huiswaarts. We kunnen terugkijken op een mooie dag en dito wandeling.
 |
| Op de terugweg zagen we honderden brandganzen fourageren op de weilanden tussen Woerden en Gouda |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten