Van Kerkpolderaar tot strandloper

20 kilometer van Parijs, 1981

Bovenstaande foto heeft geen barst met het volgende verhaal te maken, maar wel met een golf van nostalgie, ontstaan na een zeebad met echte golven en nadat Ton Methorst aan de praat was geraakt met iemand die op het strand lag. Of stond, eigenlijk. Daar kom ik straks op terug.

Maar terzake. Wat een heerlijke training maandagavond. Natuurlijk heeft het nog steeds fraaie zomerweer daar aan bijgedragen. De training - een pittige duurloop van een uur met als afsluiting een duik in zee - volgde voor mij aansluitend op de Kerkpolderloop, en dat merkte ik wel aan de benen die voortdurend lichtelijk protesteerden. Wat niet wegnam dat ik het goed kon bijhouden, naarmate de training vorderde schoof ik ongemerkt steeds meer naar voren op. Sanny die de training leidde was goed op dreef, zij liep steeds op kop met Karin en Ana, Peter, Ton en mijn persoon in hun kielzog.

Het was trouwens een aardig groepje bij elkaar. Zelfs liep de bijna 78-jarige Henk Moesman (heel goed) voor het overgrote deel mee omdat zijn huidige groep deze avond niet kwam trainen vanwege de warmte.

Nu viel dat laatste wel mee, het was warm maar zeker niet onhoudbaar heet, er viel goed te lopen.

Na het duurloopje door onder meer Meer en Bosch, landgoed Ockenburgh, omgeving Puinduinen en Kijkduin, gingen we op het strand ter hoogte van de De Savornin Lohmanlaan de zee in. Het water was heerlijk op temperatuur, iets dat ik eerder deze dag ook al had ervaren toen we met dochter en jongste kleindochter bij Kijkduin op het strand waren.

Eenmaal uit zee, raakte Ton in gesprek met een man die met zijn vrouw op het strand lag. De man vertelde dat hij vroeger ook lid van Haag Atletiek was en heel snel kon lopen, 31 minuten op de 10 kilometer. Hij stond ook aan de wieg van de 1 van de 4 lopen. Het duurde even voordat ik hem herkende: het was Rob Helwig, in de jaren tachtig inderdaad een van onze 'snelle jongens'. Een persoonlijke herinnering is dat wij met een groepje waar hij ook deel van uitmaakte destijds naar Parijs gingen om daar de '20 kilometer van Parijs' te lopen.

Het spreekt dat Rob van dat groepje de snelste was, hij liep toen 1:09' op de 20 kilometer en werd 250ste in het veld van pakweg 30.000 lopers. Ja, ook toen had je al van die massale loopevenementen. Zelf kon ik ook aardig uit de voeten met 1:21' op de 20 kilometer.

Even nog terug naar de Kerkpolderloop van zondag. Wie nu opmerkt dat het volgende verhaal al in mijn vorige bericht stond, heeft gelijk. Maar er is kennelijk iets misgegaan - wellicht heeft het tekeningetje erboven tot verwarring geleid - want er waren heel weinig reacties. Vandaar nu nogmaals, beter mee dan om verlegen.

Die kerkpolderloop behoort in de maanden juli en augustus tot mijn zomerse zondagochtendritueel. Elke zondag gaan een paar honderd lopers in Delft vijf kilometer afwerken. Zo ook ditmaal. Zelf heb ik een paar keer moeten overslaan wegens familie- en vakantieomstandigheden, maar nu weer aan de bak.

Met Jan G. die in de loop der tijd zo'n beetje mijn vaste reispartner richting Delftloopjes is geworden, had ik afgesproken bij station HS. We gingen evenwel niet met de trein maar met lijn 1 naar Delft, wat ook een prima verbinding is. Bij de (Alfons) Diepenbrockstraat uitstappen en dan nog ruim tien minuten lopen naar de lokatie waar wekelijks (tot eind augustus) de Kerkpolderloop van start gaat. De ene keer is dat bij Onder Ons (IJsclub Bertus), de andere keer - zoals gisteren - bij Sportcentrum Allround in Den Hoorn.

Gisteren was Sportcentrum Allround aan de beurt. We waren er aan de vroege kant. Niettemin brandde de zon al flink, dus dat beloofde wat. Maar ach, die paar kilometertjes, dat zouden we wel weer overleven.

Na koffie te hebben gedronken op het buitenterras, omkleden en een beetje inlopen. Om kwart over tien ging de meute van start. In de vakantie ben ik door het vele gewandel en het nuttigen van lichte maaltijden weer een pondje of wat afgevallen en was benieuwd of dat enig effect op mijn eindtijd zou hebben. Ik startte helemaal achteraan, omdat mij vaak wordt gezegd dat ik te snel wegga waardoor ik mezelf opblaas. Hoewel ik eigenwijs genoeg ben om het daar niet helemaal mee eens te zijn, weet ik ook dat een relatief rustige start geen slechte eindtijd oplevert.

Dus liep ik de eerste twee kilometer vlak achter Hizkia, die meestal rustig start en vervolgens steeds sneller gaat.  De eerste kilometer ging in 5'30'' wat zeker rustig genoemd mag worden, daarna ging het steeds wat sneller. Echter liep Hizkia na zo'n twee kilometer steeds meer op mij uit, haar bijhouden zou teveel energie hebben gekost. Dus in eigen tempo door.

Lekker ontspannen naar de finish ;-)....

Uiteindelijk leidde dat tot een eindtijd van 26'50'' en daar ben ik blij mee omdat ik dit seizoen nog niet onder de 27 minuten ben gekomen. Maar vanzelf ging het niet, moest er de laatste honderd meter echt voor werken, wat wel uit de foto blijkt. Met dank aan Bas van Binnendijk!

Jan G. liep niet mee - want daags ervoor zwaar getraind met het groepje 'Mulay' - maar andere clubgenoot Leen Harteveld was ook goed op dreef, hij liep ruim onder de 26 minuten. En ook mooi om te zien dat Ellen Melse - met haar man Eric vaste Kerkpolderlopers - die veertien dagen geleden tijdens de Kerkpolderloop moest stoppen wegens problemen met haar been, weer meedoet. Ditmaal passeerde ik haar, maar dat zal de komende loopjes wel weer anders zijn.

Na afloop hadden we een uitgebreide nazit, waarna we nog een stukje met Bas van Binnendijk zijn meegelopen naar de brug. Dit omdat het varende bloemencorso voorbij zou komen en Bas wilde daar foto's van maken. Echter zag het er naar uit dat dit nog even zou duren: Jan wilde naar huis dus zijn we samen teruggereisd naar Den Haag, ditmaal met bus en trein. Het was weer een mooie zondagochtend en een mooi loopje.

Overigens is het Bas gelukt om mooie foto's van het varende bloemencorso te maken, waarvan bovenstaande afbeelding een voorbeeld is.