Crossen in Hoenderloose bossen

Het was me het weekendje wel!

Een - in vergelijking met voorgaande jaren - relatief klein gezelschap had zich voor het trainingsweekend voor loopgroepen van Haag Atletiek ingeschreven. Maar het was er niet minder gezellig om en er is ook sportief gepresteerd. Om te beginnen hadden we geluk met het weer: het is - sowieso tijdens de zogeheten Hartman Cross afgelopen zaterdag - droog gebleven. Pas nadat iedereen gefinishd was ging het regenen. Maar ook de volgende dag, tijdens het uitlopen of uitwandelen, waren de weergoden ons goedgezind. Wat niet vanzelfsprekend was, want elders in den lande heeft het aardig gespetterd hier en daar.

Helaas was 'Uw verslaggever' zelf niet van de partij tijdens de cross. Niet als loper althans. Reden: een zware verkoudheid, zeg maar rustig bronchitis met beide dagen (en nachten) veelvuldige hoestbuien 'vanuit de tenen'. Heb van tevoren wel geprobeerd wat in te lopen, maar voelde al snel dat 'het 'm niet ging worden'.  En dat terwijl ik vrijdag nog wat 'tweehonderdjes' op de baan heb gedraaid. Die gingen op zich prima maar ook toen had ik het snel gehad.

Echter is de 'eer' van ons huisje - traditioneel zitten er altijd wel een of meer prijswinnaars bij - glansrijk gered door Wim Kramer die eerste werd in de categorie 70 plus. Maar nu loop ik op de zaak - of cross - vooruit.

Toch nog even terug naar de vrijdag. Direct na de looptraining was de uitvaart van Joop Teljeur, nestor van de recreatieve hardloopsport in de regio, die vorige week op 91-jarige leeftijd overleed. Eerder deze vrijdag maakte hij op unieke wijze een laatste ronde over de atletiekbaan.

Al met al een indrukwekkend en ontroerend afscheid van een clubicoon, al was hij veel meer dan dat. Vanaf het einde van de jaren 60 was Joop de grote man achter de prestatielopen aan de Laan van Poot, de Coopertesten en later ook de Elsenburgerboslopen. Deze evenementen waren de opmaat tot de City Pier City Loop, die uitgegroeid is tot de grootste stratenloop van Nederland. Joop Teljeur reikte het hardlopen aan als iets waar iedereen plezier aan kon beleven. Natuurlijk er was een eindtijd, een persoonlijk streven maar zonder zijn inzet was hardlopen blijven steken op de sintelbaan.

's Middags werden Frank en ik opgehaald door eerdergenoemde Wim, waarna we richting Hoenderloo reden. Bestemming: Landal Park, Miggelenberg. We kwamen daar even na drie uur aan en betrokken ons huisje. De andere drie personen zouden later in de avond arriveren.

Traditioneel is er op de vrijdagmiddag meteen een kort trainings- c.q. verkenningsloopje, maar dat hebben we maar even gelaten voor wat het was. Frank en ik gingen wel een korte wandeling maken over de zandverstuiving. Op de terugweg kwamen we het groepje dat wel deelnam aan de training tegen. Ze hadden er zin in!

's Avonds hebben we iets gegeten in de brasserie, wat prima was, en later op de avond was er gelegenheid om te 'socializen' (inclusief bowlen). Foto's hiervan staan hier!

De volgende dag was dus de traditionele cross, door Wim Hartman cs. uitgezet in de naburige bossen. Vanaf het verzamelpunt liepen we naar het gebied toe, waar eerst het parcours werd verkend en de warming up plaatsvond. Daarna de cross.

Geen deelname van mijn persoontje dus, maar heb het een beetje goedgemaakt door het maken van foto's. Alle foto's van die cross staan hier!

V.l.n.r. Hilde Pape, Wim Kramer, Jacqueline Pegels, Marianne van der Pol, Dick Witmont, Peter Dietrich, Ronald de Bruijn en Koen van Hees (winnaar 'all over')

Later in de avond was er het - eveneens traditionele - buffet, met een grote diversiteit aan smakelijke voedingswaren. Belangrijk onderdeel van deze avond was de prijsuitreiking, waarbij de winnaars in de diverse categorieën in het zonnetje werden gezet en een medaille ontvingen.

Op deze avond kom ik in een volgende blogpost nog terug. Daarbij ook meer beelden van de - in dit seizoen wel bijzonder fraaie - bosrijke en (herfst)kleurrijke - omgeving.