Tja, ik heb daar over nagedacht maar zo kort na de 10 kilometer van afgelopen donderdag en de pittige wandeling van zaterdag leek het mij niet verstandig om nu weer intensief te gaan hardlopen.
Dus nee, ditmaal niet naar AV 40. "Okee", zei Jan en hij vervolgde: "Was er nou ook een strandloop vandaag?" "Huh?" reageerde ik verbaasd. Geen idee, ik heb daar in elk geval niets van meegekregen. Niet dat het iets had uitgemaakt want zoals vermeld, ik ging toch niet lopen.
Een uur later zat ik in de tuin aan de koffie en zag door de schutting buurman Jan lopen, met een geelgekleurd Haag-shirt aan. "Ik ga zo hardlopen" zei hij. "Oh, waar dan? " "Beach run in Scheveningen. Ik ga er heen met mijn andere buren". Nou ja zeg, had 'andere Jan' (Jan G.) toch gelijk. "Ga je mee Fred?" vroeg Jan. Nee, laat ik nou verstandig zijn, zoals hiervoor al vermeld: twee dagen na de Golden Ten is niet verantwoord. Ben ook niet meer een van de jongsten, dus er wordt vandaag niet gelopen. Een ferm en krachtdadig besluit!
Kortom, een kwartier later zat ik op de fiets en peddelde naar Scheveningen. Mijn hardloopoutfit had ik na het opstaan al aangedaan want ik wilde vandaag wel op enig moment een stukje uitlopen. Bij de Nieboerweg kruiste buurman Jan en zijn buren, allemaal op de fiets, mijn pad. "Toch maar lopen Fred?" Gezamenlijk reden wij op naar de startlokatie. Zowel Jan als ik moesten ons nog inschrijven, we hadden nog een kwartier de tijd. Het lukte allemaal.
Het bijzondere van de loop is dat de opbrengst ten goede komt aan een mooi en goed doel, het Juliana Kinderziekenhuis. Op de site van de organisatie is meer informatie te vinden.
Het was best druk, want er waren lopers voor de 10 en 15 kilometer, die gingen gezamenlijk van start, en lopers voor de 5 kilometer die een kwartier later vertrokken. Jan en ik, en ook de vrouw van buurman Hugo, hadden voor de laatste afstand gekozen.
Nu voelde ik al bij het inlopen - voor zover je die twee minuutjes joggen naast het havenhoofd zo mag noemen - dat de resten van de Golden Ten nog flink in de benen zaten. Nou ja, het is geen wedstrijd hield ik mij voor, veel meer een prestatieloop of, nog relativerender, een 'Fun Run'. Maar toch: na de start werd het al meteen zwaar: de lopers moesten zich eerst door een paar honderd meter mul zand werken voordat zij de boulevard bereikten. Daar de trap op naar boven en dan linksaf, over de boulevard tot aan De Pier. Daar gingen we weer naar boven en renden een eindweegs over de Pier, dan omkeren tot we op een gegeven moment een trap afliepen die op het strand uitkwam. De circa 2,5 kilometer terug ging geheel over het strand.
Hoewel het zwaar was - vanwege de niet herstelde benen, het zand, de aanwakkerende zuidenwind en de warmte - kon ik het loopje toch netjes afronden. In iets meer dan 34 minuten (wat best redelijk is voor dit parcours) En ook nog als 73ste van de 243 deelnemers.
Bij de 10 kilometer werd clubgenote/vriendin Helmie Ramakers eerste dame, waarmee ze de zoveelste overwinning heeft behaald.
's Middags weer naar het strand, maar voor aanmerkelijk passievere bezigheden: bakken in de zon! Maar op een gegeven moment ging ik, helemaal gezandstraald door de aanwakkerende zuidenwind, naar huis. Kon ik later nog wat boodschappen doen en mij bezighouden met de bereiding van een Salade Nicoise. Provencaalse rosé er bij: prima maaltijd voor een bloedhete zomerdag en ook goed voor de lijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten