Eerste van de vier bij Koplopers

Achteraf gezien bleek dat dit weekend een sportief evenement was ingebed tussen twee min of meer culturele evenementen. Het sportieve deel was vanmorgen: de 1 van de 4 loop bij De Koplopers in Delft.
Het culturele deel was het Festival ZomerOck op zaterdag en de UIT-markt op zondag.

Nazit met vrienden van Haag...

Eerst maar het hardlopen.

De hele zomer liep ik amper langer dan een uur, af en toe 70 minuten maar daar bleef het bij. Wel liep ik bijna wekelijks een 5 km loopje. De komende tijd wil ik daar verandering in brengen. Vandaag een mooi begin met 10 km dacht ik zo.

Ik werd opgehaald door Ton van der P. met zijn auto. Vervolgens reden wij naar de lokatie van De Koplopers in Delft. In de buurt vonden we een mooie parkeerplek, van daaruit was het een klein stukje lopen naar het clubhuis.

Snelle jongens bezig met de warming up...

Er waren vrij veel deelnemers: niet zo gek want de 1 van de 4 loop is een circuit van vier lopen die beurtelings door de vier onderscheiden atletiekverenigingen worden georganiseerd. Er doen dus vooral leden van die verenigingen mee. De volgende editie vindt plaats op zaterdag 19 oktober bij Haag Atletiek, 'ons cluppie'.

Van tevoren had ik de hoop uitgesproken dat ik binnen het uur zou blijven. Na de start ging ik vrij rustig weg en kwam al snel in een loopritme dat ontspannen aanvoelde en waarbij ik nog kon blijven praten. Niet dat ik het deed of dat daar aanleiding voor was, maar goed. De eerste vijf kilometer liepen Ton en ik min of meer gelijk op, daarna liep Ton iets meer uit op mij. Voor hem liep Izaac die ons al eerder was gepasseerd. Op het laatst haalde ook Jan W. mij in vanwege een korte stop onderweg (geen sanitaire). Eigenlijk liepen we zo de hele loop uit en alle vier zijn we ruim binnen de 57 minuten gebleven.

Wel was ik/waren wij in de tweede ronde over het Bieslandsepad, mede getuige van een vervelend incident: een van de - mij en anderen welbekende - lopers was gevallen en had daarbij zijn been gebroken. Hij schreeuwde het uit. Ik stond even stil maar kon niet veel betekenen, andere deelnemers onder wie zijn vrouw (die arts is) stonden om hem heen en voor een ambulance was al gebeld.

Een voorspoedig herstel gewenst Eric!

Het festival ZomerOCK  op zaterdagmiddag en -avond had wel last van de regen, vooral 's avonds. Er was echter ook binnen in de gebouwen op het terrein - De Kasserie, Villa en De Vleugel - genoeg te doen: cabaret, bandjes, film en improvisatietheater. Omdat het festival in het teken van Woodstock stond, hadden vrijwilligers en enkele bezoekers zich als hippie verkleed, en ook werd de gelijknamige film gedraaid.

Het was wel een aardig festival, de sfeer was goed maar echt spectaculair werd het niet. Improfessioneel was wel leuk, en Joni Mitchell in Coyote benaderde naar verluidt heel dicht de originele Joni, maar daar waren we niet bij. Moet er wel bij zeggen dat we lang niet alles hebben gezien, want toen er een kwartier later dan half acht niet de meezing WoodstOCK sessie kwam - zoals op het programma stond - maar een bandje waarbij de zanger het spits afbeet met zo'n irritant rap-toontje en van meezingen geen sprake was, hadden we het wel gezien en zijn - lang voor het slot van de avond - naar huis gegaan.

De UIT-markt op zondag was vooral leuk vanwege de ontmoeting met vrienden die ik - soms al een hele tijd - niet meer heb gezien. Zo kon het gebeuren dat ik in Diligentia twee cabaretvoorstellingen bijwoonde, op de eerste rij geflankeerd door de zusjes Saskia en Kitty van Delft ter linkerzijde en Wendy O. met vriend aan de rechterzijde.

En even daarvoor zag ik Arnold E. met zijn partner/vrouw. Ooit was hij een hoogspringer op hoog niveau (dubbel hoog dus, was tweede na de in de jaren zeventig welbekende Ruud Wielaart) en kwam regelmatig op feestjes waar wij (vriendenkring van de seventies) ook kwamen of organiseerden.

Beperkt Houdbaar is improvisatietheater van de bovenste plank. Drie energieke jongemannen spelen binnen kort tijdbestek aan de hand van drie door het publiek aangedragen steekwoorden op briljante wijze een volkomen geïmproviseerd theaterstuk.

De in Iran geboren Farbod Moghaddam heeft in 2018 de juryprijs bij het Leids Cabaretfestval gewonnen en gaf een scherpe, geestige conference met een zowel persoonlijk als politiek tintje ten beste.

Het was maar een mini-greepje uit het uitgebreide en diverse aanbod aan voorstellingen en optredens op het UIT-festival, maar ik spoedde mij huiswaarts. Er moest gekookt worden!