De bronsttijd van de edelherten is aan de gang, maar nog niet volop. Naar verwachting is die eind september - en de eerste dagen van oktober - op zijn hoogtepunt. Dat was gisteren wel te merken op De Hoge Veluwe. Het was er zelfs saai te noemen, wat dat betreft. Niet wat het aantal bezoekers betreft: het was erg druk. Dat zag je al bij aankomst, voor de loketten bij de ingang stonden lange rijen. Echt verwonderlijk is dat niet, het was prachtig weer, letterlijk en figuurlijk 'Zon-dag' en het nationale park staat de laatste jaren sterk in de picture met zijn Kröller Muller Museum en de edelhertenbronst.
Maar goed: het was een 'stille' bronstdag. De enige die zich echt druk maakte was 'uw' cultuurbarbaar die gistermiddag de nodige kilometers op zo'n wit leenfietsje van het park heeft weggetrapt. Een aantal keren van de Wildbaanweg naar Oud Reemst en weer terug, twee lokaties waar de meeste kans bestaat op het spotten van herten. Wat je als argeloze bezoeker direct kunt zien aan de lange rijen auto's die er geparkeerd staan en de vele fotografen met hun indrukwekkende teletoeters.
Maar heb ik wat gezien? Wel iets, maar niet zo veel als anders. Bij de wildbaan waar je andere jaren twee roedels zag met de nodige burlende herten daar omheen, liet zich gisteren één roedel hinden zien met een plaatshert dat zich vrij rustig hield. Waarschijnlijk vooral door het gebrek aan concurrentie op dat moment.
Later op de avond zag ik wel twee reeën in het veld, zo op het oog een vrouwtje met haar - al flink uit de kluiten gewassen - jong.
Bij Oud Reemst verschenen de herten pas in de vooravond op het veld. Daar was iets meer reuring te bespeuren - diverse roedels met burlende plaatsherten die elkaar uitdaagden - maar ze bleven te ver weg om het behoorlijk te kunnen zien, laat staan er foto's van te maken.
Rond half acht vertrok ik voor mijn laatste witte fietsenritje naar de uitgang en van daaruit een kwartier lopen naar Het Smulhuis, die merkwaardige tent dat het midden houdt van een snackbar, chinees en restaurant. De appelpannenkoek als avondmaaltijd smaakte mij prima.
De weg huiswaarts verliep op (wiel)rolletjes van bus en trein, rond elf uur 's avonds thuis. Het plan is om binnen twee weken weer naar de Veluwe te gaan, hopelijk kan ik alsdan iets opwindender foto's maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten