CPC-geschiedenis en avontuur in het sprookjesbos

Het zal meer mensen zijn opgevallen: op een van de schuttingen die een afbakening vormen tussen het Koningin Julianaplein en het Centraal Station Den Haag staan bovenstaande foto's afgebeeld. Wij zien daarop de start van de City Pier City Loop 1976. Dus dat is 43 jaar geleden!

Uiteraard ging ik kijken of ik - voor zover mogelijk - nog bekenden zag, en vooral of er bekenden bij liepen die vandaag de dag nog hardlopen. Ik meen Ton Gerritsen te herkennen (met zonnebril) maar ik kan net mis hebben, maar daar blijft het bij wat mij betreft. Misschien biedt FB-groep 'hardloopuitslagen van weleer' meer soelaas.

Over lopen gesproken: dat is iets dat ik niet veel heb gedaan na de Hoge Veluwe Loop. Woensdagavond heb ik niet gelopen, was nog niet helemaal hersteld, bovendien was er een verjaardagsfeestje thuis bij een van onze clubvrienden. Wat wel gezellig was, er waren zo'n twintig mensen van onze trainingsgroep.

Vandaag heb ik wel een poging gewaagd, maar dat hield niet over, pijnlijke knieën waardoor het hardlopen zwaar ging en de training (als je dat al zo mocht noemen) een mix werd van joggen en wandelen, en paddo's fotograferen met mijn telefoontje.

Onderweg kwam ik zowaar in een sprookjesbos terecht. Jazeker, dat bestaat zowaar in Den Haag Zuid-West. Het Hyacintenbos, vandaar was het er stil en eenzaam, geen mens te zien. Wel hier en daar paddenstoelen en waarschijnlijk wonen er ook kaboutertjes. In ieder geval woont daar een echte toverfee! Ik sloeg een zijpaadje in en opeens weerklonk vlak achter mij een stem. Geschrokken draaide ik mij om en zag een fee, die mij vriendelijk toesprak en mij een wens liet doen. Ik hield het bescheiden, ik vroeg haar een mooie paddenstoel te toveren opdat ik deze kon fotograferen. Daarop verdween de fee uit mijn gezichtsveld. Maar niet helemaal, voordat zij oploste in een andere dimensie, draaide zij zich nog éénmaal om en wees naar een plek in het bos.

Ik liep er naar toe en precies op die aangewezen plek stond deze paddenstoel. Hoe wonderlijk!

Wat ook wonderlijk was dat de fee opvallende gelijkenis vertoonde met ene Hizkia, die met haar vriend Michel vaak van de partij is bij de 'loopjes' in Delft.

En zo komen we toch weer op het hardlopen uit. Via de Heemtuin bij Pluk wandelde/jogde ik terug naar Loosduinen, waar ik de tram pakte voor het laatste stukje naar huis.

Een album met al mijn 'paddo-foto's' van dit seizoen heb ik in een album geplaatst.