Nederlandse invasie in Essex (U.K.)

Nee, a.u.b. GEEN zwarte pieten discussie! Dan ben ik straks het zwarte schaap....

Een week niet gelopen is een week niet geblogd. Dat geldt zeker in mijn geval. Niet dat er in de afgelopen week niets is voorgevallen - de krachtoefeningen op woensdag en vrijdag gingen gewoon door. Verder is er gewandeld (en uiteraard gefotografeerd) in Clingendael en Meyendel, en dinsdag gingen we naar Festival De Betovering in het Spuitheater waar kleindochter Chloë zich creatief kon uitleven en wij een mime-voorstelling bijwoonden.

Vrijdag is er toch nog eventjes gelopen, voor de krachthonk-sessie. De tweehonderdjes (zelf deed ik er slechts 5 van de 10) heb ik zonder noemenswaardige problemen - zoals opspelende hamstrings - volbracht (in 58-55-53 en 51 sec.). Dat sterkte mij in het vertrouwen de Essex Experience Walk op een goede manier te kunnen volbrengen.

Diezelfde avond met circa 55 medewandelaars de overtocht naar Engeland gewaagd. Niet zwemmend natuurlijk, maar in de comfortabele veerboot 'Stena Hollandica' van Stena Line. Eerst met busvervoer naar Hoek van Holland, waar organisatoren Johan en Jaap de wandelaars - in leeftijd variërend van 12 tot 75 jaar - verwelkomden in de hal van Stena Line. Daarna inchecken, paspoortcontrole en het eerste wandelingetje richting boot en hut.

Eemaal geïnstalleerd, nog even naar Dek 9 om met enkele wandelmaten een 'afzakkertje' te nemen.

De overtocht verliep - zoals op grond van de laatste weersvoorspelling verwacht - nogal roerig: vooral 's avonds laat en de eerste nachtelijke uren was het stormachtig en schommelde de boot behoorlijk, wat soms gepaard ging met luid gebonk en andere onheilspellende geluiden. Gelukkig bleven zwemvesten, reddingsboten en andere attributen ongebruikt en tegen de tijd dat we Harwich bereikten was de wind al iets gaan liggen.

De volgende ochtend een 'klein ontbijtje' (croissant en koffie) genomen omdat ik voor de publunch later op de dag had ingeschreven voor een nogal copieuze maaltijd met Fish en Chips. Anderen kozen voor het veel uitgebreidere maar relatief prijzige buffetontbijt waarbij eieren met spek, bonen in tomatensaus en 'saussages' niet mochten ontbreken.

Daarna met z'n allen naar de bus, aan het eind van het treinstation. Evenals vorige keren volgde een bustocht van pakweg een uur naar het plaatsje Stoke-by-Nayland. Dezelfde plaats was in april het startpunt van de wandeling, ditmaal namen we de andere 'lus'.

Hieronder enkele foto's, voor de deelnemende wandelaars volgen nog een aantal die ik in een album zal plaatsen en ook naar Jaap van Eyk verstuur.