Niet alleen omdat ik op dat moment al bijna vijftig minuten voor mezelf had gelopen, maar vooral omdat het 'heuvel-op-heuvel-af' ging. Vlak voor de beklimming van de hoogste duintop, waar een mooi uitzicht op de omgeving wordt geboden - inclusief strand en zee - stelde Ton mij aan zijn groep voor als 'Fred de Cultuurbarbaar' en dat we elkaar al honderdtien jaar kennen. Nou ja, dat scheelt inderdaad niet eens zóveel ;-)...
zaterdag 28 november 2020
Klimmen met Ton G.
Niet alleen omdat ik op dat moment al bijna vijftig minuten voor mezelf had gelopen, maar vooral omdat het 'heuvel-op-heuvel-af' ging. Vlak voor de beklimming van de hoogste duintop, waar een mooi uitzicht op de omgeving wordt geboden - inclusief strand en zee - stelde Ton mij aan zijn groep voor als 'Fred de Cultuurbarbaar' en dat we elkaar al honderdtien jaar kennen. Nou ja, dat scheelt inderdaad niet eens zóveel ;-)...
zondag 22 november 2020
Weekend niet lopeloos
Vanmiddag voor het eerst dit jaar een lange duurloop volbracht! Het was niet echt de bedoeling, ik wilde gewoon mijn rondje doen. Maar mede vanwege het mooie weer - er scheen een lekker zonnetje - werd het iets meer dan dat. Tijdens het lopen met afwisselend rustige en iets minder rustige stukken, passeerde ik via de Laan van Meerdervoort onder meer de Bosjes van Pex, Meer en Bosch, een stukje Madestein, landgoed Ockenburgh en bij de Puinduinen een stukje omhoog.
Na exact 90 minuten 'bruto' (want korte stops bij stoplichten e.d. meegeteld) bereikte ik het thuisfront.
Overigens heb ik ook op zaterdagochtend nog een stukje hardgelopen. Bij het veldje van de De Savornin Lohmanlaan zag ik diverse groepen van Haag Atletiek bezig met hun oefeningen en hardlopen. Wel allemaal keurig vier bij vier en op afstand van elkaar.
Zelf liep ik nog een stukje door en zag op de hoek van bovengenoemde laan en de Laan van Poot, bij de opgang naar de duinen, het groepje onder leiding van Mulay lopen. Of ik mee wilde. Dat leek mij wel leuk maar vroeg mij af of ik het wel aankon: op dat moment voelde ik mij niet optimaal. Toch heb ik nog een stuk meegelopen tot in de duinen, bij het Fuutpad.
De 'Mulay-groep' is een wonderlijke groep qua niveau en samenstelling: er lopen zeer snelle jongens en meiden mee, onder wie Issak Berhane en Mattijs van Dulkenraad, maar ook 'slakken' waaronder ik mijzelf ook mag rekenen. Geen probleem voor Mulay die al heel lang (40/45 jaar) diverse groepen heeft getraind en nog traint. Je kunt dus met recht zeggen dat hij een zeer ervaren trainer is die onverminderd enthousiast zijn pupillen naar betere prestaties kan begeleiden.
vrijdag 20 november 2020
Mooie schilderijen van Anders Zorn
Vanmorgen eerst naar het krachthonk. Naderhand waren we er met z'n zessen. Dat kan en mag met de nodige voorzorgsmaatregelen (afstand houden, handen reinigen etc.) en voldoende ventilatie. Dat is inmiddels geregeld.
Ik heb inmiddels drie dagen op rij niet (hard)gelopen wegens stijve rug en kuiten. Dat komt vermoedelijk door een te enthousiaste tempotraining afgelopen dinsdag, hopelijk gaat het zaterdag beter.
Aan het eind van de ochtend een paar haringen gescoord. Dat doe ik nu elke week. Lekker voor de lunch (met wit brood) en nog gezond ook zegt men, onder meer vanwege de vitamine D.
Nu we deze week weer musea mogen bezoeken, meteen maar van die mogelijkheid gebruik gemaakt. Na online aanmelding - dat moet ook als Museumjaarkaarthouder - kreeg ik het ticket toegemaild. Met de uitdraai en met de benenwagen ging ik vanmiddag naar ons eigen Kunstmuseum (ben nog steeds geneigd om Gemeentemuseum te zeggen, maar goed). Hoewel het een stuk kouder was dan de afgelopen tijd, was die wandeling goed te doen. Mits goed aangekleed en dat was het geval. Via het Segbroekplantsoen liep ik naar het Statenkwartier, mijn 'oude buurt'.
Eerst even op de Frederik Hendriklaan ('De Fred') winkeltjes kijken en bij de Franse bakker (excusez moi, Boulanger) Philippe Galerne een paar croissants au beurre, pains au chocolat en pains aux raisins aangeschaft voor 'le petit déjeuner' zaterdag. Tja, je mag eigenlijk niet meer reizen - dit jaar zijn we ook niet op vakantie geweest - dus dan maar een beetje franse sfeer in huis halen, al is het maar voor een kort moment. Dat sfeertje begint al bij genoemde bakker, want daar wordt het liefst frans gesproken.
In het museum was ik ingedeeld voor het tijdvak 15:45 uur - 16:00 uur. Vanaf dat tijdstip mocht ik geruime tijd in het museum ronddwalen, zonder voorgeprogrammeerde looproute. Een mondkapje is wel verplicht.
Mijn bezoek was overigens niet zo lang, want bleef beperkt tot de expositie van de zweedse kunstenaar Anders Zorn. Bij het grote publiek zal zijn werk iets minder bekend zijn maar Zorn behoorde rond 1900 tot de meest gerenommeerde kunstenaars van Europa. Je snapt dat helemaal nadat je deze expositie hebt gezien. Een grote tentoonstelling is het zeker: honderdvijftig schilderijen, aquarellen en etsen heeft het museum - in samenwerking met het Nationalmuseum in Stockholm en het Zorn Museum in Mora -samengebracht in het eerste grote Zorn-overzicht in Nederland.
Zorn was zelf van bescheiden komaf, maar hij trouwde met Emma, telg van een vooraanstaande en invloedrijke familie. Zij vormde de drijvende kracht achter zijn werk en reisde met haar man de wereld rond. Zorn woonde en werkte niet alleen in thuisland Zweden, maar naderhand ook in Spanje en wereldsteden als Parijs en Londen. Later keerde hij terug naar Zweden waar hij via tal van schilderijen een chroniqeur van het zweedse (land)leven werd.
Meer info over deze schilder is uiteraard te vinden op de site van het Kunstmuseum.
zondag 15 november 2020
Daar is-ie weer! De goede sint met zijn eh.... gevolg!
Later die middag liep er nog een 'echte' Sinterklaas met een stel jeugdige (roetveeg)pietjes 'coronaproof' door de wijk, tot groot plezier van de kleintjes. Ook voor de grote mensen natuurlijk, want het is en blijft een leuke traditie die nooit zal verdwijnen al zijn de meningen hierover verdeeld. Het gebeurde allemaal heel coronaproof en de volwassenen moesten flink op afstand blijven.
Nog even wat schrijven over de sportieve bewegingen van afgelopen week. Niet zo boeiend, ik weet het. Maar buiten het dagelijkse boodschappen doen, koken en achter de pc zitten om alle nieuws over de Amerikaanse verkiezingen, zwarte piet en de discussies daaromtrent te absorberen - en mij er soms in te mengen - gebeurde er niet zo veel. Intuïtief blijf ik toch zoveel mogelijk thuis.
Hardlopen doe ik tegenwoordig om de andere dag. Vooralsnog in mijn eentje, vind ik als relatieve einzelgänger niet erg en je houdt je meteen aan de regels. Wel wandel ik bijna elke dag, geen grote afstanden maar toch afwisselend door de duinen en over het strand, en door de groengebieden van Meer en Bos, Madestein en Ockenburgh.
Het plan is om vandaag (zondag dus) mijn laatste loopje van de week te doen. Dat zal aan het eind van de ochtend zijn denk ik.
De rest van de afgelopen week: Maandagochtend 9/11 vroeg bij Haag Atletiek voor de fitness, ik was toen in mijn eentje. Wel zo plezierig en uiteraard veilig. Ik was er vroeg bij want het was oppasdag.
Dinsdag 10/11 weer een trainingsloopje. Het was toen prachtig weer, met veel zon en eenmaal op het strand moest het loopjack uit, zo warm was het. De zon verleidde mij om langer te lopen dan ik mij voorgenomen had en liep door tot voorbij Kijkduin. Daar ging ik naar boven en ging via de duinen nog een stukje verder tot voorbij Room pot, daarna terug naar huis langs puinduinen, Meer en Bos en over Laan van Meerdervoort. Al met al 75 minuten gelopen. Voor de doorgewinterde loper eigenlijk niets maar het is toch wel maanden geleden dat ik zo lang achter elkaar liep.
Woensdagochtend was het druk in het krachthonk, maar het aantal mensen bleef binnen het maximaal toegestane (6). Lekker trainen op anderhalve meter en met ventilatie aan. Niettemin alert blijven is de boodschap.
's Middags druk bezig geweest met de tuin bladervrij te maken (zeker vijf komo-zakken gevuld met b;adafval) en de vijver aangepakt, veel verdorde en/of woekerende planten weggehaald en
Donderdag 12/11 weer gelopen en behoorlijk intensief: 8x2 minuten (verdeeld in twee series van 4x2min.) in - voor mij - hoog tempo, met telkens 1 minuut herstel tussen de tempo's en ongeveer drie minuten herstel tussen de twee series.
Vrijdag 13 november oppasdag. Wel het gebruikelijke heen en weer fietsen. En zaterdag? Dan zijn we weer bij de in kleine familiekring 'meebeleefde' viering - op tv en live - van de komst van Sinterklaas en zijn medewerkers! En dan is de cirkel van deze week weer rond.
woensdag 4 november 2020
FOX News!!
Wie gaat het worden? Trump of Biden? Of Beiden? Dat laatste niet natuurlijk, zou wel bijzonder zijn: twee presidenten. Nou ja, spannend wordt het sowieso. Ik ga er nu van uit dat het Biden wordt.
En dan Covid-19. Het worden rustige weken: activiteiten zullen zich vooral binnenshuis of in een beperkt gebied rond het huis afspelen.
Wel vanavond een soort van knoop doorgehakt: heb mij ingeschreven voor een virtueel loopcircuit, het Zorg en Zekerheidscircuit. Het plan is om steeds 5 kilometer te lopen (in trainingen loop ik ook iets langere afstanden). Heb je toch nog het gevoel dat je niet alleen loopt voor conditie, fitheid en de 'fun' (wat heel belangrijk is), maar ook voor een doel: het meedoen aan een evenement!
Zowel zaterdagochtend als maandag heb ik hardgelopen. Zaterdag ging het erg moeizaam, de benen wilden niet. En dat kwam - denk ik achteraf - omdat ik twee dagen daarvoor, aardig wat tempootjes heb gelopen met (voor mij) hoge snelheid. Tegenwoordig langer herstel nodig! Deze maandag ging het wel prima: vijf keer één kilometer voluit, dat komt neer op ca. 5'20'' per kilometer.
Vandaag eerst naar het krachthonk, daar mag nog getraind worden. Sowieso individueel, maar in de ruimte mogen maximaal zes personen aanwezig zijn. Vanmorgen waren we met z'n drieën. Daarna een twintig minuten loopje. En weer later - het was prachtig weer - een flinke wandeling gemaakt, deels door het duingebied na Kijkduin.
Vandaag ook een bok geschoten.... |
Ik had daar bijzondere ontmoetingen. Eerst met de geiten en bokken die daar zijn uitgezet voor het groenonderhoud. Verderop met een stel vossen op een duinpaadje, waarvan een naderhand naar beneden kwam en zich mooi 'close up' liet fotograferen.
En last but not least een vriend van de 'Seventies groep' die langskwam op de fiets en mij herkende. Op één ontmoeting bij een cultureel evenement na, al die jaren niet gezien. Saillant detail: hij was in de jaren zeventig Haag-atleet (toen heette dat nog V<C-atleet) en werd tweede bij het NK Hoogspringen. Leuk om hem (Arnold/John Edens) weer even gesproken te hebben...