Zeventien jaar Cultuurbarbaar...

Vandaag twee verjaardagen te vieren: die van mijn wederhelft en van mijn eigen blog. 

Mijn eerste bericht dateert van 19 april 2004 en luidde als volgt:

Vanaf heden, 19 april 2004, zal ik mijzelf en anderen lastig vallen met mijn wederwaardigheden.

Het begint al goed: mijn wederhelft Hanne is jarig! En niet alleen dat, want over een week zijn wij 25 jaar getrouwd. Een hele prestatie voor beiden, want ik voel mij – en ben – een eeuwig getrouwde vrijgezel. Het is opvallend rustig tot op heden, misschien komt er vanmiddag wat visite. 

Je begrijpt: ik heb een dagje vrij. Vrijdag jl. ook trouwens, ik heb toen een lange eenzame wandeling gemaakt vanaf Nijverdal via De Holterberg naar Holten. Er zijn nog plaatsen in ons land waar je twee uur achtereen kunt lopen zonder een mens tegen te komen! Ook geen kip trouwens, hooguit een korhoen. Alhoewel: het is paartijd, maar ik heb geen korhoenders gezien en gehoord. Waarschijnlijk toch te laat op de dag.

Ik pik gelijk zaterdag 17 april mee, want toen heb ik een halve marathon in Naaldwijk gelopen. Prachtig weer, ik liep tot 15 kilometer als een zonnetje. Daarna ging de kaars uit…. Toch nog een redelijke tijd (1.44) gelopen. Volgende keer beter!

In de afgelopen zeventien jaar is het niet eerder voorgekomen dat de frequentie van geposte berichten zó laag was. Dat komt vooral door Covid-19, waardoor zelfs korte tripjes met het OV zo goed als uitgesloten zijn. Verder mijd ik sociale contacten zoveel mogelijk merk ik, heb geen overdreven corona-angst maar ben wel voorzichtig. Daarnaast het weer, zelden hadden we zo'n koude aprilmaand. 

Maar goed, als er al iets te berichten viel, bood Facebook uitkomst. Het enige nadeel van Facebook vind ik wel de vluchtigheid, een geplaatst bericht is alleen voor die dag relevant, daarna verdwijnt het in de relatieve vergetelheid van de tijdlijn.

Om laatstgenoemde reden houd ik toch mijn blog aan. Het is eigenlijk al een 'ouderwets' iets geworden, temeer omdat ook FB de mogelijkheid biedt voor blogberichten. Maar goed, enig conservatisme is mij niet vreemd.

Valt er over de afgelopen tijd - vanaf mijn laatste bericht van 24 maart jl. - wel iets te melden? Niet echt, het leven bestaat tegenwoordig uit 'oppassen', twee dagen per week op de kleinkinderen.

Daarnaast is het vooral wandelen-fietsen-hardlopen. Meestal gaat de camera mee, vooral tijdens wandelingetjes.Een en ander wordt afgewisseld met schilderen, lezen en tuinieren. En veel achter de pc zitten, vooral de actualiteiten en de discussies/meningen over Covid-19 en de maatregelen volgen.

Er wordt nog steeds hardgelopen, vrij frequent zelfs - ik 'zit' nu op 4 à 5 keer per week - maar korte stukken, zeg 4 tot 8 kilometer. Tijdens die loopjes kom ik nogal eens Haag-genoten tegen. Een paar weken zat er aardig de klad in het hardlopen: de laatste tijd wil het niet echt vlotten met mijn moeilijke knieën en een (té zwaar) lichaamsgewicht. Dat maakt het lopen extra zwaar. Ik kom snel aan, zelfs als ik niet veel eet. Wel zo nu en dan een tussendoortje (koekje, brokje chocolade) maar als ik dat te vaak doe vliegen de kilo's er aan. Nu zit ik op 81 kilo.

En oh ja, dan is er ook de leeftijd maar dat vergeet ik altijd als eerste te noemen. 

De afgelopen week toch weer iets meer gaan trainen. Maandag voor het eerst sinds maanden met het groepje Pierre, Vincent en Ton, vijf keer vier minuten is stevig tempo. Nou, het tempo zit er allesbehalve goed in, dus heb er maar twee-en-een-half van de vijf volbracht, op respectabele achterstand van genoemd drietal. 

Dinsdag en woensdag voor mezelf gelopen, donderdag overgeslagen, vrijdag weer met de baangroep van Maarten. Ditmaal lukte het mij met veel moeite drie keer onder de minuut (op de 200 meter) te blijven. Dat lijkt nergens op zou je zeggen maar vorige week vrijdag 9/4 - toen ik voor het eerst sinds vele maanden met genoemd groepje (gesplitst in duo's met anderhalve meter afstand) inliep, kwam ik twee keer boven de minuut uit.

Zaterdag 17/4 vijftig minuten gelopen, had wel wat moeite mee maar kon er nog wel twee versnellingen uitpersen, twee keer een kilometer ruim onder de zes minuten. 

Hoe dan ook is de 'loop-drive' nog steeds aanwezig. Wel moet ik nog mijn nieuwe schoenen (vorige week afgehaald bij John van Zier Running) gaan inlopen. Volgende week maar weer.

Mijn andere hobby - schilderen - heb ik ook weer opgepakt. Het weer noodde nu niet bepaald tot overmatige buitenactiviteit dus kon ik weer een paar dagen met verf en penselen in de weer.