Van 5K Overtake Run Run naar Halloween

Het was een actief dagje gisteren (zaterdag 30 oktober). En niet in de laatste plaats vanwege de 5K Take Over Run bij Haag Atletiek. De vierde (en op één na laatste) keer dit jaar. Aan twee kon ik wegens persoonlijke omstandigheden niet deelnemen, maar gisteren kon het wel! 

Met het 'red team' (de op één na langzaamste groep) ging ik om één minuut over elf van start. Het regende inmiddels flink dus gebrek aan zuurstof zou niet het grootste probleem onderweg zijn. 

Ik had er zin in en ging voortvarend op weg, na een kilometer liep ik voorop. Maar daarna werd ik snel ingehaald door Jan W., op het moment dat we 'naar boven' gingen, het Fuutpad op. Niet mijn sterkste punt, dat geklim. (Foto is overigens van een vroegere loop. Dat is te zien maar er zijn nooit (veel) foto's van de 5K Overtake Run gemaakt, daarom maar even zo).

Eenmaal boven kon ik wel door blijven kachelen maar de scherpte was er wel een beetje af. Hoe dan ook - uiteindelijk - met wat doorzettingsvermogen toch redelijk 'netjes' gefinishd in iets meer dan 29 minuten. 

Na het douchen ben ik niet lang gebleven want het was behoorlijk druk in het clubhuis. Beter om in deze tijd niet de kat op het spek te binden.

HALLOOOO.....

Thuisgekomen even relaxen met wat internetten, schilderen en boodschappen doen. Maar geen inkopen voor de avond, want we gingen buiten de deur eten. Of liever gezegd, binnen de deur van het huis van onze dochter, schoonzoon en hun gezin. Daar kwamen ook de andere grootouders. We aten pasta's en pizza, een snelle maaltijd want het was feest.

Welk feest? Halloween! Deze feestdag die op 31 oktober valt - maar hier op zaterdagavond werd gevierd - wordt hier steeds populairder, niet alleen bij kinderen maar ook bij hun ouders.

Wikipedia: "Traditioneel wordt Halloween vooral gevierd in Ierland, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten, Canada. Inmiddels heeft het feest ook sterk aan populariteit gewonnen in andere delen van de wereld, met name in Europa, Australië en Oost-Azië. Op 31 oktober verkleden kinderen zich en bellen of kloppen als het donker wordt aan bij huizen in de buurt die versierd zijn met pompoenen en lichtjes en roepen "trick or treat!", waarbij de keuze wordt gegeven tussen slachtoffer van een plagerijtje worden (trick) of iets lekkers (treat, meestal snoep) geven. De bewoners geven de kinderen dan snoepjes. Tieners, jonge volwassenen gaan soms naar halloweenfeesten."

Zowaar hebben wij ons van onze grootouderlijke plichten gekweten door mee te doen.

In Vroondaal, de nieuwe woonwijk bij Madestein, wonen veel jonge gezinnen met hun kroost. Daar leeft het Halloweenfeest volop. Vergelijkingen dringen zich op met feesten als het carnaval bij onze zuiderburen, of het Oostermoerfeest in Drenthe, waarbij veel huishoudens alles uit de kast trekken om niet alleen zichzelf, maar ook huis en tuin aan te kleden en allerlei activiteiten die met dergelijke feesten gepaard gaan te ontplooien. 

Tijdens onze rondgang door de wijk verbaasden wij ons over de hoeveelheid heksen, kobolden, vampiers en andere afschrikwekkende maar goedaardige monsters die we tegenkwamen. En over de met spinnenwebben, pompoenen, slierten witte vitrage en andere gruwelijke zaken versierde huizen en voortuinen, waarbij de kinderen vrijwel overal waar zij aanbelden welkom waren en getracteerd werden op snoep e.d. 

Best een leuk gebeuren, we hadden onszelf al enigszins op dit feest gekleed maar het had nòg uitbundiger gekund. Al is 'Uitbundig'. nu niet direct een woord dat in deze tijd van toepassing is....

.

Van Boerbos tot Frida

Kom, laat ik eens gek doen. Twee weken terug had ik mij online ingeschreven voor een loopje in Drenthe. Voor het coronatijdperk kwam ik er regelmatig, meestal in combinatie met schoonfamiliebezoek. En dan werden het meestal halve marathons. 

Het mooiste van lopen in Drenthe is de provincie zelf. Daar hangt nog steeds de sfeer van een eeuw geleden, met veel landschappelijk schoon, ouderwetse boerderijen, schapen in de weilanden en vriendelijke mensen. Echter ook hier krijgt de moderne tijd steeds meer voet aan de grond, zij het geleidelijk.

Na anderhalf jaar reisbeperking wilde ik weer eens naar het land van Bartje en Hunebedden. Vanmorgen was ik om zes uur al op weg naar tramlijn 2, de eerste tram die naar station Den Haag CS ging. Daar aangekomen, de IC (nee, niet die, hoewel deze ook vol kan lopen) naar Utrecht. Vervolgens de trein naar Leeuwarden met overstap in Zwolle. 

Vanwege een vertraagde stoptrein kwam die trein te laat in Zwolle aan, waardoor ik de overstap naar de trein richting Assen dreigde mis te lopen. Gelukkig (voor mij) had ook die trein vertraging dus het kwam goed. In Assen had ik al snel de bus naar Veendam die ook in Rolde stopte. Vanaf de bushalte was het een aangenaam stukje wandelen - want best wel mooi weer - naar Sporthal Boerbos.

De kleedkamers zouden wegens verbouwing gesloten zijn maar mij werd een plek gewezen waar ik mij kon omkleden en bagage kwijt kon. Kom ik zowaar in een gang waar open deuren toegang gaven tot grote schone kleedkamers met douche- en toiletfaciliteiten. Op één loper na was er niemand dus kon ik mij gerust omkleden. De rugzak en jas kon ik even later kwijt in een kantoortje bij een dame die zei dat ze de hele dag aanwezig zou zijn. Dat was ook weer opgelost.

Bij de start hadden circa tweehonderd lopers zich verzameld, het maximale aantal dat toegestaan was door de organisatie. Om elf uur gingen de lopers van de korte cross (4.4.km) van start, tien minuten later werd het startsein gegeven voor de lange cross (8.8 km). Zelf startte ik achteraan. Bijna direct gingen we linksaf het bos in, op een pad waarbij blubberige modderplassen de eerste hindernissen waren die de lopers tegenkwamen. Onverharde bospaden met vele bochtjes en evenzoveel knoestige boomwortels - waarover je makkelijk kon struikelen als je niet uitkeek - vormden het grootste deel van het parcours.

Onderweg moest ik een paar keer inhouden bij al te steile heuveltjes en dalingen, een enkele maal ook om een foto te maken en een keer viel ik in een bocht - waarschijnlijk over vochtige dennenaalden - wat bezorgde reacties opriep bij passerende medeloopsters. Echter was ik weer snel op de been om mijn weg te vervolgen. Eigenlijk ging het lopen best lekker, het voelde goed en ik trok flink door. Toch ging het niet snel, zo bleek achteraf. In één uur en drie minuten kwam ik over de finish. Behoorlijk achteraan, maar later zag ik dat zeker dertien lopers voortijdig waren afgehaakt. Hoe dan ook kan ik  terugkijken op een leuke, pittige loop in drentse sferen!

Frida Kahlo

Nu ik toch in Drenthe was, zo had ik bedacht, kon ik meteen de grote expositie meepikken met werk van Frida Kahlo, de vermaarde mexicaanse kunstschilderes met de doorlopende wenkbrauwen.

Dus met de bus terug naar Assen waar ik rond half twee was. Ik had voor het tijdblok van 15:00 uur ingeschreven bij het Drents Museum, dus de tussenliggende tijd heb ik opgevuld met wandelen door Assen, met name door een parkje en het winkelgebied. Op veel plekken kon je zien dat Frida Kahlo de stad in zijn ban houdt. Mexicaanse kleur en geur alom.

Terug naar het Drents museum, waar het een drukte van belang was. Eerst naar boven om een introductiefilmpje over Frida Kahlo te zien. Wel zinvol, omdat op summiere wijze het leven van de kunstenares in beeld wordt gebracht. Een heftig leven waarin twee zware ongelukken hun tol hebben geëist en haar huwelijk met de eenentwintig jaar oudere kunstenaar Rivera, bij wie zij altijd is gebleven ondanks zijn vele affaires. Overigens kon Frida er ook wat van wat dat betreft.

Graag had ik wat beter en langer willen kijken naar de vele tentoongestelde werken van Frida maar er was geen beginnen aan: veel te druk, ik snap niet dat er tijdens corona zóveel mensen, zelfs of juist in een tijdsblok, worden toegelaten in de relatief besloten ruimte van een museum. Dus het werd een vrij vluchtig excersitie, al na een uur stond ik weer buiten.

Voordeel was wel dat ik uiteindelijk niet al te laat thuis was vanwege een gunstige treinverbinding van Zwolle naar Utrecht en van Utrecht naar Den Haag.

Al met al een mooie dag! 

De eerste van de vier!

Het is alweer een tijd geleden dat de 1 van de 4 (wedstrijdvierluik over 5 of 10 kilometer) werd gehouden. Bij Haag Atletiek werd vanmorgen het spits afgebeten.

Het was best druk, er deden zo'n 160 lopers (M/V) mee, verspreid over de twee afstanden. Eerst (om 10:30 uur) ging de 5 km van start, tien minuten later de 10 km. 

Hoewel ik de laatste twee jaar wel regelmatig heb gelopen (vooral voor mezelf), was dat nooit veel langer dan - pakweg - acht kilometer. Ook af en toe een loopje over 5 kilometer, in 2020 eerst twee of drie 'virtuele', een in Hellevoetsluis (vestingloop) en dit jaar een 5k Take Over Run en twee keer een kopjesloop. 

Toch vandaag maar eens geopteerd voor de 10 km. Eens moet je toch weer beginnen met een langere afstand, zo hield ik mij voor. Van tevoren wist ik dat ik al blij mocht zijn met een eindtijd van boven het  uur. En zo geschiedde. De eerste vier kilometers gingen eigenlijk best goed maar daarna ging het ongemerkt langzamer want het groepje waar ik steeds vlak achter liep - Sjaak en een paar dames - liep steeds meer op mij uit, daarna kwamen twee dames langszij waarbij ik ook niet kon aanhaken. Al met al ging het niet zo (relatief) vlot als bij de Koplopers vorige week, wat ook te maken had met twee keer die lange klim het Fuutpad op. Bij klimmen ga ik altijd min of meer stuk. Ook heb ik onderweg twee of drie keer een stukje gewandeld, niet lang weliswaar maar het bevordert een goede tijd niet.

Moet je dat dan willen, een goede tijd? Het gaat er toch gewoon om dat je lekker loopt?  Ja, dat is zo maar sommige oudjes zoals ik hebben nog die drive, ook al stellen de tijden niets meer voor. Op het 5km punt kwam ik door in 29'47'' en uiteindelijk kwam ik net over het uur (60'43'') over de finish. 

Volgende maand is de tweede editie. Ik ben er nog niet uit of dat weer tien kilometer wordt of vijf kilometer. Maar eerst op 30 oktober de 5k Take Over Run, dat is sowieso vijf kilometer. En daarvoor nog in Drenthe de Boerbosloop (een cross) in Rolde (Drenthe), 8,5 km. 

Keep on Running! Zolang het nog kan....

1 van de 4 in 2014 (vandaag zijn er geen foto's gemaakt)

Fun in Efteling, Delft en Leiden

'Een lekker pauwenboutje gaat er altijd in' zien we Holle Bolle Gijs hier denken. Tja, een van de vele foto's die ik gisteren (zaterdag 9/10) tijdens een familie-uitje in De Efteling maakte. Het was een mooie dag, niet in de laatste dag vanwege het weer: droog, zonnig en een  meer dan aangename temperatuur.

Dat was ook te merken aan het aantal bezoekers, het zou mij niets verbazen dat er 40.000 of meer zijn geweest. Uiteraard een grove schatting.

Maar goed, wij hebben ons prima vermaakt. Wij hebben diverse attracties bezocht waaronder de Droomvlucht, Symbolica, het Carnavalsfestival en het aloude Sprookjesbos. Voor de kleintjes en de meer avontuurlijke begeleiders waren er de diverse achtbanen waaronder Max & Moritz, Vogel Rok enzovoorts. Door de ellenlange wachtrijen hebben we lang niet alles kunnen bezichtigen. 

Een dag later bezocht ik twee andere evenementen, één als deelnemer, de ander als toeschouwer. 

Kopjesloop

De eerste was de Kopjesloop in Delft, de tweede van dit jaar! Met het openbaar vervoer (Tram, lijn 3 en overstap op lijn 1) ging ik naar Delft. Op Hollands Spoor had ik afgesproken met Jan Groeneveld, die gisteren de 5K Overtake Run liep en toen met meerdere lopers de verkeerde kant was opgestuurd. Daar vervolgden we onze weg met lijn 1 naar de Brasserskade in Delft, vandaar is het nog zo'n 25 minuten lopen naar de Koplopers. Heerlijk weer, de zon heeft nog steeds kracht. Wij waren er vroeg, dus tijd zat voor koffie en later nog een koffie, praatjes met deze en gene en een stukje inlopen. Ook Pierre was weer van de partij; evenals Jan had hij gisteren bij Haag vijf kilometer gelopen, nu ging hij voor de tweede keer dit weekend voor een vijfje. 

Ook ik had voor de vijf kilometer gekozen. Ik voel dat ik de laatste tijd beter in vorm kom en dat kwam er ook uit. Na de start zette ik er meteen flink de pas in en kon aanhaken bij koploper Ron Holling die in goede doen een stuk sneller is dan ik. De laatste kilometer liep hij wel meer uit maar met mijn eindtijd was ik zeer tevreden: 28'29'', bijna een minuut sneller dan de vorige keer.

Ik zag alleen bij de uitslagen dat ik opeens lid van de Koplopers ben geworden! Dat moet zijn Haag Atletiek. Overigens niets ten nadele van eerstgenoemde club, het was als vanouds weer goed georganiseerd.

De uitslagen van de Kopjesloop staan hier.

Na het uitlopen, douchen, omkleden en nog iets drinken met Jan  teruggelopen naar de tramhalte en vervolgens doorgereden naar Den Haag HS. Daar de (erg drukke) trein naar Leiden genomen waar ik nog even naar de verrichtingen van de lopers aldaar wilde kijken.

Echter was het ook hier erg druk. Ik kwam dus niet over de brug (letterlijk) en verkoos het rustige stuk tegenover de molen. Diverse lopers van de hele en de halve marathon kwamen langs, bezig met de laatste kilometers op weg naar de finish. Ik heb er niet lang gestaan omdat ik thuis ook nog het een en ander te doen had, maar heb even van de sfeer mogen proeven.

De zelftest!

En zo komen we gaandeweg - wellicht - in een soort van testsamenleving. Woensdag nam een aantal Haag-leden hierin het voortouw. Geen PCR-test, maar de laatste coopertest van dit seizoen!

Nu bestaat die coopertest van de 'tweede lichting' volgend jaar ook alweer tien jaar, althans bij Haag Atletiek. In de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw werden coopertesten regelmatig georganiseerd bij onze vereniging. Dat was in 'het Teljeur-tijdperk' (dit omdat toen georganiseerd werd door Joop Teljeur). Je had toen zo'n stempelboekje waarin de 'uitslag' (of liever gezegd het totale aantal meters binnen 12 minuten afgelegd) werd genoteerd. 

Jaren later, in 2012, is de coopertest in ere hersteld, mede op initiatief van Jan Passchier. Na een aanvankelijk aarzelende start mag dit Haag-evenement zich de laatste jaren in een stijgende populariteit verheugen. Het zijn vooral de prestatie- en wedstrijdgerichte bikkels die meedoen. Snelle lopers die meestal lid zijn van een van de vier atletiekverenigingen (Sparta, HRR, Koplopers en Haag Atletiek). Maar ook individuele lopers en enkele ouderen met nostalgische herinneringen aan de goede oude tijd(en). 

Bovenstaande foto is uit 2013 (wat vliegt de tijd). 

De coopertest van woensdag was dus de laatste van een serie van vijf. 

De uitslagen kunt u hier terugvinden.

In de jaren tachtig liep ik een paar keer 3200 meter (wat voor ervaren lopers volgens de coopertesttabel 'redelijk' was), gisteren 2188 meter. In de achterhoede, maar wel ruim veertig meter meer dan in augustus. Met dank aan de immer enthousiaste Mulay Najib die niet alleen mij, maar ook anderen luidkeels aanspoorde en van advies voorzag. In mijn geval: 'Heel rustig achteraan beginnen, pas na een paar ronden voorzichtig iets aanzetten. Pas de laatste halve minuut voluit, armen los, blijf zoveel mogelijk ontspannen en rechtop lopen!' Zo gezegd zo gedaan!

Nu gaan we weer het seizoen van de georganiseerde wegwedstrijden en prestatielopen in, en weer iets later de crossen. Het mag weer!

Hieronder trouwens nog enkele plaatjes geschoten tijdens een wandeling gistermiddag naar Pluk, Hyacintenbos en Ockenburg. Er zijn opvallend weinig paddenstoelen en ook zijn de herfstkleuren nog niet uitbundig, dus nog een week of twee wachten schat ik in...

Zonder zoete lieve Gerritje

Zaterdag 2 oktober. De eerste zaterdag van de maand, tijd voor de maandelijkse wandeling met De Doornvogels. Ditmaal had Walter iets uitgezocht en de route vooraf gelopen: een architectuurwandeling in 's-Hertogenbosch.

Na een voorspoedige treinreis arriveerden we in Den Bosch, waar we het station verlieten via de achteruitgang. Daar hadden we afgesproken met Dea en Coos. Een klein groepje dit keer.

Toen Hugo, de drijvende kracht achter de wandelgroep, nog leefde was het steeds mooi weer tijdens de wandelingen. Bijna altijd! Kennelijk was zijn geest ook zaterdag aanwezig want het is tot laat in de middag droog gebleven.

We betraden direct  het 'nieuwe Den Bosch'. Bij mij riep het associaties op met De Binckhorst in Den Haag, waar een groot industrie- en bedrijvengebied in een tijdsbestek van enkele jaren omgetoverd is tot een moderne stadswijk.

Eerst liepen wij enkele kilometers door Het Paleiskwartier. Deze wijk viel op door verrassende moderne architectuur: flatgebouwen met een bijzondere vormgeving en namen als 'Riva', 'Armada', 'De Frietzak', waterpartijen met hier en daar horeca en winkels. Doel van dit grootschalige project was een nieuwe binnenstad te creëren, waar men makkelijk kan wonen, werken en parkeren.

Al opende zie je een geleidelijke overgang van modern naar historisch. Voordat we de brug naar het centrum over gingen, gingen we op een groot, deels overdekt, terras koffie drinken. Lekker, met een caramelachtige versnapering erbij. Echter viel op onverklaarbare wijze mijn kopje cappucino om waarbij de inhoud op mijn spijkerbroek belandde. Zo goed en zo kwaad als dat ging drooggedept en de rest van de dag met een meerkleurige broek rondgelopen.

Na deze 'break' weer verder gelopen. De precieze route weet ik niet meer, maar de foto's zeggen meer dan een heel verhaal over Den Bosch en deze route in het bijzonder. Dat zul je ongetwijfeld ook op verschillende websites kunnen teruglezen. 

We hadden diverse korte stops bij een burcht/citadel waar flink watersport (roeien en kanoën) werd bedreven, en even later bij een sportveld waar jonge rugbyers trainden.

Leuk was dat Walter onderweg zijn broer tegenkwam, van wie hij voor zijn verjaardag onder meer de routebeschrijving had gekregen van de wandeling die we nu liepen! En dat was puur toeval.

We hebben nog van een lichte lunch genoten op een van de drukbezochte terrassen, waar het aangenaam toeven was door èn de zon en de verwarmingslampen. Het werd uiensoep met brood en véél uien.

Van de QR-codes hebben we geen gebruik hoeven te maken vandaag. Was bij het laatste terras wel aangegeven dat het binnen vereist was, maar we konden allemaal nog even aftappen zonder scannen. Het is hier (nog?) geen Australië, laten we het niet zover laten komen!