Zonder zoete lieve Gerritje

Zaterdag 2 oktober. De eerste zaterdag van de maand, tijd voor de maandelijkse wandeling met De Doornvogels. Ditmaal had Walter iets uitgezocht en de route vooraf gelopen: een architectuurwandeling in 's-Hertogenbosch.

Na een voorspoedige treinreis arriveerden we in Den Bosch, waar we het station verlieten via de achteruitgang. Daar hadden we afgesproken met Dea en Coos. Een klein groepje dit keer.

Toen Hugo, de drijvende kracht achter de wandelgroep, nog leefde was het steeds mooi weer tijdens de wandelingen. Bijna altijd! Kennelijk was zijn geest ook zaterdag aanwezig want het is tot laat in de middag droog gebleven.

We betraden direct  het 'nieuwe Den Bosch'. Bij mij riep het associaties op met De Binckhorst in Den Haag, waar een groot industrie- en bedrijvengebied in een tijdsbestek van enkele jaren omgetoverd is tot een moderne stadswijk.

Eerst liepen wij enkele kilometers door Het Paleiskwartier. Deze wijk viel op door verrassende moderne architectuur: flatgebouwen met een bijzondere vormgeving en namen als 'Riva', 'Armada', 'De Frietzak', waterpartijen met hier en daar horeca en winkels. Doel van dit grootschalige project was een nieuwe binnenstad te creëren, waar men makkelijk kan wonen, werken en parkeren.

Al opende zie je een geleidelijke overgang van modern naar historisch. Voordat we de brug naar het centrum over gingen, gingen we op een groot, deels overdekt, terras koffie drinken. Lekker, met een caramelachtige versnapering erbij. Echter viel op onverklaarbare wijze mijn kopje cappucino om waarbij de inhoud op mijn spijkerbroek belandde. Zo goed en zo kwaad als dat ging drooggedept en de rest van de dag met een meerkleurige broek rondgelopen.

Na deze 'break' weer verder gelopen. De precieze route weet ik niet meer, maar de foto's zeggen meer dan een heel verhaal over Den Bosch en deze route in het bijzonder. Dat zul je ongetwijfeld ook op verschillende websites kunnen teruglezen. 

We hadden diverse korte stops bij een burcht/citadel waar flink watersport (roeien en kanoën) werd bedreven, en even later bij een sportveld waar jonge rugbyers trainden.

Leuk was dat Walter onderweg zijn broer tegenkwam, van wie hij voor zijn verjaardag onder meer de routebeschrijving had gekregen van de wandeling die we nu liepen! En dat was puur toeval.

We hebben nog van een lichte lunch genoten op een van de drukbezochte terrassen, waar het aangenaam toeven was door èn de zon en de verwarmingslampen. Het werd uiensoep met brood en véél uien.

Van de QR-codes hebben we geen gebruik hoeven te maken vandaag. Was bij het laatste terras wel aangegeven dat het binnen vereist was, maar we konden allemaal nog even aftappen zonder scannen. Het is hier (nog?) geen Australië, laten we het niet zover laten komen!