In een wereld van geluk, loop ik alles stuk

Wat de kop boven dit bericht betekent weet ik zelf ook niet precies, de woorden piepten gistermorgen gewoon op, in die wonderlijke schemertoestand tussen waken en slapen in. Toch maar opgeschreven, het staat wel poëtisch of diepzinnig. ;-)

Aan de andere kant: het lopen klopt wel, ik heb de afgelopen week best veel gebruik gemaakt van de benenwagen. 

Zo liep ik vanmorgen in Delft bij De Koplopers. Altijd een leuke prestatieloop waaraan niet zo heel veel mensen deelnemen. Zoals gebruikelijk kun je inschrijven voor de vijf of tien kilometer, ik had vooraf online gekozen voor de vijf. Het ging wel goed, in ieder geval is het de eerste vijf kilometer dit seizoen waarbij ik onder het half uur ben gebleven. Dat geeft de burger weer moed! 

Uitslagen staan hier!

Maar als ik het over lopen heb, dan heb ik het niet in de eerste plaats over hardlopen, maar over wandelen. 

Op 5 mei (bevrijdingsdag) wandelde ik via het Belgisch Park naar Boerderij Meijendel, met als doel boomkikkers te spotten. Mooi niet, ze lieten zich niet zien of horen. Dan maar - na een tonicje te hebben gedronken - dezelfde weg weer terug. Al met al zal ik toch ruim vijftien kilometer hebben gewandeld. Vanaf de Zwolsestraat zou ik nog naar het bevrijdingsfestival op het Malieveld gaan, maar dat ging te laat worden, bovendien had ik er steeds flink de pas ingezet dus ik had 'stalpoten'.

De foto-oogst van deze ronde Meijendel is schaars, al lieten veel vogels zich horen. Vooral nachtegalen, ik heb zelden zoveel tegelijkertijd gehoord. Maar vanwege hun verborgen levensstijl is het lastig om ze op de plaat te zetten. Wel is het gelukt om deze tjiftjaf te spotten. Op de foto is te zien dat het om een geringd exemplaar gaat. 

Ook zag ik heel in de verte (mijn telelens rijkt niet zo ver) deze boomvalk zitten hoog in een boom bij het water. Volgens mij maakt hij of zij deel uit van een paartje, ik zag ze regelmatig in de lucht achter elkaar zwieren. 

Ook zag ik mooi gekleurde puttertjes, kool- en pimpelmezen, en grasmussen. 

Gisteren (zaterdag) was de maandelijkse wandeling. Coos had de NS-wandeling Amsterdam Westerborkpad voorgesteld, met start bij Amsterdam CS en eindpunt Station Diemen. 

Het is door de coronatijd een tijdje terug dat ik in Amsterdam kwam. De stad is bij vrijwel iedereen overbekend en vaakbezocht, maar het blijft leuk om bepaalde locaties en bezienswaardigheden terug te zien. Al was het maar vanwege de herinneringen; algemene, maar ook persoonlijke, in mijn geval onder meer aan mijn eerste liefde en aan mijn detacheringstijd in Amsterdam als dienstplichtig militair.

We pauzeerden tweemaal, de eerste keer naast het Anne Frank Museum in een souterrain dat op geslaagde wijze als lunchcafé was ingericht (zie boven). Hier dronken we koffie.

Later verzeilden wij op het grote buitenterras van het Amstel Hotel, waar wij eensgezind de tomatensoep als lichte lunch nuttigden.

Zoals kan worden afgeleid uit de naam van de wandeling, kwamen we veel herdenkingsmonumenten tegen, als nagedachtenis van de gevallenen in - met name - WO II. Het meest indrukwekkend is wel het monument met de lange muren, op de stenen waarvan de namen van meer dan 102.000 in de Holocaust vermoorde joden, sinti en romanen zijn gegraveerd.

Andere monumenten die wij tegenkwamen waren het Glazen Monument, de Dokwerker, Anne Frank en het Narcissenproject.

Ook zagen we in een van de parkjes onderstaande grote boom. Wat voor (soort) boom het was, wisten we niet en konden we ook niet online opzoeken. Daarom thuis maar gedaan. 

Het Zou volgens het identificatiesysteem van Waarneming.nl om de Kaukasische Vleugelnoot gaan. Weer wat geleerd.