Ook op de Hoge Veluwe wordt druk getwitterd...

 

Een actief weekend was het, zeker voor de vele, vele hardlopers hier te lande. Sowieso in Den Haag, waar na twee jaar coronagedoe - eindelijk - weer de City Pier City Loop (CPC) werd gehouden. En het wèrd een echte 'ouderwetsche' CPC, echter met dit verschil: de loop werd ditmaal in het herfstseizoen gehouden. Gelukkig wel met mooi weer.

Vijf kilometer gelopen, kan merken dat ik weinig intensievere duurlopen doe want die vijf kilometertjes ervaar ik momenteel al als behoorlijk zwaar. Dat komt ook omdat het niet zo soepel meer gaat, vooral de benen worden strammer maar ach: ik mag zeker niet klagen. Probeer wel te focussen op volgend jaar, dan wordt het weer 10 kilometer en héél, héél misschien 'de halve'. Sowieso een keer per week weer toewerken naar een langere afstand. 

Na mij door de vijf kilometer te hebben gezwoegd, ging ik 's middags naar De Hoge Veluwe. Alweer. Ik verwachtte daar wat mooie plaatjes te maken. Zo geschiedde. Ik was er laat in de middag, rond 16:00 uur. Meteen een witte fiets gepakt en linea recta naar de Wildbaanweg. Hele rijen auto's stonden daar weer met hun eigenaars, die in  de meeste gevallen hun fotocamera's met vaak indrukwekkende telelenzen op de bosrand gericht hielden.

Alleen was het, evenals twee weken geleden, erg rustig waar het de hertenbronst betrof. Ter plekke was een roedel met een dominant plaatshert, en in de buurt liepen nog twee 'grote jongens' rond, maar die lieten zich amper zien. Eigenlijk gebeurde er vrij weinig, afgezien van wat geburl zo nu en dan.

Later fietste ik door naar het veld bij Oud-Reemst, waar ook edelherten te zien zijn. Maar ook daar was het rustig. Lange tijd was er alleen een roedeltje hinden en ander kaalwild te zien, maar zonder mannetje. Wel liet een vosje zich af en toe zien. Pas later voegde een ander roedel met plaatshert zich bij hen. Maar ook nu bleef het rustig, er werd amper geburld, ook niet door herten in de omgeving.

Waar de herten meer op dreef zijn, is in onze eigen residentiële Koekamp. Er leeft daar op dit moment een mooi roedel hinden met kalveren en een aantal jonge mannetjes - spitsers - en drie jongvolwassen herten waarvan één duidelijk dominant is. De laatste dagen loopt hij luid burlend heen en weer en tracht weglopende hinden terug te drijven naar het roedel (zie foto hieronder). Door al die drukte is hij aardig afgevallen dus het zou mij niet verbazen als hij aan het eind van de bronst (begin oktober) zijn plaats moet afstaan aan de nummer twee. Maar dan moet er wel om gevochten worden en het is de vraag of dit gaat gebeuren...

Eenmaal terug in Otterlo, heb ik in Het Smulhuis tegoed gedaan aan pannenkoek met appel en een Texelse Skuumkoppe. Om vijf voor negen de bus richting Ede-Wageningen gepakt en met de trein naar Utrecht. Overstappen op de trein naar Den Haag CS, maar ter hoogte van Leidschenhage werd omgeroepen dat de trein niet verder reed vanwege een aanrijding van iets (persoon?) met de trein voor ons. We stapten allemaal uit en gingen met de trap naar boven, naar het perron waar de Randstadrail komt. Met een volgeladen RRR lijn 4 - die zowat overal stopte - naar Den Haag CS, waar ik overstapte op lijn 3. Om kwart voor twaalf thuis.