Het tweede (...) oktoberblog

Veel mensen gaan van Facebook af, vaak om goede redenen. Zelf merk ik dat ik FB vaak gebruik voor het delen van foto's en verwijzen naar mijn blog, al ben ik daar steeds minder actief op. Deze maand heb ik zelfs een absoluut dieptepunt bereikt met slechts twee berichten!

Dat komt door een combinatie van dingen: de focus ligt op privéleven, opvang van kleindochters, wandelen, lezen, schilderen en intensief volgen van de media (ook en vooral de zogenaamde 'alternatieve'). Bij de publieke omroep vind ik programma's als Mattijs gaat door, Chansons, Boerderij van Dorst en die kunstprogramma's zoals van Jeroen Krabbé e.d. ook nog goed te pruimen. Niet de andere 'alle neuzen dezelfde kant op' programma's.

Maar het minder bloggen komt vooral omdat over hardlopen, tot voor kort een wezenlijk onderdeel van mijn activiteiten, nauwelijks nog iets te melden valt. Er over schrijven wordt al gauw een beetje navelstaren in de marge. Dus ook een dieptepunt: trainen doe ik amper, het lukt mij amper om zonder pauzes in te lassen te lopen. Wel doe ik af en toe mee aan een loopje (hooguit vijf kilometer) en zelfs dat voelt tegenwoordig als een heel eind. Daar moet (van mijzelf) verandering in komen. 

Het hardloopvlammetje smeult nog steeds van binnen, en ook al zit er amper enige snelheid meer in het lijf (vooral de benen) en heb ik vaak last van andere fysieke ongemakken, ben ik toch voornemens om regelmatiger te gaan trainen. Vooral met een groep, al was het maar voor de structuur en het duurvermogen, want daar schort het aan. 

De afgelopen week was trouwens best leuk. Uiteraard toch weer enkele herfstwandelingen gemaakt, bovenstaande foto's zijn op Landgoed Ockenburgh en in het Hyacintenbos gemaakt.

En van die vrijdagavond in Vroondaal had ik op FB al een voorproefje gegeven. Bijna de hele (nieuwe) wijk met straatnamen van 'oude schrijvers' (Selma Lagerlof, Ernest Hemingway, enzovoorts) was in Halloweensfeer opgetuigd. Niet zo gek, want de wijk is vrijwel geheel bewoond door jonge gezinnen, en Halloween is in ons land toch een betrekkelijk 'jong' fenomeen. Toegegeven, het is alweer iets dat uit Amerika is overgewaaid, zolang dat niet ten koste gaat van onze eigen tradities zoals het sinterklaasfeest vind ik het best. Aanvulling okee, maar ja, 'vervangen' is tegenwoordig geen vies woord meer. Het is dus afwachten...