Over rode zon, penisplanten en Einsteins stoel

Update van de afgelopen week. Zit fysiek in een dipje op dit moment, wat ik vooral afgelopen zondag merkte bij de Bertusloop in Delft. Ik heb de vijf kilometer weliswaar zonder onderbreken volbracht, maar vraag niet hoe. 

Daags ervoor ging het ook al niet lekker, maar binnenzitten is niets voor mij. Dus toch maar met het OV naar Leiden en dan een stukje wandelen. Het was er bij aankomst ongelofelijk druk. Lange dikke rijen mensen die richting centrum liepen. Zelf liep ik - bijna standaard als ik in Leiden ben - naar de Hortus Botanicus, waar de eerste voorjaarsbloemen al welig tieren. Ik zag zelf, ondanks de kou - want koud wàs het, het afgelopen weekend - een hommel vliegen die zich bij een Helleborus tegoed deed aan de nectar.

Ook bloeide op dat moment de Amorphophallus Gigas, twee exemplaren van de zogeheten 'penisplanten'. Nou ja, nog net niet bloeiend - dat gaat de komende dagen gebeuren - maar wel in volle knop.

Uiteraard staan er meer bijzondere planten in De Hortus, met name in de tropische kassen. Zoals bovenstaande reuzenaronskelk.

Meer info op de site van de Hortus!

Aansluitend liep ik via een draaihek door naar het terrein waar de Oude Sterrewacht zich bevindt. Het is de oudste bestaande universitaire sterrenwacht ter wereld. Studenten krijgen er college, maar er is ook een gedeelte toegankelijk voor het publiek. Hoewel niet van tevoren gepland, ging ik er toch een kijkje nemen. Juist op dat moment was het 'open dag' en gingen de deuren van het gebouw open. 

De nodige steile trappen beklommen en naderhand weer afgedaald om de inmiddels 'ouderwetse' telescopen van de Oude Sterrewacht te bezoeken. Meerdere enthousiaste vrijwilligers/gidsen gaven uitvoerig informatie over een en ander.

Zo stond er op de bovenste verdieping in dezelfde ruimte waar een van de telescopen stond opgesteld deze bijzondere stoel. Onze gids vertelde dat niemand minder dat Albert Einstein hier vaak op gezeten heeft, op deze plek.

Uiteraard waren er bij klaarlichte dag geen sterren en andere hemellichamen te zien, maar wel de zon. Met een filter tegen de sterke straling liet onze centrale ster zich zien als een rozerode schijf waarop op het oog kleine vuiltjes te zien waren. Dat lag niet aan de lens van de telescoop; het waren zonnevlekken, die de ene keer vaker te zien zijn dan een andere keer. Over in hoeverre dit invloed heeft op het klimaat lopen de meningen nogal uiteen. Die invloed is er waarschijnlijk wel, maar niet in zo grote mate als soms wordt voorgesteld.

Ook hier geldt: ben je geïnteresseerd in deze materie, rondleidingen en nadere informatie over een en ander, zie deze link!