Improvisaties in Het Koorenhuis

Woensdag: naast de ochtendtraining in het krachthonk 's avonds meegelopen met 'Groep Jan/Henk'. Het werd geen lange, maar aangename training. Eerst inlopen naar de duinen, bij de Fuutlaan omhoog en in het duingebied rechtsaf. Daar gingen we twee keer twee à drie minuten 'in eigen tempo ' en terug op de baan vier 'tweehonderdjes' en eenmaal zeshonderd als afsluiting.

Maar voor die avondtraining was er 's middags iets heel anders.

Het was bij mij al bijna in de vergetelheid geraakt, maar in vroeger jaren (jaren zestig tot en met negentig) speelde ik bij het amateur-toneel. Dat was zowel bij een onafhankelijk gezelschap als bij diverse werkgevers: eerst bij Succes-Nederlandse Boekenclub, later bij Rijkswaterstaat en weer later bij het ministerie van WVC.

Dat was altijd leuk om te doen en ook nog eens gezellig. Wel vond ik het soms jammer dat na vele maanden repeteren maar één voorstelling kon worden gegeven. Verder vond ik toneelstukken voor amateurs destijds vaak wat oubollig, Toch was het een leuke tijd. De bovenste foto bij dit stukje - met Ben Poot - is uit de Rijkswaterstaat-tijd, de andere twee  uit de tijd dat ik bij het ministerie van WVC werkte. Ik heb nog meer foto's maar die kon ik niet zo snel vinden. 

Maar waarom deze inleiding?  Haag-vriend Ton van der Pol nodigde mij onlangs uit voor een middagje improvisatietheater in Het Koorenhuis. Dat leek mij wel leuk! Deze cursussen worden geleid door docenten van de Hoftheaterschool Den Haag.

Woensdag 18 september, was het zo ver. Op naar het Koorenhuis. Het gezelschap was divers en bestond uit twaalf personen. Wij kregen van de enthousiaste en lieftallige 'juf' diverse opdrachten te verwerken.

Zoals een 'mime opdracht' waarbij een denkbeeldig voorwerp werd overgedragen aan degene die naast jou stond, die vervolgens het voorwerp transformeerde tot iets anders, en deze procedure werd herhaald tot de laatste man/vrouw in de kring.

Andere thema's waren: de situatie waarbij je in de wachtkamer bij de dokter jouw pijn moest zien te beheersen ten opzichte van andere patiënten. Of weer iets anders: hoe te reageren en om te gaan in een conflict met anderen. Dat leidde tot spannende en soms hilarische interacties. 

Je merkt dat mensen in een acteursrol dingen doen of zeggen die in het dagelijks leven in het openbaar 'not done' zijn. Ook interessant te merken hoe je zelf al spelende geconfronteerd kunt worden met jouw eigen grenzen en geaardheid.