Het was een uiterst zomers loopje, de vogelwijkloop. Dat blijkt wel uit de foto's die door Rudi Oosterbos zijn gemaakt. Veel groen-geel, en dan heb ik het niet alleen over de cluboutfit van de vele Haag-leden, maar ook over de vegetatie. Altijd een mooi stukje, dat pad achter de baan.
Er waren ook zogeheten stratenlopers, hardlopende bewoners van de Vogelwijk. Een aparte categorie. Maar onder die lopers waren ook leden van Haag Atletiek, dus dat was even puzzelen.
De afstanden waren niet voor ultra's: 3 en 5 kilometer, en een jeugdloop. Wat niet wegneemt dat het zwaar genoeg was, maar dat kwam vooral door de warmte. Hoe dan ook was het een gezellig evenement waarbij een ieder zijn of haar beste beentje had voorgezet. Degenen waarvan allebei de beentjes best waren kwamen uiteraard als eersten bij de finish. Ziehier de uitslagen!
Toch nog Parijs
En dan nu het staartje van de vakantie. Wij vertrokken zaterdag. Daags ervoor hadden wij ons er van vergewist dat het boemeltreintje vanaf Bujaleuf naar Limoges reed, dat bleek uit de tijdtabel bij het stationnetje.
Dus Tom en Ria brachten ons zaterdagochtend naar dat station. Ze liepen mee naar het perron dat een verlaten indruk maakte. Echter: wachten, wachten, maar die trein kwam niet. De electronische tijdtabel gaf aan dat pas in de middag een trein naar Limoges zou gaan, wat in strijd was met eerdergenoemde gedrukte tabel. Ook nergens een aanduiding dat het tijdschema was veranderd of dat er iets anders aan de hand was. Er werd ook niets omgeroepen.
Hoe dan ook: langer wachter had geen zin, dus het eind van het liedje was dat Tom en Ria ons alsnog naar Limoges reden en ons afleverden bij het station. Daar namen we afscheid van elkaar met een 'tot ziens in Nederland' want het ironische van het verhaal is dat zij bij ons in de buurt wonen.
Maar nu nog tickets regelen voor de trein naar Nederland, want dat hadden we nog niet gedaan. In de rij voor het loket dat gelukkig open en bemenst was. Echter toen wij aan de beurt waren, gaf de dame aan dat er die dag helaas geen plek meer was in de treinen richting Nederland: het was 'zwarte zaterdag' en alles zat vol.
Goede raad was duur: we konden wel de trein naar Parijs nemen en daar overnachten. Voor zondagmiddag waren er nog wel twee plaatsen over in de Eurostar die vanaf Gare du Nord naar Nederland ging. Dus dat hebben wij maar ter plekke geregeld.
In Parijs gingen we een van de eerste hotels binnen die wij tegenkwamen (Novotel). Daar was nog een kamer vrij. Prima kamer met badkamer en alles er op en eraan, en een etage onder ons een fitnessruimte. Dus hebben we nog een stuk Parijs verkend, wel met de benenwagen want met de Metro is het tegenwoordig wel een ingewikkeld gedoe, met die kaartjesautomaten met allerlei mogelijk- en onmogelijkheden, pasjes enzovoorts. Geen zin om daar een hele studie van te maken.
Wij zijn eerst richting en vervolgens langs de Seine gelopen op zoek naar Place St. Michel, maar dat duurde wel even. Daar, of in die toeristische restaurantjesbuurt Rue de la Huchette, zouden we iets kunnen eten.
En zo geschiedde. Iedere keer als ik in Parijs was - en dat was heel vaak - ging ik minstens één keer naar deze buurt voor het avondmaal, dus dat is min of meer een constante gebleven. Maar nu zaten we op het buitenterras van het restaurant daar tegenover. Het eten was er niet minder om.
De volgende ochtend inpakken en wegwezen. Eerst ergens neergestreken voor een 'typisch frans' ontbijtje. Daarna verder. We gingen nu eens een keer met de bus naar het Gare du Nord. Die doet daar wel langer over dan de metro, maar zoveel haast hadden we niet en het was meteen een beetje 'sightsee-en', wel zo relaxed.
De omgeving van het Gare du Nord, het station zelf en de restaurantjes daar tegenover leken een ware metamorfose te hebben ondergaan: het zag er allemaal spic en span uit, wat een verschil met een jaar geleden. De Olympische Spelen hebben hierbij vast een rol van betekenis gespeeld.
Helaas was het laatste maal bij een van die frisse 'opgeleukte' restaurants een afknapper. Althans voor mij. De vissalade vond ik niet te vr.... Smakeloze droge garnalen met een salade die doordrenkt was met een of andere dunne, wat zurige creme fraiche achtige saus. Helaas, maar het kan niet altijd kaviaar zijn...
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten