Meeuwen en makrelen

Gerard, Ilse en Katelijne voor de loop

"De Meeuwen- en Makrelenloop gaat altijd door!" dit is het inmiddels welbekende motto van de loop, vlak voor de start luidkeels mee geyeld door de ca. 600 lopers en loopsters die aan deze verschrikkelijke - dus leuke  - loop hebben deelgenomen.

Even na twaalven was ik op de Hellingkade, waar Ton van W. ook net kwam aanfietsen. Het was nog lekker rustig in de hal, zodat we meteen ons startnummer konden ophalen. We maakten ook kennis met de organisator van het evenement, Leon, die de deelnemers altijd met nieuwsberichten, in een heel directe, apart-humoristische stijl geschreven, op de hoogte houdt van de laatste ontwikkelingen. Eigenlijk waren we best nieuwsgierig naar de man achter die mails, en dat bleek een rustige, vriendelijke man met een baard te zijn, heel anders dan wij (ik althans) verwachtten. Leon vertelde dat de Meeuwen- en Makrelenloop jaren geleden, na de laatste Hague Ten Miles (op dat moment de Fit Ten Miles), door een stel vrienden op poten is gezet om 'een alternatief' te hebben. Een van die mannen was Jan Spek, de toenmalige directeur van de Houtrusthallen en nu nog steeds mede-organisator van de M&M-loop. In de loop der jaren is deze loop enorm populair geworden en dit jaar is het historische aantal van 600 deelnemers bereikt. Waarschijnlijk is dit wel de limiet, want meer mensen kan de hal niet herbergen.

Ton en ik gingen nog even - traditioneel - koffie drinken met gebak bij Rutger, die met zijn in blijde verwachtig verkerende vriendin vlak bij de start woont. Ook andere mensen waren daar, de leden van de groep waarmee ik vroeger trainde. Zeer snelle lopers allemaal, waaronder Arjen, Aad, Mike en Helmie (net terug van een lange vakantie in Australië) en niet te vergeten onze gastheer zelf, die vastbesloten was om ditmaal de M&M loop te winnen (dat is hem glansrijk gelukt). Maar ook André en Ton waren er. Het was gezellig.

Spartaan en fotograaf José Xavier bereidt zich voor op een snelle loop

Een uur later waren we terug in de hal aan de Hellingkade, waar het aanmerkelijk drukker was. Ons aller Richard van der Klis was ook weer van de partij, voor hem is de M&M loop natuurlijk een eitje maar evenals bij de Puinduinrun is hij hier altijd te vinden. Hij zou met een paar clubgenoten op- en meelopen. Zelf heb ik met Patrick en Ilse een stukje ingelopen, even later voegden Eveline en haar vroegere loopvriendin/trainingsmaatje zich bij ons. Nog even een sanitaire stop en dan naar de start. De verhalen inclusief het danken van de sponsors waren korter dan anders, er werd vrij snel gestart: om twee minuten over twee vertrok de meute.

Vorig jaar had het flink gesneeuwd tijdens de M&M, maar vandaag was het prima weer, vrij zonnig zelfs, al stond er een stevige koude wind. Op de heenweg bleek deze een geduchte tegenstrever en na een kilometer of drie, vier al kreeg ik het zwaar. Ik kon bijna geen lucht meer krijgen, en bij de twee groepjes die mij passeerden kon ik niet aanpikken, ik moest ze vrij snel laten gaan. Dus die eerste acht kilometers gingen niet lekker en evenmin gemakkelijk. Maar uiteindelijk kwam het keerpunt, even wat slokjes water met een vruchtensmaakje genuttigd, bekertje weggegooid en terug.

De terugweg ging aanmerkelijk beter met de wind in de rug, een aantal mensen die mij even daarvoor voorbij waren gegaan passeerde ik nu weer en zo liep ik soepeltjes door. Wel kwamen, ondanks uitgebreide voorzorgsmaatregelen, weer de bijna onvermijdelijke darmklachten maar er was geen enkele uitwijkmogelijkheid, ik moest door. Dat was uiteraard niet bevordelijk voor de snelheid maar ach, het ritme bleef er wel in. Wel moest ik Yvette op het laatst beleefd voor laten gaan want sprinten ging niet meer. Uiteindelijk bereikte ik na 1 uur en 28 minuten de finish. Redelijk tevreden. Er zat zelfs nog een snelle eindspurt richting toilet in!

Vervolgens het bekende ritueel: na inlevering van het startnummer kregen wij een oranje plastic tasje met inhoud (folders en de zozeer begeerde gerookte makreel), en de twee oranje muntjes konden we even later verzilveren met erwtensoep en een fors stuk gebakken vis (een hele lekkerbek).
Het was, kortom, weer een zeer geslaagde M&M loop!

We hebben deze dag als groep afgesloten bij The Old Jazz aan de Aert van der Goesstraat, een van de bekendste bruine cafés van het Statenkwartier. De groep werd nog uitgebreid door een andere groep kennissen van een van ons, dus het werd nog een gezellige bijeenkomst onder het genot van een welverdiend biertje.

Oh ja, Groep 5 heeft goed gelopen! Patrick in 1:14', Eveline 1'22", Ilse, Anja en Katelijne(?) 1'23'', Yvette en ik 1'28'' en van Ton, Dick en Gerard weet ik het niet - ze waren er nu ook niet bij - maar die zaten nog achter ons. Ik neem aan dat ze ook naar tevredenheid hebben gelopen. Alleen Hans de P., die sinds lange tijd weer met ons mee-traint, had pech: even voordat de M&M van start ging, tijdens het inlopen, kreeg hij een zweepslag in de kuit of iets wat daar op lijkt. Hopelijk herstelt hij daar weer snel van.