Over fartlek, bomen en bokjes

Wàt was het guur-koud woensdagavond zeg, de vraag was hoe je je het beste kon kleden voor de training. Ik was er snel uit: een lange broek van een dunne stof, twee t-shirts over elkaar en het inmiddels vertrouwde helgroene jackje.

Ditmaal bestond onze Groep 5 o.l.v. Wim met Ton, Peter, Patrick, Dick en ikzelf meer uit mannen dan vrouwen, wat niet vaak voorkomt. Alhoewel, laatstgenoemde categorie was ook bepaald niet 'mager' vertegenwoordigd: Eveline, Ilse, Ellis, Yvette en triathlete Linda waren van de partij en gingen als de spreekwoordelijke speer.

Het werd een lekker vlot duurloopje met enkele versnellingen. Eigenlijk een lichte fartlek. Klinkt makkelijk, en ècht zwaar was het niet maar toch wel pittig! Via de duinen gingen wij naar Kijkduin, bij de Kijkduinsestraat naar beneden en dan via een stuk Madestein en Ockenburgh weer terug, al met al ruim tachtig minuten.

In het clubhuis zijn na afloop aardig wat bomen opgezet: over sociale media en privacy (de bekende discussie over wat sommige mensen allemaal op facebook, weblogs e.d. zetten, en hoe ver je daar in kunt en wil gaan), welke nieuwe media nu echt onontbeerlijk zijn (laptop? iPad of iPhone?), of en zo ja wanneer computers de mens gaan inhalen qua intelligentie (dat schijnt op onderdelen al zo te zijn, wat niet zo gek is omdat vooral bij het verwerken van data de computer een veel krachtiger 'denkvermogen' heeft dan de beste schaker).  We hadden natuurlijk al 'Deep Blue', een superslimme computer, maar zo'n robot als op bijgaand filmpje spreekt toch meer tot onze verbeelding. Hij kan zelfs al een stukje hardlopen! Maar ja, ik zie het zo: de mens heeft uiteindelijk alle data in de computer gestopt en een pc zal m.i. nooit ècht kunnen 'leven' omdat, zelfs als er op termijn emoties worden 'ingebracht', hij niet over bewustzijn beschikt: een typische alfa-opmerking schijnt het, want de beta's komen dan meteen met 'hoe kun je bewustzijn meten?' e.d. Tja, leuke gespreksonderwerpen, onder het genot van de nodige bokjes...