Van Puinduinen tot Winterbier

Toegegeven, enige ijdelheid is mij niet vreemd, maar zó ijdel ben ik ook weer niet (meer) dat ik bijgaande foto, die Jeroen Tibbe mij toezond, niet zou plaatsen. Van wie was het gezegde 'Alles wat een man mooier is dan een aap is meegenomen' ook alweer? In dit geval wel een belediging voor de aap...

Maar eerlijk is eerlijk, het was wel weer lekker zwaar vanmorgen in de Puinduinen. Aanvankelijk wilde ik niet eens meedoen, want mijn knie was nog steeds wat opgezet en gevoelig en ook is mijn algehele conditie niet je dát. Nog steeds dat hoesten, het is erg hardnekkig ditmaal. Dus vrijdag belde ik groepsgenoot Patrick of hij mijn startnummer wilde overnemen. Hij had al eerder aangegeven dat hij graag de Puinduinrun zou lopen maar te laat was voor de inschrijving, vandaar. Echter had Patrick inmiddels andere afspraken gemaakt dus dacht ik: ik doe gewoon mee, ik zie wel waar het schip strandt.

Met de fiets ging ik vanmorgen richting Puinduinen. Bij vertrek van huis regende het behoorlijk (niet helemaal conform de Buienradar) en er stond een stevige tegenwind. Ik trapte achter twee dames aan die aan hun kleding en rugzak te zien naar hetzelfde evenement toegingen. Om tien voor half elf ter bestemde plekke. Gelijk met Carel K. kwam ik aan, we zetten onze fietsen tegen een boom (de rekken waren al vol) en gingen onze startnummers en andere aardige hebbedingetjes ophalen.
Omkleden, even wat inlopen, dat viel wel mee. Andere clubgenoten waaronder Marjolein, Ruud en Paul gaven ook acte de présence, verder zag ik nog René, eerdergenoemde Carel en Anneke.
Ook bloggend Nederland was vertegenwoordigd, in ieder geval in de personen van Bjorn Paree, Richard van der Klis en Ruud Verhoef. Ik kan verklappen dat zij in ieder geval de eer van het weblog-gilde gered hebben, van mij moest men het niet hebben vandaag ;-)...


Tegen elf uur was ik bij de start, waar het behoorlijk druk was! Drukker dan anders, had ik het idee. Allemaal mensen die 1, 2 of 3 ronden zouden lopen wat overeenkomt met 3,5, 7,5 en 10,5 kilometer. Het startschot ging en ik ging heel rustig van start, vrij achteraan. En zo zou het drie ronden lang gaan: heel rustig, behalve op de zeer schaarse min of meer vlakke gedeelten waar ik probeerde wat te versnellen.  De drie uiterst steile 'Stairways to Heaven Hell' heb ik allemaal consequent, drie ronden lang, op- en afgewandeld. Dus dat ik daarmee geen snelle tijd zou lopen was van meet af aan wel duidelijk. Maar ik heb de Puinduinrun min of meer als een (zware) training gelopen, niet als een wedstrijd.

Klimmen, klauteren, lijden. En bij sommige stukken hard doorhalen om de schade te beperken. Uiteindelijk kwam ik in 64 minuten over de meet. Geen geweldige tijd maar gelet op mijn huidige vorm en het bewust ingehouden lopen viel het mij niet eens erg tegen.

Een beetje uitgelopen, gedoucht en omgekleed en in het clubhuis wat nagepraat met Paul K., Jan G. , Marjolein (die goed had gelopen maar nèt buiten de prijzen is gevallen) en Saskia van Vught, de sympathieke nationale topper die vandaag het parcoursrecord van de dames - dat op naam van Sanne Broekema stond, die nu overigens eerste dame op de 7,5 km. werd - met zes seconden brak.

Winterbierfestival

En dan was er weer het Winterbierfestival in Gouda, wat inmiddels een heuse traditie is geworden en evenals vorig jaar op dezelfde dag als de Puinduinrun plaatsgreep. Het was een echt mannengroepje dat die kant opging. Behalve organisator Frank, waren Erik G., Frits B., Paul K. (dezelfde van daarnet, hij had ook de Puinduinrun gelopen) en Jan L. van de partij. We hadden afgesproken in de hal van station Den Haag CS. Jan e Frits bleken al in Gouda gearriveerd te zijn, Paul kwam later.
In de hal troffen we Ruud Verhoef, die ook de Puinduinrun had gelopen, in een fraaie tijd overigens. Het is alweer zo'n tijd geleden dat ik met een medeblogger op de foto stond, dus deze moest even gemaakt worden al is-ie erg vaag geworden. En we hadden nog geen druppel gedronken...

De voetgangerstunnel bij station Gouda bleek ondergelopen, maar dat was nog vóór het bierfestival...

Er viel weer heel wat bier te genieten deze middag, wel 82 soorten werden aangeboden. Al die biertjes worden in diverse kleinschalige particuliere Nederlandse brouwerijtjes gebrouwen. In het info-boekje dat je bij de ingang krijgt mèt een proefglas en wat plastic munten, staan de namen van alle biertjes met een omschrijving hoe ze smaken. Maar ja, 82 biertjes proeven lukt echt niemand, de meesten houden het bij vijf, zes glaasjes. Er zitten heel pittige biertjes bij met een alcoholpercentage van 9 of 10 procent, een enkele zelfs meer dan 11 procent.

Iedereen kiest uit het grote assortiment weer andere biertjes, zelf koos ik Haagse Harry's Winter van brouwerij ABC Beers (Aroma mout, kruidig en geroosterd brood. De smaak is zoet, fruitig met een licht-bittere nasmaak).
dan de Texelse Stormbok van de Texelse brouwerij, een donker gebrouwen bier waarbij duinwater, texelse gerstemout, gebrande moutsoorten, kandij, hop en gist zijn gebruikt. Een robuust biertje voor de ware liefhebber!
Verder Winter van brouwerij Hoeksche Waard, een blond winterbier met een moutig aroma, iets zoetig met licht hopbitter en de smaak van rijpe gele peren en perzik.
Verder de Klap van de Molen van brouwerij De Molen, een diep roodbruin kruidig winterbier. Redelijk zoet, mooie bitterheid en een gebalanceerde subtiele kruidigheid van kaneel, cardamon en laurier.
Laatste biertje was de Quadruppel Oak aged van brouwerij Koningshoeven, vers gerijpt op eiken vaen waarin witte wijn heeft gezeten. Prima biertje ook met een smaak van licht eiken, koffie/tabak en witte wijnaroma's.

Wij kwamen trouwens ook aardig wat bekenden tegen waaronder Angelo die zeer snel kan lopen maar altijd voor zichzelf loopt en al een tijd geblesseerd is, en Hans die in de organisatie van de Hash House Harriers Den Haag zit en voor wie ik vele jaren geleden een ontwerp voor een t-shirt heb gemaakt.

Om kwart over vijf gingen we weer naar Den Haag met de trein. We waren met z'n allen beduidend joliger dan op de heenweg, maar kennelijk vonden onze medepassagiers dat niet storend, integendeel. Eenmaal in Den Haag, liepen wij vanaf het station via stadhuis en bibliotheek naar de Wagenstraat. Daar sloten we de dag in stijl af bij 'De Chinees' (restaurant Harvest, nadat een ander restaurant helemaal vol zat).