City Pier Cityloop zonder Pier

Het grootste hardloopevenement van Haaglanden, de City Pier Cityloop (kortaf 'de CPC') is weer achter de rug. Met de CPC is de lente ècht begonnen. En steeds meer mensen lijden aan loopverslaving: naar verluidt deden er ruim 33.000 lopers mee, verspreid over diverse afstanden, maar met de nadruk op de 10 kilometer en de halve marathon.

Erg vroeg hoefde ik niet mijn bed uit, want de 10 kilometer begon om 12.30 uur (en om 12.40 uur de tweede lichting) en de halve marathon om 14.30 uur respectievelijk 14.40 uur. Dus 's ochtends nog een beetje tv gekeken, Eva Jineck met haar zondagochtend-praatprogramma, Vrije Geluiden met onder andere Zita Zwoon, en daarna toch maar de tas ingepakt en richting stad, op de fiets. Ik wilde de start en finish van de 10 kilometer zien, ook omdat daar een paar goede bekenden van de vereniging aan meededen. En om alvast wat van het sfeertje voor te proeven natuurlijk.

Fiets aan een dranghek vastgeklonken en naar de start. Bekende gezichten van de vereniging. De sterke Haag-loopsters Hizkia, Ellen en Marjolein waren al startklaar, sterke Haag-loper Michel had net wat ingelopen. Maar zij waren niet de enige vier deelnemers, er stonden nog wat mensen omheen. Tienduizend of zo.
Even een opname gemaakt van de start van die eerste 10 kilometer-groep. Daarna terug- en omgelopen naar het Malieveld, waar de finish was en je een mooi zicht had op de eerste lopers, die na 31 minuten arriveerden.

Daarna naar het speciale 'Haag-Atletiek gebied' gelopen waar alle lopers van onze vereniging zich verzamelden en waar je je spullen kon neerzetten. Nog even Marjolein, die een mooie 43 minuten had gelopen, opgevangen, daarna was het wachten op de mensen van 'mijn' Groep Vijf. Ilse en Ellis hadden de 10 km gelopen, met respectievelijk 47 en 51 minuten waren ze niet tevreden maar bijna alle 10 km lopers hadden problemen gekregen met de plotselinge warmte. Ook Patrick had dat ondervonden, hij had een meer dan keurige 41 minuten gelopen, maar had stiekem gehoopt op een snellere tijd, onder de veertig.

Even over twee uur liep ik Eveline, Dick, Ton, Jos en nog een paar 'vijfers' tegen het lijf. We gingen een klein stukje inlopen, maar al snel viel het groepje uiteen. Met Katelijne liep ik richting start, even later voegde Rob zich bij ons en gedrieën probeerden we een beetje in het startvak naar voren te lopen. We stonden in startvak C. dus hoorden we bij de tweede groep die vertrok.
Voorafgegaan door een voice-alike van Jan Smit, startten we precies op tijd, dus om 14.40 uur. En nu maar eens zien, ik zou tevreden zijn met alles tussen de 1:50' en de twee uur. Maar zou dat er in zitten, met een lijf vol antibiotica en toch wel een behoorlijke trainingsachterstand, in ieder geval wat duurlopen betreft?

Maar goed, al snel had ik een niet te snel maar toch redelijk tempo te pakken, zodanig dat ik dat wel een tijd vol zou moeten houden.

En nu sla ik meteen 18 kilometer over, want al die tijd ging het Okee, maar de laatste kilometers waren moordend. Aan het vals plat van achtereenvolgens de Gevers Deynootweg en de Parkweg leek geen eind te komen, het voelde of ik hardlopend de Mount Everest aan het beklimmen was. Bovendien was het best warm - zeker vergeleken met de dagen ervoor - en de adem stokte in mijn keel. Jacques Oosterlaken passeerde mij bij 19 kilometer. 'Pik aan' zei hij maar dat was niet mogelijk. Puur overleven werd het, mijn benen wilden ook niet meer. Stukje gewandeld, maar nee, toch maar blijven lopen! Eindelijk kwam daar de scherpe bocht naar links het Malieveld op, met de finish in zicht. Met veel pijn en amper zuurstof probeerde ik nog wat te versnellen. Dat ik uiteindelijk in 1 uur 55 minuten de meet passeerde, viel mij eigenlijk niet eens zo tegen. Uiteindelijk bleek ik netto 1 uur 54'32'' te hebben gelopen, dus binnen de doelstelling gebleven!
http://www.flickr.com/photos/avhaagatletiek/6987254417/

's Avonds gingen we 'met z'n allen' (dat wil zeggen: onze hele trainingsgroep inclusief onze trainer Wim Hartman) eten bij 'Sint Joris en de Draak'. Dat was erg gezellig, aan een lange tafel met twintig man. Beetje uitgewisseld hoe het ons was vergaan, de tijden varieerden op de halve marathon tussen de 1:38'' en de twee uur. Vooral de dames hadden zich weer kranig verweerd. Om half elf taaiden wij af. Er was nog wel een feest bij Haag Atletiek, maar daar had ik geen puf meer voor. Bovendien moest ik dit blogje schrijven... Mogelijk wordt dit later op de dag nog wat verfijnd en/of aangevuld.