Een beetje net als toen...

Op Facebook is er een felle discussie gaande over de winstkansen van Anouk. De een gelooft er heilig in dat er, na alle meuk van de afgelopen jaren, nu eindelijk een inzending is die hoge ogen kan gooien. De ander zegt dat wij Nederlanders steeds een grote mond hebben over onze winstkansen, maar die bleek de afgelopen jaren onterecht, om het maar heel eufemistisch uit te drukken. Een grote deceptie.

1975 was de laatste keer dat Nederland won, met Teach-In. Achtendertig jaar geleden! Het liedje? Ding a Dong. Een gezellig liedje, zonder meer, het zet zich vast in je hoofd. Maar een klassieker? Mwah...

Een paar jaar eerder, in 1969, was het Lenny Kuhr die met haar Troubadour de winst voor Nederland binnenhaalde. Iedereen kent het liedje, commentaar overbodig.

We gaan nog verder terug, 1959. Teddy Scholten met 'Een beetje'. Ook zo'n liedje dat je meteen kunt meezingen.

Maar de eerste winnaar, of winnares moet ik zeggen, was Corry Brokken met een liedje dat ook nu nog het aanhoren méér dan waard is: 'Net als toen'. Akkoord, het filmpje is zwart-wit, kleding en presentatie doen erg ouderwets aan, maar wat wil je? Het was in 1957, ik was negen jaar en zeer onder de indruk van Corry, zeg maar rustig 'een beetje verliefd'. En dan bedoel ik de Teddy Scholten-variant ('Een beetje, verliefd is iedereen wel eens, dat weet je'), niet de Hazes-variant. Grappig dat twee van de populairste Nederlandse liedjes ooit begonnen met 'Een beetje'. Vrij naar Máxima: "Dat is wel een beetje typisch!"

Maar nu even dat allereerste Nederlandse succes. Een wat weemoedig liedje, maar dat is die song van Anouk ook. Dus wie weet... Ladies and Gentlemen: Corry Brokken!