dinsdag 7 mei 2013

Van de maandag die een ZONdag werd

De warme lentemaandag begon met het inmiddels traditionele ochtendwandelingetje. Daarvan zijn de foto's bij dit blogje.

Via de Zonnebloemstraat en de Fuutlaan de duinen in, daar een kort ommetje gemaakt. Je hoort er nu veel vogels zingen, vooral nachtegalen. Niet zo verwonderlijk. Er groeien veel brandnetels die wij als onkruid beschouwen, maar voor de fauna een bijzonder waardevolle plant is. Vlinders zetten er  hun eitjes op af, voor de rupsen is het hun voedsel en tal van zangvogels vinden er beschutting. Zeker voor nachtegalen is het er goed toeven, zij houden ervan te fourageren en te broeden in de buurt van brandnetelbosjes.
Via de Vogelwijk en langs het Stokroosveld terug naar huis.

De maandag werd afgesloten met een loopje met Groep 5. Een training die op het schema vermeld stond als een 'duurloop 60 minuten' maar in mijn beleving een pittige duurloop van 90 minuten werd.

Niet dat het geen leuke en mooie training was, integendeel. Wim heeft een paar dagen vakantie en Ilse nam de training over.
Wij liepen deels door de duinen, deels over het strand tot een kilometer voorbij Kijkduin, en via bungalowpark Ockenburgh en de puinduinen gingen we weer terug.

Het was nog steeds mooi weer, de zon scheen en het was warm maar niet tè warm, de wind - die wel meeviel in de vooravond - zorgde voor enige afkoeling. Omdat ik al van huis was komen lopen haakte ik bij de Machiel Vrijenhoeklaan af en liep de korte route via Meer en Bosch en Bosjes van Pex huiswaarts. Als ik het lopen van huis naar de baan meereken, kom ik al snel op 1 uur 40 minuten. Dat is dus 'zwaar bruto', maar goed...

 
 
Vandaag maar eens mijn sporthorloge ophalen, er is door de opticien a raison van 35 euries een nieuwe batterij in gezet. Ik blijf het toch raar vinden, ik had het horloge een paar maanden terug bij Run2Day gekocht maar toen de batterij op was konden ze mij niet helpen, ik moest maar naar een juwelier want een alternatief was er niet. Dat heb ik dus maar gedaan. Het was wel een Timex wat in ons land geen gangbaar merk zou zijn maar toen ik laatst bij Zier kwam hingen er wel een heleboel Timexen. Zij hadden mij wel kunnen helpen, werd gezegd. Maar goed, ik heb straks mijn horloge terug (na zeker anderhalve maand!) dus kan ik weer lopen 'met tijdsbesef'.

Trouwens, ik heb ook nog steeds een Garmin liggen maar die ligt nu ook alweer maanden in de kast omdat het bandje kapot is gegaan. De enige mogelijkheid schijnt te zijn dat ik 'm naar de fabriek stuur maar dat is ook weer zowat. Ik vind het maar een ingewikkeld en omslachtig gedoe met die sporthorloges, ik begrijp ook niet zo goed dat anderen deze problemen totaal niet hebben. Zal iets met de Wet van Murphy te maken hebben...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten