Pinksterweekend in de duinen

Wat een heerlijke training vanmorgen. En wat een fantastisch trainingsweer: na de felle koude noordenwind van gisteren was het nu nagenoeg windstil. Toegegeven, zomers is het nog steeds niet en de komende week staat ons veel kou, wind en nattigheid te wachten, maar om te lopen waren de weersomstandigheden perfect.

Officieel was er vanmorgen geen training: het is immers Tweede Pinksterdag. Toch waren er aardig wat lopers die het clubhuis hebben weten te vinden, en onze groep vormde daarop geen uitzondering.
Niet dat de groep zo groot was: Eveline, Yvette, Ilse en Ellis, Dick, Patrick en ikzelf. Onder Ilses leiding gingen we een duurloopje doen: niet al te lang, een uur (dat werd 80 minuten bruto) omdat komend weekend de halve marathon van Leiden moet worden gelopen.

 

We gingen de duinen in en liepen tot aan Duindorp, daarna gingen we met de bekende scherpe bocht  linksaf naar boven, weer de duinen in. Zo ging het een tijdje duintje op duintje af totdat we ergens het strand opgingen. Daar liepen we rechtsaf naar het havenhoofd, bij de voormalige Norfolkline. Ik liep de hele tijd met Patrick op, het zand was zacht dus niet makkelijk te belopen, maar het ging goed. Bij het havenhoofd aangekomen mochten we daaroverheen een stuk versnellen tot aan het eind, vervolgens weer terug.

Daarna liepen we terug naar Duindorp en wederom gingen we de duinen in. Het was een behoorlijk geaccidenteerd parcours, maar hoewel ik geen klimmer ben, ging het ditmaal best. Zo renden we door tot zo'n driehonderd meter voor Kijkduin en liepen terug over het duinpad met fiets- en wandelgedeelte naar de Laan van Poot. Omdat ik ook al naar de club was komen lopen haakte ik bij het veld van de Savornin Lohmanlaan af en liep naar huis.

 

Meijendel

Gisteren hebben wij nog een pittig fietstochtje gemaakt: vanaf de Haagse Vruchtenbuurt via het Statenkwartier en het Belgisch Park de duinen in bij de Pompstationweg en dan door tot even voorbij afslag Meijendel. Daar gingen we de heuvel op vanwaar je een mooi uitzicht over de duinen hebt.

Vervolgens vanaf dat uitkijkpunt naar beneden en een korte wandeling gemaakt door de duinen en een stukje over het strand. Toen weer dezelfde weg terug, al met al zal het zo'n vier kilometer lopen (wel overwegend door mul zand) zijn geweest.

 

Teruggefietst en in Boerderij Meijendel wat gedronken. Het terras zat vol mensen dus gingen we eerst een kijkje nemen in het bezoekerscentrum, met uiteraard veel informatie over de natuur in Meijendel en directe omgeving.

 

Terug bij het terras bleek dat nog onverminderd vol te zijn. Uiteindelijk bleek de enige plek die nog vrij was binnen te zijn, bij de open haard in het midden van de boerderij.

 

Na ons drankje dat na een half uur kwam, fietsten wij terug naar huis, niet via dezelfde route maar via de Waalsdorpervlakte. Best een leuke route die heel wat duingebied doorkruist.