De benen los!

Hillegom: zelfs in oktober zie je er nog kleurige bollenvelden, al zijn het nu herfstbloeiers

Het was een in fysiek opzicht veelbewogen maandag. Overdag heb ik - na een treinreisje en vanaf Hillegom de bus naar Waterleiding - een wandeling door de Waterleidingduinen gemaakt. Je weet wel, dat gebied waar je zou struikelen over de damherten. Als je de media moet geloven zijn het er zóveel, hoogste tijd dat er een flink aantal geëlimineerd wordt. En dat mag nu, de kogel is door de kerk (dank, mevrouw Gehrels) en binnenkort door heel wat damherten. Welnu, in dat enorm grote, uitgestrekte gebied zag ik vandaag zo af en toe een damhertje, soms enkele damhertjes, maar van overbevolking is absoluut geen sprake. Je reinste flauwekul!

Hoe dan ook: de damhertenbronst staat op het punt te beginnen maar het was vandaag nog erg rustig. Wat niet wegneemt dat het een heerlijke wandeling was, in een fors tempo liep ik de 'blauwe paaltjes route', bijna twee uur lang. Toen was ik weer bij uitspanning De Oase, maar omdat de bus ieder moment kon komen heb ik daar niets gebruikt.

Drie hinden van het damhert kijken nieuwsgierig naar de fotograaf

's Avonds was de maandavondtraining. Ik had van tevoren niet op mijn schema gekeken, maar er bleek een pittige baantraining op het programma te staan. Om precies te zijn: 800-400-200m, en dat twee keer. Elke keer liep je de helft van de tijd die je nodig had om de voorgaande afstand te overbruggen als tussenpauze. De seriepauze was ongeveer vijf minuten. Onder leiding van Ilse - zij was co-trainer gisteravond, Wim zou het baangedeelte voor zijn rekening nemen - werd eerst een kwartiertje ingelopen, daarna deden we op de baan oefeningen en wat loopscholing met korte, felle sprintjes. 

De eerste serie poogde ik dapper mee te doen (wat lukte), maar bij de tweede serie 'paste' ik even nadat de 800m werd ingezet: ik voelde mijn heup en had het gevoel dat zo'n zware training, vlak na Harwich, misschien niet zo'n goed idee was. De 400 en 200m van de tweede serie heb ik wel afgemaakt. Dat ging weer goed.

Vandaag maar even rustig-aan doen. In huis valt nog genoeg te doen. En ook wat lezen, daar heb ik het nooit over maar ik lees de laatste tijd vrij veel. Nu ben ik een beetje allergisch om boeken te lezen die helemaal en totaal 'in' zijn, waar 'de hele wereld' het - dankzij de media - het over heeft. Zo'n Donna Tart bijvoorbeeld, ik ben voetstoots bereid aan te nemen dat zij een geweldige roman heeft geschreven, maar die hijgerigheid daaromheen... Meerdere malen zag ik complete etalages van gerenommeerde boekwinkels uitsluitend gevuld met exemplaren van haar boek. Daar is ongetwijfeld flink voor gedokt door de uitgever. Het zal allemaal wel, maar voor  mij hoeft dat supercommerciële niet zo.

Nee, ik ben niet zo'n trendvolger: zo ben ik pas vele jaren nadat het boek werd gepubliceerd en een regelrechte wereldbestseller werd, de Da Vinci Code gaan lezen. Sterker nog, ik ben er nog steeds mee bezig, het is geen boek dat je in een paar avonden uitleest. De gelijknamige film heb ik jaren geleden gezien maar, eerlijk gezegd: het boek is beter. Je moet er wel even inkomen vind ik.