Gisteren ging ik voor de tweede keer deze maand naar het Appeltheater om een repetitie van scènes uit het theaterstuk Casanova bij te wonen. Binnenkort gaat deze marathonvoorstelling in première. Er was veel publiek aanwezig waaronder mijn vroegere huisarts, maar dit terzijde.
Werd er vorige keer een scène gerepeteerd waarbij de roemruchte hoofdpersoon een rijke oude dame probeert in te palmen, ditmaal ging het om grootschaliger scènes, waaronder een massa-opkomst met zang en muziek in diverse opstellingen, en het aanmeren van een bootje met een groep mannen aan een kade, waar Casanova en een vriend hen behulpzaam waren met uit de boot te komen. Het had nog heel wat voeten in de aarde - en bijna in het water - om tot een goede mise en scène te komen. Daarbij werd steeds gekeken naar de meest geschikte wisselwerking tussen gesproken woord en handelingen zoals het aangeven van de koffers, de volgorde van het uit de boot komen enzovoorts. Hugo Maerten kwam zelfs nog even klem te zitten met zijn hand: een pijnlijk moment, zeker voor de acteur in kwestie.
De repetitie duurde langer dan een uur, maar van regisseur Aus Greidanus mocht het publiek - desgewenst - blijven zitten. Het werd uiteindelijk anderhalf uur. Inmiddels heb ik besloten om begin december de hele voorstelling te zien, dus na afloop heb ik meteen maar een kaartje gekocht bij de kassa.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten