Op de klassieke toer (2) - Matthäus Passion

Vorige week was ik bij een concert van het Haags Toonkunstkoor in de Dr. Anton Philipszaal. Opgevoerd werd de Elias van Mendelssohn waar wij (een groepje sportvrienden) erg van hebben genoten. Aanleiding om er heen te gaan was niet zozeer onze voorliefde voor klassieke muziek maar het feit dat sportvriendin Marlies in het koor zong.

Gisteravond gingen wij - diezelfde Marlies met haar Paul, mijn vrouw en ik - naar de Matthäus Passion van Johan Sebastian Bach. Het uitvoerende gezelschap was Het Haagse Barokgezelschap, onder leiding van dirigent Gilles Michel. Met als een van de solisten Klaartje van Veldhoven,een goede kennis en FB-vriend en wat mij betreft de mooiste sopraan die ik ken. Vorig jaar ging ik met sportvriendin Henriëtte, tevens de buurvrouw van Klaartje, naar 'de Matthäus' in Utrecht, naar een uitvoering van Johannes Leertouwer waarin Klaartje eveneens participeerde.

Cor en Gerdy in de pauze

Wij waren er bijna een uur voor het begin maar de Badkapel - dat eigenlijk een kleine kerk is - begon al aardig vol te stromen. Wij gingen alvast zitten en hielden zolang twee plaatsen vrij voor het geval Paul en Marlies zouden komen. En die kwamen inderdaad even later. Ondertussen zagen wij goede kennissen van ons, Cor en Gerdy, die wij pas naderhand, in de pauze, spraken. Dit onder het genot van wijntje.


De Matthaus Passion: als het even kan ga ik elk jaar naar een uitvoering van wat misschien wel de mooiste compositie aller tijden is. En iedere keer weer krijg ik het soms spaans benauwd door die prachtige muziek, wat spontaan lekkende traanklieren tot gevolg heeft. Dat is met name het geval bij het begin, het openingskoor. Dat is altijd al een mooi en ontroerend onderdeel van de Matthäus maar zelden zag en hoorde ik een aangrijpender en ingetogener opening dan ditmaal. Een sacraal moment waarbij je als het ware door de muziek wordt meegevoerd. Alhoewel, deze versie van Ton Koopman (die ik ook op dvd heb) mag er ook zijn.

Maar ook de rest van de voorstelling was de moeite en het geld - slechts € 25,- voor een kaartje - meer dan waard. En ach, dat het orkest na de pauze een enkel keertje uit de bocht vloog - met eenmaal een nogal vals klinkende viool -, een kniesoor die daar moeilijk over doet bij al dat overige moois. Een filmpje van het slotkoor - vanuit mijn zitplaats genomen dus excuses voor de achterhoofden hier en daar - staat hier!

Des Indes

Eerder deze vrijdag ging ik met Marjolein lunchen in Hotel des Indes. Nou ja, lunchen, het was meer een High Tea. Dit was nog als cadeautje voor mijn verjaardag. De High Tea was voortreffelijk en bestond uit vier gangen: de eerste twee gangen bevatten hartige hapjes, de laatste twee zoetigheden zoals gebakjes, scones met jam en clotted cream. En bij elke gang werd een andere thee uitgeschonken.


Kort en goed; de High Tea was een succes, en datzelfde gold voor de locatie: een fraaie lounge in 19de eeuwse stijl, waarin alles in oude luister is gebleven. Erg sfeervol met een zweem van 'chique'.