Het leven gaat door...

De afgelopen week was in veel opzichten turbulent, er is veel gebeurd. Zowel in de directe leefomgeving als mondiaal, en dan heb ik het uiteraard vooral over de vermoedelijke aanslag op dat vliegtuig met in elk opzicht fatale gevolgen. Niet bepaald een gebeurtenis die de vliegangst bij mij wegneemt. Raar eigenlijk, op Facebook maar ook privé gaat het leven gewoon door, ook na zo'n afschuwelijke ramp. Misschien maar beter ook, want - het is al vaker gezegd en geschreven deze dagen - het is simpelweg niet te bevatten.

Wel gisteren Freek de Jonge gezien bij Zomergasten. Tegenwoordig een door zijn vermeende arrogantie en 'linkse' wereldvisie door velen gehate persoon (afgaande naar wat er op internet over hem de ronde doet). Een echte fan ben ik niet, maar De Jonge maakte zinnige opmerkingen, of je het nu met hem eens bent of niet. Zoals zijn verbazing over het feit dat klaarblijkelijk zeer veel Nederlanders vinden dat Rutte het leger meteen naar de Oekraïne moet sturen.

Iets anders nu: gisteren was een bijzondere dag, vooral voor dochter Daphne en schoonzoon Daan. Zij vierden hun 'katoenen huwelijksverjaardag' (dat is als je één jaar getrouwd bent). Vijfendertig mensen - waaronder wederzijdse ouders, aanverwante familieleden en vrienden - gaven gisteren acte de présence om na een welkomstdrankje van de bruiloftstaart te genieten.

Dat was gezellig, maar veel zal ik er niet over uitwijden vanwege het 'prive-achtige' karakter van de gebeurtenis, ook vanwege de dit najaar te verwachten gezinsuitbreiding.

Even daarvoor had ik nog vijftig minuten 'uitgelopen', het viel na die zware Beachrun van vrijdag erg mee met de vermoeidheid en stijfheid. Sterker nog, ik voelde niets. Vanavond maar weer een hernieuwde poging ondernemen om de dames en heren van Groep 5 bij te houden.

Back to nature! De afgelopen week was ongewoon zomers, bijna een hittegolf. Veel zon. Wat mij daarom verbaasde was dat er nauwelijks een vlinder te zien was. Een week of twee terug nog wel. Bijna onrustbarend, want niet alleen onze tuin maar de hele buurt is bijzonder 'vlindervriendelijk' ingericht. Maar misschien ben ik gewoon te ongeduldig, vorig jaar hadden wij de meeste vlinderwaarnemingen pas vanaf 1 augustus. Libellen zijn er overigens wel, daar zitten soms ook mooie exemplaren tussen.Inmiddels heb ik toch al wat vlinders gespot, vooral in de duinen. Onder andere spotte ik het Hooibeestje, het Bruin Zandoogje en het Koolwitje. Een enkele maal een Atalanta. Ze zijn er dus wel! De komende weken verwacht ik er wel meer.

Bij het kroosscheppen nam ik gisterochtend meteen twee kleine watersalamanders mee. Even overgedaan in een glazen pot voor een fotosessie, daarna weer teruggezet... Het is een volwassen exemplaar en een juveniel, nog met kieuwen. Veel watersalamanders kennen een waterfase en een landfase. De meeste exemplaren verlaten zomers het water om de rest van het jaar op het land door te brengen, waarbij zij zich verschuilen onder takken, planken en stenen. Waarom zij dat niet bij mij doen weet ik niet. Hoe dan ook keren ze in het vroege voorjaar, tegen de voortplantingstijd, terug naar het water.