Hoe de Beach Triathlon een Beach Duathlon werd...

Zaterdag 19 juli 2014 - Even na het middaguur vertrok ik op de fiets richting Kijkduin. Daar zouden de vrijwilligers verdere instructies krijgen. Verdere, want eerder had de organisatie van de Kyocera Challenge (RTC) ons een paar keer via de e-mail gebriefd.

Verzamelpunt was op het parkeerterrein van de Machiel Vrijenhoeklaan. Robert van Dijk van RTC was coördinator, hij deelde de groepen in en gaf instructies. Zelf was ik ingedeeld bij de MTB-troepen. Ik was dus een van de parcourswachters, samen met twee leden van de organiserende vereniging RTC (Residentie Triathlon Club). Onze post was de kruising van het Hoek van Hollandpad en het voetpad dat de Machiel Vrijenhoeklaan met het strand verbindt.

Daar was het een op- en afgaan van tientallen strandgasten met koelboxen, stretchers, parasollen en koters, maar daar moesten ook de fietsers (MTB'ers) overheen. Dat zou best nog eens lastig kunnen worden: hoe houdt je deze groepen gescheiden? Uiteindelijk besloten we met enkele dranghekken - die op 'De Machiel' stonden - en rood-wit afzetlint het pad te scheiden in een voetgangers- en fietsgedeelte, zodat de kans op ongelukken tot een minimum gereduceerd zou worden.

Eerlijk gezegd werkte dat wel, zeker op het moment dat de eerste 'manche' fietsende triathleten (van de 'Short Challenge') naar beneden kwam razen. De voetgangers bleven keurig aan één kant lopen. Er zouden echter nog veel meer MTB'ers volgen. Naarmate de uren voortschreden, gingen de voetgangers van beide kanten ook van het geïmproviseerde MTB-pad gebruiken. Aanvankelijk werd een vriendelijk verzoek om van de andere kant gebruik te maken door de meesten zonder morren geaccepteerd, maar er waren er ook bij die zich dat niet zo een-twee-drie lieten gezeggen. Dat waren de èchte Nederlanders die ooit een assertiviteitscursus hadden gevolgd en het geleerde in de praktijk brachten. Nou ja, graag of niet, als ze graag omver gereden wilden worden. Maar ik vrees dat 'eigen risico' hier niet opgaat en dat de organisatie kan worden aangesproken voor eventueel geleden schade.

Onderaan het pad - waar het voetpad overgaat in een fietspad en verderop via een andere trap en twee hellinkjes in de Machiel Vrijenhoeklaan - stond een andere groep vrijwilligers. Zij moesten de MTB'ers de goede kant opwijzen en probeerden het verkeer te regelen met het kruisende voetgangers-  en fietsverkeer. Later klonk er zo nu en dan luid geschreeuw, kennelijk ging dat ook niet van een leien dakje. Uiteindelijk ben ik naar het groepje andere collega's-voor-één-dag - die beneden stonden - gewandeld, waar ik te horen kreeg dat de organisatie zojuist een drastisch besluit had genomen: het fietsonderdeel werd er uit gehaald! Reden: de overmatige drukte en toenemende irritatie bij zowel de vele badgasten als de MTB'ers. Het dreigde te escaleren.

Een wijs, maar voor de triathleten die nog moesten beginnen met fietsen, teleurstellend besluit. Ik keerde terug naar mijn eigen groepje om hen het nieuws te brengen, het wachten was nu nog op de officiële mededeling. Deze werd ons even later gebracht door twee politie-agenten, die met de auto langs het parcours reden.

Lang verhaal kort: we hebben de boel weer afgebouwd, hebben sommige spullen naar de parkeerplaats teruggebracht, ook daar nog wat zaken ontmanteld, daarna terug naar Kijkduin.

In Kijkduin gingen de andere onderdelen wel gewoon door, behalve het fietsen dan. Een aantal mensen van onze vereniging Haag Atletiek deden ook mee. Dus nog even naar het zwemmen gekeken. Hierbij een filmpje van de start.


Daarna een bord spaghetti gescoord bij de organisatie-tent en terug de duinen in naar een stukje van het laatste onderdeel, het lopen, gekeken.

Rob Barel, tweede op de tria...eh duathlon: 'Still going strong!"

Met deze en gene een praatje gemaakt, even naar de prijsuitreiking gekeken, daarna met Karin - die een van de weinige 'gelukkigen' was die alle drie de onderdelen van de Beach Challenge had volbracht omdat zij bij de eerste manche (short challenge) zat - en Henriëtte teruggefietst naar de bewoonde wereld...

Oh ja, tot slot: de eerste foto's van de Beach Run zijn klaar. Met dank aan Jeroen Tibbe!