Duurloop met pittig toetje...

Komende zondag staat een zeeuws (trainings)avontuurtje op stapel. Geen cent teveel, maar het betekent wel dat ik de Kerkpolderloop een keertje oversla. Ik zal iets meer kilometers moeten afleggen dan in Delft (23 i.p.v. 5) en dat ben ik niet meer zo gewend. Maar het wordt geen wedstrijd, dat scheelt...

Woensdagochtend heb ik een duurloop gedaan van ongeveer 80 minuten. De route ging vanaf de Laan van Meerdervoort via de Bosjes van Pex naar de Laan van Poot, daar éénmaal de ronde van de 6-uurs estafette gelopen (rustig tempo: 11 minuten). Vervolgens langs de atletiekbaan en bij de Fuutlaan naar boven en linksaf, het Westduinpark in. Bij Kijkduin het overdekte winkelcentrum in waar men duidelijk niet bedacht was op hardlopende dwazen. Daarna via het duinpad tot Ockenburg en langs de Puinduinen terug naar de Laan van Meerdervoort. Gaaaap, tja, nu mijn Garmin het niet meer doet moet ik de hele route beschrijven maar omdat ik daarvoor eigenlijk te lui ben is die ook niet volledig.

Wel heb ik voor mijzelf het toetje voor het laatst bewaard. Wat natuurlijk niet ongebruikelijk is bij toetjes. Het behelsde een laatste kilometer die ik in een zo snel mogelijk tempo moest zien af te leggen. 'Start' was halverwege Meer en Bosch, straatkant Laan van Meerdervoort. Vanaf dat punt ging het voluit naar hoek De Savornin Lohmanlaan, waar ik exact vier minuten later arriveerde. Zo snel heb ik de afgelopen jaren niet meer gelopen maar eerlijk is braaf: ik had dit waarschijnlijk geen honderd meter langer kunnen volhouden...

Thuisgekomen maar weer achter de ezel plaatsgenomen. Jaja, ik weet het, twee ezels bij elkaar. Ditmaal het pimpelmeesje afgemaakt, niet letterlijk natuurlijk, en een studietje gemaakt van een peer... En nog wat gerommeld om de verf op te maken maar dat is vooralsnog niet voor publicatie vatbaar...

Hoe dan ook krijg ik de smaak een beetje te pakken, de komende dagen probeer ik wat tijd vrij te maken om te schilderen.