Wat hardlopen betreft, daar kan ik, net als de loopjes zelf, kort over zijn: gistermiddag even geprobeerd, maar het ging voor geen meter. ik had loden benen. Er zat geen fut en geen tempo in, binnen een half uur was ik alweer thuis. Vanmorgen weer een half uurtje, dat ging aanmerkelijk beter, met twee kilometers in snel tempo (4'35'').
Voor de rest: eerst even wat foto's die ik gisterochtend vroeg in de duinen maakte. De periode van de grootste bloemenweelde is voorbij, maar de Teunisbloemen bloeien nog uitbundig en langs meer verscholen paadjes kun je vrij zeldzame planten ontdekken zoals de giftige Doornappel, die door zijn grillige bladvorm en lange, trompetvormige witte - en soms blauwachtige - bloemen een heel aparte schoonheid heeft.
Desondanks was het wel weer mooi in dat gebied. Er zitten stukjes waarbij je je in het buitenland waant of, dichter bij huis, in De Achterhoek bijvoorbeeld of Limburg. Wat mij vooral frappeerde was de nieuwe villawijk die nu meer vorm gaat krijgen. Wie nog een miljoentje of wat overheeft: er staan nog wat percelen waarop gebouwd kan worden.
Eerlijk is eerlijk: ik begin altijd automatisch - zij het binnensmonds - te foeteren als er op een stukje schaars natuurgebied zo nodig moet worden gebouwd. Maar mopperen of niet: het gebeurt tòch wel en het moet gezegd: het ziet er mooi uit. Veel mooie huizen, villa's eigenlijk, waarvan sommige in de stijl van landhuizen of boerenhoeven. Met veel groen er omheen. En water met soms dichte rietbegroeiïng, waar wij gisteren nog de meerkikker (Rana Ridibunda) hoorden kwaken. Hij maakt ongeveer hetzelfde geluid als de iets kleinere groene kikker, maar luider en met meer staccato.
Maar ook de natuur is op 1 september nog steeds mooi. De herfst is - in meteorologische zin - al begonnen, en prompt zie je weer meer paddenstoelen. Maar ook in De Uithof zie je de nodige najaarsbloeiers, al is de periode van de grootste bloemenpracht voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten