Terug van de Zeeuwse kust

V.l.n.r.: Alice de Klerk, André Tap, Janna van Dijk, Fred van der Gon Netscher, Sjoerd Witmont, Gerdjan van Zanten, Helmie van Delft. Zittend: Sandra Kleijn

Vier dagen Burgh Haamstede. Je kunt gerust spreken van een kleine vakantie. Maar het was een
trainingskamp. Weliswaar zonder commando's, tijgeren en klauteren op een stormbaan en strafexcersities, maar mèt overvloedig drankgebruik - uiteraard uitsluitend sportdrank! - , copieuze maaltijden en heel veel snacks. Zowel de benen als de inwendige organen hebben flink te verduren gehad de afgelopen dagen. Maar leuk was het; helemaal leuk zelfs. En gezellig natuurlijk!

Wij spreken natuurlijk over het jaarlijkse trainingsweekend van Haag Atletiek voor de loopgroepen. Evenals vorig jaar en het jaar dáárvoor was het Landall Park in Burgh Haamstede de lokatie. En weer gaven een dikke honderd personen, over twaalf bungalows verdeeld, acte de présence.

Zelf ging ik afgelopen vrijdag met Marlies, Paul K. en Paul van O. en Frank I. in de auto van Marlies naar Zeeland. Verzamelpunt was bij Paul van O, op een klein kwartiertje lopen vanaf mijn huis. Via Europoort zakten wij af naar Schouwen-Duiveland waar we een lunch- en sightsee-stop hielden in het mooie Ouddorp. Het begon al goed en calorierijk: chocolademelk met slagroom en appelpannenkoek (voor mij dan), en die voedzame trend zouden we het hele lange weekend en de maandag daarop volhouden.

Overigens voegden naderhand Frits B., Harry R. en Ton van der P. zich bij ons in het huisje, wegens hun werk e.d. kwamen zij later die avond met de auto van Frits.

Eenmaal in Burgh Haamstede de sleutel(s) van ons huisje opgehaald bij de receptie - tevens daar iets gedronken en een aantal reeds gearriveerde clubgenoten begroet - en in ons nieuwe thuis kamers betrokken en sportkleding aangetrokken. Die middag al zouden we namelijk onze eerste training doen, een korte duurloop in groepsverband.

Alzo geschiedde. We vertrokken vanaf het huisje van trainer-organisator Wim Hartman en gingen vrijwel onmiddellijk via het klaphekje de duinen in. Ongeveer een kilometer verderop hebben wij meteen een deel van het parcours van de Mosselloop - een pittige boss-cross - gelopen. Die zouden we op zaterdag lopen, wij hadden ons van tevoren ingeschreven voor de prestatieloop (3 of de 6 km).


Eenmaal terug van die eerste trainingsloop, gedouchd, wat gezeten en gedronken en daarna naar het dorp op boodschappen te doen bij de plaatselijke Albert Heijn. Ook voor het avondeten, dat werd een in meer opzichten hete maar smakelijke chili concarne.

's Avonds na het 'uitbuiken' toch nog even 'naar voren' gelopen waar een groot deel van onze Haagvrienden zich had verzameld om wat te drinken, te kaarten of te bowlen.

Mosselloop

De volgende middag was dus de Mosselloop. Die loop werd in de buurt van Landall Park gehouden dus konden we er, wederom 'en groupe', al wandelend naar toe lopen. De start was om 13:30 uur. Het was een wedstrijd/prestatieloop over 3, 6 of 8 kilometer. Nou ja, loop, zeg maar rustig een cross!

Van tevoren werd ons van diverse kanten gewaarschuwd voor het uitzondelijk zware parcours, bij één ronde zouden wij bijvoorbeeld geconfronteerd worden met een nagenoeg loodsteile zandheuvel. Die zijn wij echter niet tegengekomen omdat die 'pukkel' in het 8 km parcours zat. Wij namen echter deel aan de 3 of 6 kilometer, alleen de beide Paulen uit ons huisje vertoonden dissidentengedrag door tòch de 8 km te lopen waardoor zij naderhand weliswaar als laatsten van de 6 km in de uitslagen werden vermeld, maar wèl verslag konden doen van hun beklimming.

De beste beentjes van Groep 7 met hopman Arie Don

Wat overigens resteerde was een heel plezierige, best pittige maar ook weer niet overdreven zware boss-cross met veel klimmetjes en een terrein dat door de vele boomwortels en het hier en daar glibberige bladendek tot enige behoedzaamheid noopte. Zelf ging ik lekker, ik kon een tijdje achter Paul K. blijven maar moest na twee kilometer wel terrein op hem prijsgeven. Andere Paul (van O.) passeerde mij pas na ruim een kilometer, hij was rustig gestart. Na een paar van die slingerdeslang-heuveltje op- heuveltje-af rondjes over al die bospaden en paadjes naderden we de finish. Op het laatst haalde ik clubgenoot Geert nog nèt in nadat ik bij Frank, die mij de laatste kilometer passeerde, trachtte aan te haken. Toen was de finish daar. Het was alleszins 'een lekker loopje' geweest.

Onze club had het overigens best goed gedaan, en de trainingsgroep waarbij ik mij recentelijk heb aangesloten (Groep 7) al helemaal: maar liefst drie prijswinaars! Dat bleek niet zozeer (of alleen) uit de uitslagen maar met name 's avonds, bij de gezamenlijke maaltijd van clubgenoten in het restaurant van Landall (een koud en warm buffet). Tussen de bedrijven door werden Haag-deelnemers die in hun categorie eerste bij de prestatieloop waren geworden naar voren geroepen, waarna Wim Hartman en zijn lieftallige assistente Rimke bekers aan hen uitreikten.

Bij de dames waren dat Janna van Dijk (Senior), Sandra Kleijn (40+), Helma van Delft (50+) en Alice de Klerk (60+).

Bij de heren waren dat Sjoerd Witmont (Senior), André Tap (40+), Gerdjan van Zanten (50+) en Fred van der Gon Netscher (60+).

Eerlijk is eerlijk: toch leuk, zo'n beker, zo vaak gebeurt het niet dat je op mijn leeftijd in de prijzen valt, temeer omdat er zat zestigers zijn die stukken sneller lopen. Ook bij mijn club trouwens, maar die waren er nu niet bij...

Om dit verslag niet al te lang te maken knip ik het in tweeën, morgen komt het tweede deel van het verslag over ons vierdaags verblijf in het land van Blöf en Zeeuws Meisje.