Van paarlen huwelijksfeest tot Alison Moyet

Het was me het dagje wel, gisteren. In positieve zin! Zo waren wij 's middags uitgenodigd voor een verrassingsparty in restaurant New York aan de Hooiweg. Dit was in verband met het 'paarlen' huwelijksfeest van vrienden René en Mirjam. En 's avonds was er het (top)concert van Alison Moyet in De Boerderij te Zoetermeer.

Maar de dag begon al vroeg met kokerellen in de keuken: broccolisoep, niet erg gecompliceerd maar wel bewerkelijk in de zin van: veel snijden. Het was een verzoeknummer van 'de kinderen' die 's middags visite kregen. Dan nog even 'een tekeningetje maken' voor het paarlen bruidspaar, dan naar Ypenburg om de soep af te geven. Direct daarna bijna anderhalf uur gewandeld met onze kleindochter in de kinderwagen.

Later die middag was er dus dat feestje dat dochter Anouk en schoonzoon Eljon hadden geregeld voor hun ouders en schoonouders. Het was voor hen een volslagen verrassing, en eerlijk gezegd voor de gasten ook want wie er allemaal zouden komen was de vraag. Anouk heeft echter beslag weten te leggen op een adreslijst (voor de kerstkaarten) en op basis daarvan uitnodigingen verstuurd. Dus ook voor de gasten betekende het in veel gevallen een weerzien met oude vrienden en bekenden! Leuk ook om al die oude foto's te zien die in het verleden en heden van René en Mirjam zijn gemaakt.

Om half zeven vertrokken wij omdat ik om zeven uur had afgesproken met Arne en Murat op het centraal station. Ik ging rechtstreeks met de fiets vanaf New York (het restaurant) daar naar toe en stalde mijn ijzeren paard in de stalling op het plein voor CS.
Wij konden meteen doorlopen naar het perron van Randstadrail, lijn 3 bracht ons binnen twintig minuten naar Voorweg in Zoetermeer. een vertrouwde halte inmiddels omdat De Boerderij op tweehonderd meter afstand daarvan ligt.

Wij gingen daar dus heen voor het concert van Alison Moyet. Voor de jongste kijkers: 'De Adele van de jaren tachtig'.

Het was nog geen half acht toen we aankwamen, dus was het even wachten voordat de deuren opengingen. Eenmaal binnen, jassen afgegeven en naar boven om muntjes (voor de drankjes) te kopen en het eerste biertje te scoren. Nou ja, biertje... Ik nam koffie, niet omdat ik zo braaf ben maar omdat ik op het feest van René en Mirjam al wat wijntjes achterover had geslagen.

Het concert begon niet om 20:30 uur, wat op de site stond, maar om 21:00 uur. Maar eigenlijk was dat niet zo erg, de tijd vloog voorbij omdat we aan de praat raakten met een paar aardige dames waarvan een - zo kwam uit het gesprek naar voren - een collega van Arne bleek te zijn, althans zij werken bij dezelfde werkgever.

Zoals zo vaak blijkt dat de wereld klein is. Maar dit terzijde.

Nadat een aanmerkelijk afgeslankte Alison met haar tweekoppige band het podium betraden, werd de sfeer meteen gezet met het prachtige Horizon Flame. Die sfeer en het daaraan gepaarde enthousiasme van het publiek bleef zo, ruim anderhalf uur lang.

Er was geen moment dat verveelde. Nu moet ik bekennen dat ik geen grote Alison Moyet-kenner ben dus kan niet spontaan de hele setlist noteren, maar het was een afwisselende mix van oud en nieuw werk, van het welhaast legendarische 'Yazoo' tot het recentere album 'The Minutes'. Als ik mooie nummers als 'When I Was Your Girl', 'Only You' en het vrolijke up tempo nummer 'Don't Go' noem vergeet ik er vast een paar die ook indruk  maakten.

Ik heb een paar korte filmfragmentjes gemaakt, puur voor de indruk maar omdat het afgebroken stukjes zijn, ook hierbij nog een mooie clip uit een niet al te ver verleden.



Na afloop terug naar huis, maar omdat het inmiddels flink was gaan regenen en waaien, ben ik rechtstreeks met de tram naar huis gegaan. Die fiets haal ik vandaag wel op...