Gisteren werden bij onze vereniging Haag Atletiek onze top-atleten letterlijk en figuurlijk in het zonnetje gezet en overladen met toespraken van voorzitter Ruud Fabrie, pr-man Louis Hueber en de wethouder van Den Haag, Rabin Baldewsingh. Wethouder Rabin Baldewsingh herhaalde ter plekke wat hij eerder op Twitter schreef: "Trots. Wat ben ik trots. Echt trots op deze kanjers". Daar konden we het uiteraard alleen maar helemaal mee eens zijn.
Na zo'n introductie lijkt het bijna een dissonant om terug te keren tot voornoemde kleinschalige 'eigen dingetjes', maar dat heb je nu eenmaal bij een particulier weblog.
De afgelopen dagen heb ik niet meer gelopen, dat wil zeggen na de trailrun in Vaals. Ik had al besloten om wat rust te nemen en woensdag weer aan de bak te gaan. Dat was dus gisteren.
Eergisteren was een klein familiefeestje, mij schoonzus was jarig en we gingen met z'n allen - onder wie ook kleindochter Chloë - uit eten bij De Volle Maan.
's Avonds gingen we met onze Groep - naar al doende bleek - een fartlek-training doen. Aanvankelijk aarzelde ik om hieraan (helemaal) deel te nemen en voor mijzelf een stukje rustig te lopen want ik was nog niet helemaal hersteld van zondag. Alhoewel ik moet zeggen dat ik amper last heb gehad van spierpijn en 'zware benen'. Nadat we hadden ingelopen naar Kijkduin, gingen we vanaf de boulevard eerst een flinke tempoversnelling doen: vanaf de pomp richting hotel Atlantic naar beneden het strand op, linksaf en na pakweg 150 meter weer linksaf de trap op naar de boulevard. Daarna naar de puinduinen gelopen voor een soort estafette waarbij we na elke ronde het denkbeeldige stokje overdroegen aan een loopmaatje. Dat werden twee ronden door de puinduinen inclusief een hoge 'trap op'. Dat was wel even pittig.
Daarna naar Meer en Bosch waar we viermaal twee minuten over de bospaden - inclusief wat kleine klimmetjes en dalertjes - draafden, met steeds een minuut herstel tussen de tempo's. Op de terugweg kreeg ik echter flink last van mijn linkervoet, met name aan de 'hallus gallus' (stekende pijn). Of het aan de schoenen lag (ik had mijn hoka's aan), daar ben ik nog niet uit, wel weet ik dat deze schoenen niet ideaal zijn voor het wat pittiger tempowerk. Volgende keer maar weer andere stappers aandoen... Na de training nergens meer last van gehad.
Na de training snel gedouchd en met z'n allen de huldiging van de Haag-toppers meegemaakt. Daarna even met Ton en Harry enkele bankdrukoefeningen in het krachthonk gedaan en dan aan de aquarius, de wijn en het bier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten