Want ben je eenmaal gestart, dan is al het leed geleden. Van de regen dan, want het lijden door het klimmen tegen steile stukken duin begint dan pas. Er waren veel lopers voor Laan van Poot-begrippen, ongeveer 250 deelnemers, al vernamen wij naderhand van uitslagenman Frank Inklaar dat er flink wat 'voorinschrijvers' niet zijn komen opdagen. Door het slechte weer? Wie zal het zeggen. Terzijde zij opgemerkt dat aan de snelheid waarmee Frank uitslagen op de website zet menige vereniging een voorbeeld kan nemen.
Zelf verkeerde ik in de veronderstelling dat ik had vooringeschreven maar dat bleek niet het geval. Op zich is na-inschrijven geen probleem, maar mijn geboortejaar en lidmaatschap staan nu niet in de uitslagen. Volgende keer toch maar wat alerter zijn en bij twijfel nogmaals inschrijven.
Het was weer een knap pittige editie, deels door de wind en de regen, maar ook door de heuvels. De meeste lopers hebben daar niet zo'n moeite mee maar ik ga altijd stuk op een parcours waarbij téveel moet worden geklommen, ditmaal was geen uitzondering. Bij het stijgen - wat soms gepaard ging met mul duinzand - moest ik meermalen stukjes wandelen en dat scheelt uiteraard tijd. Bij de afdalingen en de vlakkere stukken kon ik wel iets goedmaken. Eenmaal op het strand, ging het goed: met een stevige wind in de rug, haalde ik zeker vijf personen in. De grootste terugval kwam echter in de laatste kilometers. Het duinpad naar beneden, even voor Duindorp, was door de regen veranderd in een glibberige glijbaan van blubber en bladeren, bloedlistig. Ik liep voorzichtig wandelend die helling af, en tweehonderd meter verder passeerde een groepje lopers mij waaronder trainer Berry en Karin mij. Ik had geen fut meer om aan te klampen, dat lukte weer wel bij Sandra Kleijn die even later passeerde.
Het sportpark en de baan kwamen in zicht, we renden de laatste honderden meters met alles wat nog in ons zat de finish tegemoet. Sandra finishde een paar seconden voor mij.
Al met al was ik meer dan tevreden met mijn eindtijd: 42'10''. Twee dames van Groep 7, Sonja en Sylvana, hebben heel goed gelopen, 39 minuten en nog wat.
Na afloop was er erwtensoep en er was de prijsuitreiking van de lopers die hebben deelgenomen aan de ambtenarenloop. Bert Gerritsma was de spreekstalmeester van dit gebeuren. Ons groepslid, eerdergenoemde Sonja van Breukelen, mocht een beker in ontvangst nemen als snelste dame bij de ambtenaren!
12,5 jaar...
De cross, want zo zou je de Duinstrandloop wel kunnen noemen, kwam daags na een feestje ter gelegenheid van het koperen huwelijksfeest van Ton van der Pol en zijn vrouw Rianne Doeleman. In mijn pak - dat ik niet veel draag - lange overjas èn paraplu (want het begon juist onbedaarlijk te regenen en te stormen) fietste ik naar Kijkduin. De paraplu heeft de tocht niet overleefd, maar zelf heb ik - zij het iets later dan op de afgesproken tijd van 17:00 uur - het gered.
Voor het feestje waren, naast familieleden en vrienden - een aantal HAAG-vrienden uitgenodigd, ik mocht mij daar ook toe rekenen. Het was gezellig en het koperen bruidspaar had een prima buffet geregeld. Later die avond keerden we, weliswaar nog steeds geteisterd door storm en plensregen, maar goed gevoed, huiswaarts.
