Laat ik het kort houden. Over Crossing Border straks. Eerst over vanmorgen. Met Jan Wierenga ging ik naar Delft voor een trimloopje bij AV 40. Gek genoeg had ik niet zo´n zin om een heel eind te lopen, vijf kilometer was mooi zat. Ik ging te hard van start, al na een kilometer moest ik dat bezuren. Maar los daarvan had ik vandaag geen goede benen. Beetje moe, misschien ook vanwege de activiteiten van voorgaande dagen, en last van buikloop. Dat alles had geen positief effect op mijn eindtijd, 26´59´´. Maar goed, naar verluidt was het 80 meter langer dan 5 kilometer.
Na de loop (en het douchen/omkleden) meteen naar huis want er moesten boodschappen worden gedaan en daarna gekookt worden voor schoonfamilie.
Zaterdagavond een gezellig feestje bij Hans D. die zijn 55ste verjaardag vierde. Hij woont op het Noordeinde met het mooiste uitzicht op historisch Den Haag, je kijkt uit op De Plaats en de Hofvijver. Het was behoorlijke druk met familie en vrienden, en wij - select groepje HAAG-vrienden - waren ook uitgenodigd.
Hij kwam, hij kwam!
Zaterdag overdag via Ypenburg met de hele familie naar Leidschenhage om de intocht van Sinterklaas en zijn gevolg te zien. Wij deden dat vooral voor kleindochter Chloë, maar wie wordt en geen kind wanneer hij geconfronteerd wordt met de goedheiligman en de zwarte pieten die inderdaad allemaal zwart waren. De foto's zeggen genoeg. Later gingen we in Leidschenhage gezellig lunchen.
Op de terugweg naar huis zag ik aan het Spui de 'Haagse' Sint met hoofdpiet-sinds-jaar-en-dag B. Wentink die mij prompt herkende.
Noorse sirene
En dan zijn we weer terug bij vrijdagavond. Tijdens Crossing Border ging ik eerst in de grote zaal van de Koninklijke Schouwburg (Royal) naar Jenny Hval kijken en luisteren. De frêle performer-zangeres bracht wonderlijk dromerige liedjes onder begeleiding van elektronische muziek. Het genre is wat moeilijk te omschrijven maar volgens Wikipedia is het een mix van Avant-garde, Art-pop, electronica, experimentele folk en gothic metal. Zelf moest ik zo nu en dan denken aan Björk, Portishead of Roosbeef, die sfeer (voorbeeld). Op een gegeven moment ontdeed zij zich van haar slobberige hansop en rukte ze haar pruik af, wat een verrassende metamorfose van hippiepuber tot sportieve marathon-dame veroorzaakte.
Na dit optreden ging ik een paar trappen op naar de bovenste verdieping om in het zaaltje 'Heaven' de Australische softrockgroep 'The Babe Rainbow' te aanschouwen. De eerste drie nummers van deze blonde bards waren de moeite van het aanhoren zeer waard, maar omdat Frans van Deursen halverwege dit optreden op een andere locatie zou optreden, verliet ik de hemel en liep terug naar Royal.
Van Deursen had een uitgelezen gezelschap muzikanten gevraagd om de gedichten van Leo Vroman om te toveren tot liederen. Michiel Borstlap, Bertolf, Spinvis, Jeroen Zijlstra, Wouter Planteijdt, Bob Zimmerman, Henk Hofstede, Rutger Molenkamp, Theo Nijland, Paul de Munnik en Daniël Lohues maakten de composities. Het werd een mooi optreden van de zanger met zijn vierkoppige band met Wouter Planteijdt, Leo Bouwmeester, Hein Offermans, Michiel van Dijk en Richard Heijerman.
De ontmoeting met oud-collega en wandelmaat Walter van Teeffelen en zijn broer leidde tot het laatste leuke onderdeel dat ik deze avond bijwoonde. Daartoe moesten wij naar het andere gebouw van het Nationale Toneel. Voor mij geen onbekend terrein omdat ik daar een paar weken terug ook was. als figurant bij de opera Mariken. In het Heartbeat Hotel bracht een keur van dichters een ode aan Bob Dylan, en met name aan de song die een hele generatie zou beïnvloeden: "Like a Rolling Stone". Dat leidde tot vermakelijke en soms ontroerende performances. Zo was de bijdrage van Mijndert Talma grappig met zijn ode aan de friese voetballer André Hoekstra.
Andere dichters waren John Schoorl, Kees 't Hart, Wim Brands (bekend van het VPRO-programma 'Boeken'), Lucas Hirsch, Erik Jan Harmens, Fred Papenhove, Joop Boots, Micha Andriessen, Frans Staring, Elly de Waard (sixties-icoon), Jan Eilander en Rini Dobbelaar.
Hoi Fred,
BeantwoordenVerwijderenLeuk, die snelle herkenning.
N.B. Je schrijft mijn naam wel zonder de 'c'
Loopgroetjes, Bert