Van voorzittershamer tot trainingszweep

Even een trainings-update van de afgelopen dagen: op maandag, twee dagen na de oliebollencross, heb ik een duurloopje van 70 minuten volbracht - deels door de duinen, deels over het strand - . Woensdagochtend weer de serie oefeningen gedaan in ons krachthonk, tezamen met de andere vaste klanten. Het was vrij druk in het honk, heeft misschien ook te maken met goede voornemens.

Woensdagavond zoals altijd de groepstraining. Op het programma stonden lange tempo's volgens het schema 5-10-5-10-5 minuten, met vijf minuten rust tussen de tempo's in. Omdat ik bij het inlopen een beetje buikkramp kreeg, besloot ik het programma op eigen houtje te volbrengen. Jenny hield het vanwege een lichte trainingsachterstand ook voor gezien, dus samen liepen we terug naar de Laan van Poot en hebben we - eveneens samen - de training afgewerkt. De eerste 5 en 10 minuten op de baan, daarna 5-10-5 minuten op de Laan van Poot zelf.  Vooral de Laan van Poot-sessies werden in een rap tempo afgewerkt (dl. 4 tempo ;-)), dus uiteindelijk werd het nog een prima training.

Terug in het clubhuis, waren er broodjes kroket en werd officieel afscheid genomen van (inmiddels ex) voorzitter Ruud Fabrie, die er tijdens de nieuwjaarsreceptie niet bij was vanwege verblijf in het buitenland. Louis Hueber had dit weer goed geregeld met een inleidend filmpje over de successen van Haag Atletiek en een toespraak, waarna Carel Knoester zowel de microfoon als het woord overnam en Ruuds negenjarig bestaan als voorzitter in vogelvlucht beschreef. En daarover ook de loftrompet opstak. Zo is Haag Atletiek onder Ruuds 'bewind' Nederlands kampioen geworden (met de teams). Nu hij het voorzitterschap heeft neergelegd gaat Ruud zich wijden aan het 'trainerschap'.

Wat Carel niet vermeldde was dat Ruud het in die periode niet alleen druk had met zijn school - hij is directeur van een basisschool - , het voorzitterschap, zijn gezin en de trainingen, maar ook een zware universitaire studie Openbaar Bestuur heeft gevolgd en met succes heeft afgerond.

Carol

Het bruggetje van Carel naar Carol komt voor dit bericht goed uit, want Carol is de titel van de film die ik woensdagmiddag zag, in Het Filmhuis. Een mooie film! De eerste scène komt tegen het eind weer terug en het eindshot kan ronduit schitterend genoemd worden. Ik moest er in het begin wel even inkomen.


Het verhaal gaat over Carol (Cate Blanchett), een elegante, zeer welgestelde vrouw die voor de kerst op zoek gaat naar een cadeautje voor haar dochtertje. In het warenhuis wordt ze geholpen door Therese, een meisje van midden twintig (Rooney Mara). Zij maakt indruk op Carol en wel zodanig dat zij haar niet meer uit haar gedachten kan bannen. Naderhand nodigt zij het meisje bij haar thuis uit en hoewel er op dat moment nog steeds 'niets is gebeurd' reageert haar man woedend en komt hun huwelijk, dat toch al niet geweldig is, verder onder druk te staan. Maar ook bij Therese is iets geraakt: zij raakt verstrikt in haar gevoelens waardoor de nog prille relatie met haar vriend op de klippen loopt.

Beide vrouwen zijn dan alleen met kerstmis en Carol stelt Therese voor om met haar een autoreis door Amerika te maken. De gevoelens die dan nog steeds sluimeren komen verder tot ontplooiïng. De vrouwen worden verliefd en beginnen een relatie. Dat blijft niet zonder gevolgen; Carols echtgenoot laat via zijn advocaat weten te willen scheiden. Op het moment dat Carol hierdoor de voogdij over haar dochtertje dreigt te verliezen, verbreekt zij de verhouding met Therese. De film kent echter uiteindelijk een 'happy end' wat het eerder gememoreerde eindshot overduidelijk maakt.