Runners on the Storm

Gistermiddag was ik even in de binnenstad, dit in verband met de feestelijke opening van het Centraal Station na de herbouwing. Wie er niet bij was heeft niet veel gemist denk ik, al gebiedt de waarheid te zeggen dat ik amper een half uur van het festijn heb meegemaakt. Ik was waarschijnlijk al eerder weggegaan, ware het niet dat ik nog even in gesprek raakte met cineast, docent en hoorspel-initiator Frits Enk. Wij kennen elkaar uit de tijd dat ik bij de afdeling film van het ministerie van CRM/WVC werkte en daar veel persvoorstellingen organiseerde. Dat was in de jaren tachtig.

Om twaalf uur zou het vernieuwde station officieel heropend worden door de burgemeester maar het werd zeker twintig minuten later. Erik de Zwart, strak in het pak, fungeerde als spreekstalmeester maar de geluidsinstallatie was zodanig afgesteld dat wij er op de plek waar we stonden niets van verstonden. Vooral vanwege de galm. Daarna kwamen burgemeester Jozias van Aertsen en staatssecretaris Sharon Dijksma hun toespraak houden. Ook daar hetzelfde verhaal wat het geluid betreft, niets van verstaan maar volgens mij waren het vrij obligate toespraken. Op deze middag was er nog een heel programma met muziek en dergelijke, maar ik had meer te doen dus ben weggegaan.

Later in de middag even langsgegaan bij een vriend, wiens broer juist is overleden. Onderweg naar huis wat boodschappen gedaan.

Ondertussen waaide het de hele dag dat het een aard had. Je zou het - letterlijk bij vlagen - stormachtig kunnen noemen. En dat ging 's avonds gewoon door. Niettemin was het prima loopweer, dus welgemoed begaf ik mij naar de club.

Trainer Arie buiten beschouwing gelaten, was ik de enige man van onze groep gisteravond. Odette was trainer van de dag. Het werd een plezierige training: na het inlopen, de warming up en wat loopscholing met twee versnellingen als toetje, gingen we voor het programma: 15 km. tempo's van 3-6-3-6-3-6-3 minuten, met telkens 3 minuten rustpauzes tussen de tempo's. We liepen de hele Machiel Vrijenhoeklaan af, daarna bij de Kijkduinsestraat naar links en bij de Ockenburghsestraat rechtsaf, na tweehonderd meter weer rechtsaf de brug over en via een andere route weer terug.


Zo op papier lijkt het altijd een eitje, maar het was een stevige edoch voldoening gevende training, een combinatie van duur (85 minuten bruto) en snelheid. Toch gek dat wij in die tijd 'slechts' 12 kilometer hebben afgelegd, en dat is nog naar boven toe afgerond,

Ondertussen hadden we slechts sporadisch last van de sterke wind omdat Odette de route zó had uitgestippeld dat we daardoor zo min mogelijk geplaagd werden.