Vierhonderdjes en herinnering aan de Haagse Sien

Het zal aan mij liggen, maar zelden zag ik zo'n mooie aalscholver als drie dagen geleden, in een slootje aan de Alberdastraat. Helaas - en bij uitzondering - had ik geen camera bij me, maar op internet vond ik wel plaatjes van soortgelijke exemplaren. Zoals deze hieronder. Toch kan ik mij niet aan de indruk onttrekken dat de vogel die ik zag nòg een stuk mooier was.

Na diverse vogelboeken en vogelsites te hebben geraadpleegd, bleek het te gaan om de Phalacrocorax carbo sinensis, dat is de continentale vorm van de aalscholver, die nestelt in bomen en struiken. Het exemplaar dat ik zag had een nog grijzere kop en helgroene ogen.

Vanmorgen weer het gebruikelijke ritueel in het krachthonk - geleidelijk aan 'druk' ik steeds meer kilo's naar boven - , waarna ik naar de stad ging voor een interview dat ik samen met Kees, onze nieuwe 'collega' van de clubblad-redactie, zou afnemen met een van onze sponsors.

Over dat interview kan ik niet veel kwijt omdat het voor het clubblad is dat volgende maand uitkomt, maar Kees en ik zouden van tevoren nog wat vragen doornemen.

We hadden afgesproken bij Konditorei De Wiener in De Herenstraat. In de jaren zestig kwam ik er - als avondstudent van de KABK - regelmatig. Daar verzamelde zich de toenmalige 'Sien' van Den Haag, Je zag er vaak dezelfde kleurrijke figuren onder wie Peter Sjardin van Groep 1850, Lex Coblijn met zijn wilde zwarte bos krullen (sommigen dachten dat wij broers waren), Jaap en zijn bloedmooie vriendin 'Bloemetje', lichtkunstenaar Willem Marijs, kunstschilder Richard van der Spek, ene Eugène en vele, vele anderen, al die hippe langharige mensen gaven er acte de présence.

De huidige baas van De Wiener(konditorei), kleinzoon van oprichter Prager, verhaalt hier ook over in het filmpje op hun site. Eigenlijk is De Wiener na al die jaren amper veranderd, nog steeds uitstekende koffie en gebak, alleen komen er nu ook - wat men dan noemt - 'normale' mensen.

En dan was er de woensdagavond-training. Toen ik van huis ging, begon het net te regenen. Allemachtig, wat was het koud! De wind sneed door alle kledinglagen heen. Daarom draaide ik aan het eind van de straat het stuur van mijn fiets om, rechtsomkeert terug naar huis. Echter voorspelde Buienradar voor de donderdag (vandaag dus) nog minder goeds, dus even later zelf - vanuit huis - naar de club  gelopen en mij even later aangesloten  bij 'mijn' groep 7.

Op het programma stond een baantraining met als kern drie serie van  4x4 minuten in 10 km tempo, steeds een minuutje rust tussen de tempo's en vijf minuten tussen de series.

Het ging redelijk, zij het - in mijn geval - nogal chaotisch. Bij aankomst bleek mijn groep als eerste van alle trainingsgroepen al vertrokken - en het was nog geen zeven uur - dus heb ik voor mijzelf wat ingelopen. Echter trof ik mijn groepsgenoten even later op de baan dus kon gewoon meedoen met de warming-up, de versnellingen en het programma.

Hoe snel of langzaam ik de diverse 400 meters precies heb gelopen weet ik niet, het zal zo om en nabij de twee minuten zijn geweest. Twee keer haalde ik 1'50'', samen met Patty. Moet wel zeggen dat ik dat tempo niet 10 kilometer had kunnen volhouden. Tijdens de training nog even een sanitaire stop in het clubhuis moeten maken en de laatste twee 400 meters heb ik onderweg naar huis afgewerkt. Thuis heb ik mij gewassen en omgekleed, daarna terug naar de club omdat het daar altijd gezellig is op de woensdagavonden.

Voor de rest van de week houd ik het relatief rustig want zaterdag doe ik mee met een loopje door de kassen!