Maandag haalde ik door omstandigheden de training niet en heb voor mezelf gelopen, ongeveer 65 minuten. Het werd daags na die 5 kilometer in Delft een rustig loopje door de duinen en Meer en Bosch, met af en toe een kleine versnelling.
Woensdagochtend eerst naar het krachthonk, waar eindelijk een barrière is geslecht, en 's avonds de looptraining.
Woensdagmiddag was ik weer eens bij Ikea. 'Weer eens' want ik loop de deur daar bepaald niet plat. Reden was de aanschaf van een oven omdat de oude onbruikbaar is geworden.
Dinsdag zag ik dat onze oven hard aan een reinigingsbeurt toe was. Dus heb ik 'm uitgebreid bewerkt met van dat speciale ovenreinigingsspul dat we hadden staan, spons en schuurspons, keukendoekje, enfin, hij zag er weer spic en span uit. Echter sloot de deur niet meer, en wat ik ook probeerde, ik kreeg het niet meer voor elkaar.
Later op de dag lukt het ook handiger personen dan ik ben niet, onder wie John, de schoonvader van onze dochter. Met zijn vrouw kwam hij op visite, aanleiding was een ander klusje dat snel geklaard was. Conclusie was dat het deurscharnier van de oven onherstelbaar beschadigd was. Hoe het gekomen is, geen idee. Te enthousiast gepoetst misschien, of per ongeluk even op die deur geleund toen ik door mijn knieën ging.
Nadat we bij Ikea de gewenste oven hadden besteld en een afhaalbon meekregen, hebben we daar nog even gezeten met koffie en een stuk gebak erbij. Dochterlief, met wie wij konden meerijden, kocht ook nog een matras. Kleindochter Chloë was er overigens ook bij, ze vond het best leuk bij Ikea. Er valt inderdaad meer dan genoeg te zien in die gigagrote hallen, ook voor zo'n dreumes.
Nog in de doos... |
Net op tijd was ik thuis om mij om te kleden en naar de club te rennen. Zodoende was ik ook net op tijd voor de groepstraining onder leiding van Arie. Er stond een snelheidstraining op het programma, dit na een uitgebreide warming-up inclusief loopscholing op de baan waar we ook de tempo's afwerkten.
We knijpen een oogje toe... |
Zelf heb ik twee series volbracht en de eerste 400 meter van de derde. Toen ben ik naar huis gelopen om te douchen - vanwege de haast had ik geen tijd meer om mijn sporttas in te ruimen - en naderhand weer op de fiets terug te keren naar de club. Daar was het als vanouds gezellig, ook omdat Hans Drabbe teruggekeerd was van een wereldreis. Hij had het nodige te vertellen, wat natuurlijk nog maar het topje van de ijsberg was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten